Vretecool – Broodje Pulled Pork van Lidl voor in de magnetron

Je kunt zeggen over die moffen wat je wilt, maar ze weten dingen wel te organiseren. Of dat nu openbaar vervoer is, bevolkingsregisters of bratwurst, het zit doorgaans wel geramd. Toen we dus bij de “Luxe voor iedereen” distributeur Lidl stonden gingen direct onze armen in de lucht toen we een broodje pulled pork zagen liggen. En nog voor in de magnetron ook! Dat is pas makkelijk en snel! Dan hoef je helegaar geen 8 minuten de klonten uit een pakje conimex te roeren, maar gewoon nuken en voila vette muil!

Wij dus rap terug naar de bunker gesneld om dit stukje eetbare cultuur naar de mensen toe uit te proberen. Wat er toen gebeurde zal u als vaste lezer van dit feuilleton verbazen:

Gelukkig was de voorkant wel een stuk helderder, doosje in de magnetron jenken, 90 seconden op 600 Watt en smullen. Dus. We hoorden na 14 seconden al een knal, maar dat kon Jake niet zijn, die heeft een demper en zit een ad hominem post te tikken over Marco Kroon.

Uiteindelijk stond de damp erop. Maar damp, dat stond ook op het raam van de koets in die neukscene in Titanic (zei Dijkie eens) dus dat zegt niets over de kwaliteit. Dus nieuwsgierig als we zijn het doosje opengetrokken.

Vervolgens de klauwen verbrand bij het pogen eruit te halen van de burgert, dus toen de shitzooi ondersteboven op het bord gekletterd, toen kwam hij er wel uit.

Sinds er eens een onverlaat in de bunker Wasa original light knackebrod gehaald heeft en de hele redactie bij gebrek aan beter hun scrambled eggs op klam karton naar binnen aan het werken is geweest, wat geen positieve invloed heeft op de sfeer op zo’n zondag, zijn we kritisch op nat karton bij ons eten.

Dit natte karton, hoewel we geen hol begrepen van de handleiding, hebben we dus maar fluks verwijderd.

Gezien onze ervaring hadden wij ons al even voorbereid en extra water gedronken, zodat onze nieren dit keer de prepackaged pulled pork zouden overleven. Maar, voor we face first aan gaan vallen is het natuurlijk, een goed commando eendachtig, belangrijk de vijand even te observeren. Dus wij die kleffe buns uit elkaargetrokken en daar herkenden we zelfs dingen. Met name ui en wat ondefinieerbare stukjes die best vlees zouden kunnen zijn.

Vervolgens toen maar de eerste hap, ietwat angstig voor de zoutexplosie in de mondomgeving. En we hoorden: krekels. Het smaakte namelijk naar niets. Denk aan die geel-groene keukensponsjes, maar dan zonder het groen, want dat heeft nog enige textuur. Het is alsof er een soort warme smakeloze saus met brokjes op twee van die sponsjes gesmeerd is, en daar overheen wat snippers rauwe ui. Dat was het enige dat definieerbaar was, qua smaak en/of mondgevoel. Zelfs zo’n microvezeldoekje (nu we toch in de keuken zijn) heeft nog meer textuur en bite. En smaakt marginaal beter.

Zelfs de kaas was er met geen mogelijkheid uit te halen, qua smaak. Dus gaan we nu even een bakje conimex rendang leeg eten (rauw) om wat smaak terug te krijgen.

Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.