Stelling Van De Dag: Jihadisten Niet Tegenhouden

Anders, namelijk:
Goh, hebben draconische, kortzichtige en staatsrechtelijk dubieuze maatregelen een onverwachtse bijwerking? Zou het dan misschien kunnen zijn dat er ergens een grijs gebied zit tussen ‘laat maar gaan’ en ‘hier met dat paspoort en je burgerrechten, ik ga er even mijn reet mee afvegen’? Iets wat een gewenster effect heeft dan ‘oh, dan gaan we toch in Nederland de haatbaard uithangen als we het land niet uitmogen?’, maar niet direct als gevolg heeft dat voorkombare gevallen van IS-wasslaven Islamwceenden afreizende mensen, die zich nog niet op een gewelddadig pad hebben begeven, zich in een oorlog waar ze niets te zoeken hebben gaan storten, wellicht.

Mooi ook, dat we zo profiteren van big data en profiling dat we wel een paar honderd mensen (zonder proces) in de media als Jihadisten kunnen bestempelen.

Dat spioneren, eh, profilen is trouwens volgens een andere tapkoning – Ronald – een reuze succes omdat slechts 66% van de gepleegde huiszoekingen een false positive was: http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2014/12/21/kabinet-investeert-13-miljoen-in-aanpak-adresfraude-verwachte-opbrengst-42-miljoen.html

Daarom gaan we er nu dus 13 miljoen extra insteken. Iedereen verdacht. Overigens valt in een brief van Minister Opstelten aan de kamer te lezen dat dit gigantische probleem, ehm, 2,3% van de personen betreft. Trek daar nog even een gedeelte vanaf dat tijdelijk incorrect ingeschreven staat en u zult begrijpen dat 98% van ons maar onze privacy op moet geven omdat 2% “in potentie veel schade oplevert voor de overheid doordat er mogelijk teveel wordt uitgekeerd of doordat vorderingen of boetes niet geïnd kunnen worden.” Ik durf wel te stellen dat als we die profiling en huisbezoekjes achterwege laten, we wellicht niet in de plus uitkomen – maar ook niet heel ver in de min.

Was dat alles? Nou, nee. Opa Ivo heeft óók nog wat voor te stellen. Opa Ivo vind het beroepsgeheim voor advocaten en notarissen nogal lastig namelijk: “Ook wordt thans gewerkt aan een voorstel tot herziening van het Wetboek van Strafvordering waarmee wordt beoogd de in de jurisprudentie ontwikkelde criteria, op basis waarvan wordt bepaald in welke gevallen de
opsporing van strafbare feiten prevaleert boven het beroepsgeheim, in de wet
vast te leggen.”

Opa Ivo wil ook graag volautomatisch kennis nemen van het bedrag op uw spaarrekening: “Een verwijzingsportaal bankrekeningen zal het mogelijk moeten maken dat via een geautomatiseerd informatiesysteem, het vraag- en antwoordverkeer tussen bevoegde
overheidsinstanties en alle in Nederland actieve banken over identificerende
bankgegevens snel, soepel en zorgvuldig wordt afgehandeld.”

Opa Ivo stoelt zijn beleid desnoods op enkele voorbeelden: “Een voorbeeld betreft een
beroepsfraudeur die 10 jaar geleden al voor het eerst opviel. Er kwamen signalen
bij elkaar die uitwezen dat er sprake was van faillissementsfraude, belastingfraude, arbeidsuitbuiting en fraude in de transportsector. Dit betekent dat er in een dergelijk geval minimaal vier verschillende organisaties betrokken zijn, namelijk de FIOD/Belastingdienst, de Inspectie SZW, de ILT en het OM (Functioneel Parket). Dit voorbeeld illustreert hoe een fraudeur zich gedurende een aantal jaren onaantastbaar kan voelen en het maakt ook duidelijk hoe belangrijk het is om intensief en overheidsbreed samen te werken. Om die reden is onder leiding van het Openbaar Ministerie een subjectgerichte aanpak in uitvoering die tot doel heeft om de activiteiten van beroepsfraudeurs beter te detecteren en hen met de juiste interventiemix te bestrijden.”

Wat me altijd nogal vreemd overkomt aan de redenatie van Opstelten is de tweespalt: aan de ene kant is dus een voorbeeld van een enkele beroepsfraudeur voldoende om zoveel mogelijk geld te steken in het koppelen van allerlei gegevensbronnen en het opzetten van hele casusteams want ‘geld’. Maar als je miljoenen kan besparen door, ik noem maar wat, een momenteel gecriminaliseerde handel te legaliseren, dan zijn de duizenden voorbeelden waarbij nodeloos gekozen wordt voor de criminele route nog niet voldoende.

Maar ik dwaal af, Opa was nog niet klaar met z’n verhaal. “Voor het doel van dit project is het van groot belang om met een helder juridisch kader te werken dat ketenpartners in staat stelt om optimaal de noodzakelijke informatie te delen en eventueel op een centrale plek te kunnen bewaren en analyseren.” Ondertiteling: de regels zijn te ingewikkeld en vooral heel lastig. Kunnen we niet gewoon ‘alle info mag gedeeld en centraal opgeslagen worden’ aanhouden?

“Bovendien is de regelgeving over gegevensuitwisseling vaak complex en soms multi-interpretabel.” D.w.z: er zijn regels zoals ze bedoeld zijn, maar dat komt ons niet zo heel goed uit, dus interpreteren we ze voor het gemak maar anders.

Gelukkig is Opa niet alleen voor zichzelf bezig, hoor. Niet dat u niet denkt dat hij niet aan burgers denkt terwijl hij de natte droom van de Stasi aan het invoeren is: “Een goed voorbeeld van een versterkte samenwerking tussen publieke en private partijen, is de recent bij convenant afgesproken intensivering van de samenwerking tussen de banken, de politie en het Openbaar Ministerie inzake de aanpak van internetoplichting. Indien hetzelfde bankrekeningnummer in meerdere aangiftes wordt genoemd, stuurt het Landelijk Meldpunt Internet Oplichting een bericht aan de betreffende bank. Door middel van dit bericht wordt mede namens de Officier van Justitie melding gemaakt van een sterk vermoeden van een strafbaar feit door de gebruiker van de rekening. Deze melding is voor de bank aanleiding om maatregelen te nemen. Deze kunnen bestaan uit het aanspreken
van de cliënt, het blokkeren van diens rekening en het beëindigen van de bankrelatie.”

Dat u het weet. Terwijl alle overheidsinstanties uw gegevens koppelen omdat iedere euro fraude er één teveel is, kunt u rustig slapen: mocht iemand u via marktplaats oplichten, dan bestaat de kans dat als er meer mensen aangifte doen… die persoon z’n bankrekening kwijtraakt.