Wit Is Winnen

Waarschuwing: deze post bevat het openlijk prijzen van Het Sterkste Ras. Oh en het is sa-ti-re. Dus voor u aangifte gaat zitten doen neem dit bericht met een silo zout. We hebben het hier over de Winnaars: de Witmansen. Dat zijn Ons, De Mensen. Na zo’n disclaimer komt er natuurlijk een litanie aan generalisaties en vuilraksistische teksten. We hebben voor de zekerheid onderstaand stuk even voorgelegd aan de PVV en de NVU en het commentaar van Greet zou zijn geweest “of het niet wat Minder Minder Minder kon” terwijl Kusters vroeg of we niet gewoon weer Joden konden gaan haten.

Kijk, mensen, zoals Hans Teeuwen dit al jaren geleden riep, is het fijn om blank te zijn. We hebben gewoon gewonnen in de vaart der volkeren en daar is de rest nog steeds stikjaloers op. Slavernij? Reken maar dat als de rollen omgedraaid zouden zijn wij amechtig over elk woordje in de taal zouden struikelen als ware wij wederom met de zweep over de rug gegeseld! Laten we het daarom eens hebben over de Kleur der Kleuren: Wit!

Met meel in de mond praten en moeilijk doen over woorden doen wij voortaan niet meer op jouw Retencool. Weg met de verholen discriminatie en racisme! Onzin! Vanaf heden gaan wij, als trotse Witmensen met ons Privilege gewoon weer brandende kruizen in de tuin zetten! Open moet het zijn! Laat de verliezers van de wapenwedloop, en ja: de slimmigheidsrace, maar eens voelen dat ze enorme huilende losers zijn! De muren verft u met Witte verf. U koopt voortaan alleen nog Witte kleding en gaat alleen nog maar naar Sensation White (wel oppassen met Rode wijn). Die vlekken wast u er overigens uit met Witte Reus! Wit meubilair aanschaffen en blank eikenhouten parket. U vertelt weer trots over uw opa die vroeger vuil keek naar mensen die anders waren en u drinkt alleen nog maar melk. Is ook gezond, wordt u groot van. Van die zwarte cola dus niet: teveel cafeïne en suiker. Ziet u? De natuur geeft het eigenlijk zelf al aan. Wit = Goed. Alle nuttige apparaten in huis heten niet voor niets Witgoed? In de keuken en badkamer? Juist: Witte tegels! Alle kunst begint met een wit vel. Het licht is Wit en zo kunnen we nog wel even doorgaan over de enorme kwaliteiten van Wit.

Daarom: afgelopen met moeilijk doen! Vanaf zegt u gewoon openlijk: “Sorry, maar deze functie gaat naar Jan de Wit”. Niet omdat hij betere kwalificaties heeft, vanwege zijn geslacht of vanwege zijn huidskleur maar Puur en Zuiver op naam. Bekt ook gewoon lekkerder dan zeg maar, Wijntak of Gargard. Zeg nou zelf: De Wit: zo’n naam wekt toch al meteen vertrouwen? Dat wil niet zeggen dat we de rest niet aardig vinden, hé? Sommige van onze beste vrienden zijn Niet Wit. Ziet u? Wij kijken gewoon anders naar de wereld: Wit en Niet Wit. Niet Wit is niet perse slecht maar wel gewoon Minder Goed dan Wit. Dat is gewoon een Natuurlijke Witmatigheid Wetmatigheid. Ik bedoel de slechtste film ooit heet Zwartboek. Pats, daar ga je al. Terwijl de beste sniper ooit de Witte Dood heet. Nou dan!

Maar het mooiste is nog dat je op Wit alles ziet. Daarom is het ook zo makkelijk in te kleuren. Wit is ook makkelijk te besmeuren als het in al zijn onschuld en onbevangenheid de wereld inloopt en erachter komt dat de daden van zijn voorvaderen hem tot een gevaarlijk Wit privilege hebben gemaakt. Al zijn beste intenties ten spijt, die vlek krijgt hij meteen op zijn of haar Witte gewaad. Dan vergeeld Wit. Dan wordt wit flets en vergeet men soms dat Wit er op wacht om ingekleurd te worden terwijl Zwart alle kleuren al heeft. En als je alle kleuren al denkt te hebben, hoeft er niets meer bij.