Begin dit jaar sleepte RCLNM-stamgast Jason Isbell twee Grammy-awards in de wacht, waaronder die van Best Americana Album voor zijn meeste recente Meesterwerk Something More Than Free. Isbell heeft inmiddels zijn “ik heb drank & drugs”-periode ver achter zich gelaten, en schrijft zeer persoonlijke reflecties op de puinhopen die hij in zijn leven heeft aangericht.
Al die katers en afkickcenters zijn dan toch niet voor niets geweest, blijkbaar was dat voor Isbell nodig om tot zulke grote hoogten te kunnen stijgen. Zo ook op onderstaand juweeltje Children Of Children, waarin Isbell haast achteloos door een oud familie fotoalbum bladert, en zich realiseert hoe hij z’n moeder haar jeugd heeft ontnomen door onbedoeld het product te zijn van haar tienerzwangerschap. Hier is een groot tekstdichter aan het werk, zo moge duidelijk zijn.
I was riding on my mother’s hip
she was shorter than the corn.
And all the years I took from her
just by being born.
Muzikaal is het minstens zo kippenvel opwekkend, en het doet me denken aan de hoogtijdagen van CSN&Y.
Aaah, mooi Webmeister! Check ook eens Mark Kozelek (Sun Kill Moon), is ook groot geworden door zijn autobiografische werk. Van Kozelek is ‘Richard Ramirez Died Today of Natural Causes’ toch wel een van m’n favoriete songs. En ‘Carissa’. En ‘Third and Seneca’. En en en…
Prachtig! Dat is het woord wat ik wil gebruiken na jaren van afwezigheid op de rc.
Welkom thuis, Sif