Vretecool. Wij eten het, zodat u het niet hoeft te doen – Pulled Pork van Tulip, uit een pakje

Uw eigen Retecoolredactie heeft de smaakpapillen vrij hoog zitten, maar omdat we u ook vrij hoog hebben zitten, duwen we regelmatig amper eetbare zut achter onze huig. Dit klinkt wellicht erotischer dan u denkt. Het gaat namelijk om voorverpakt voedsel. Deze keer: voorverneukte Pulled Pork van het merk Tulip.

Zoals u wellicht weet (en anders ga ik het u nu vertellen) hebben wij bij de Retecool wel enige kennis van Pulled Pork. Flepz0r, onze connaisseur, is vaak twee dagen bezig met de voorbereiding alleen al. Maar ja, ik wil het nu, dus werd er voor €3,50 bij de Deen een voorgekookte versie van het merk Tulip aangeschaft. Dit merk heeft naar eigen zeggen alleen qualiteitsproducten, dus wat kan er mis gaan?

Laten we beginnen bij de ingrediënten: 82 procent varkensvlees. Dat stemt hoopvol. Dat je geen paardenvlees zit te knagen als je een schattig biggetje verwacht. 13 procent water. Dat is significant minder dan de bodem in Texas momenteel, dus ook niet erg. Verder zout (onthoud dit), maltodextrine (een zoetig koolhydraat uit maïs dat niet zoet smaakt, maar de nodige allergische en andere bijwerkingen schijnt te kunnen veroorzaken), gemodificeerd maïszetmeel (weer maïs), kruidenextracten (homeopatisch gekruid dus, want een extract is verdund kruid), suiker, uien, knoflook, tomatenpoeder en, jawel, echte kruiden.

Op de kartonnen verpakking lees ik dat ik het vlees ongeveer een half uurtje in de oven moet doen. ‘Niet te lang, anders verdampt de marinade’, staat er letterlijk bij. Mijn achterdocht is direct gewekt zoals wanneer een CDA-politicus in verkiezingstijd zegt dat het eigen risico in de zorg omlaag moet.

Ik snij voorzichtig het plastic van het vlees, ondanks dat de gebruiksaanwijzing het daar niet over heeft. Gezond verstand zegt mij dat het plastic niet eetbaar is. Nadat ik met chirurgische precisie het vlees heb gescheiden van het plastic, stemt de structuur hoopvol. De pulled pork lijkt zowaar op pulled pork en niet op nasi goreng uit blik.

Tijd om het vlees de oven in te schuiven. Het had ook op de grill gekund, maar ik heb slechts één pak van 550 gram aangeschaft, dus ik ga voor de oven-optie. 25 tot 30 minuten op 180 graden, of niet, kijk maar staat op de verpakking, dus hou ik mij daar aan.

Hierna drink ik een liter vodka, en ben het vier keer oneens met een filmpje op Pornhub. Mijn kookwekker is namelijk stuk, maar zo weet ik toch dat er een half uur voorbij is.

Nadat ik mijn handen gewassen heb en schone sokken heb aangetrokken is het tijd om dit culinaire hoogstandje uit de oven te halen.

Om onduidelijke redenen is de 13% water die er volgens de ingrediëntenlijst in zit, allemaal uit het vlees gedropen en heeft zich vermenigvuldigd met een factor 14, waardoor de pulled pork nu lijkt te liggen badderen in eigen wondvocht. Afgieten dus, want ik wil pulled pork en geen soep.

Tijd om te eten. Ik neem een eerste hap en WHAT THE SHIT! GODVERDOMME! TERINGTYFUS! Ik proef geen vlees. Geen kruiden, geen extract en zelfs geen maltodextrine. Ik proef zout. ALLEEN! MAAR! ZOUT!

Alsof de firma Tulip goed gekeken heeft naar zeevaarders uit de Gouden Eeuw, die al hun voedselvoorraden in een emmer zout mikten om het langer goed te houden. Alsof de firma Tulip bsloten had dat de pulled pork eerst 14 maanden in de Makgadikgadizoutvlaktes begraven moest worden, om het vervolgens een week of drie af te spoelen in de Dode Zee.

Alsof ik de vrouw van de bijbelse Lot lig te beffen nadat ze in een zoutpilaar veranderd was.

Er is niet genoeg zoet water in de wereld om mijn vochtgehalte weer op peil te brengen, besef ik me in totale paniek, terwijl ik het zwembad in de redactiebunker leeg drink.

‘Misschien had ik toevallig net een hap waarin al het zout van de wereld zich geconcentreerd had,’denk ik heel naïef. Ik neem dus een tweede hap, om er direct achter te komen (omdat al mijn tanden versplinteren door het zoutgehalte), dat ik dit volkomen mis had. Mijn nieren voel ik ineen schrompelen door het zout en mijn hersenen nemen het formaat aan van een rozijn die een week in de zon heeft gelegen. Een derde hap neem ik niet, want ik weet zeker dat ik dan direct gemummificeerd ben en exact dezelfde gezichtsuitdrukking krijg als het stoffige, uitgedroogde lijk van farao Ramses I, die overduidelijk kapot is gegaan aan het eten van een kilo zout dat door de firma Tulip als pulled pork aan hem is verkocht, wat duizenden jaren later nog aan zijn gezicht is af te lezen.

Al met al is de pulled pork van Tulip dus een bijzonder interessante smaakervaring, als je van je nieren af wilt of gewoon een behoorlijk stoffig lijk wilt worden.

Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.