Hoepla, daar is de VVD weer in de bocht. Als je ziek wordt bij je werkgever dan is dat straks weer gewoon jouw probleem. Na de uitholling van de zorg en de miljardenwinsten bij de zorgverzekeraars, richt de VVD (met de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen in het achterhoofd) de pijlen weer op hun voormalige achterban: de kleine ondernemer. Diezelfde kleine ondernemer, die ze jarenlang de rug toe hebben gekeerd en weggelachen, is nu opeens weer wél belangrijk. Ziek zijn is je eigen schuld namelijk en dat moet u maar even weg wensdenken. Twee jaar loon door moeten betalen klinkt natuurlijk heel heftig. Dat dit twee jaar tegen 170% van de loonwaarde is vergeet men gemakshalve even. En dan nog iets: dat is de uiterste termijn. Vaak is verzuimbegeleiding bij (langdurige) ziekte een ondergeschoven kindje. De werknemer wordt bij de Arbo-dienst gedumpt, nauwelijks terug begeleid naar (eigen) arbeid en eigenlijk een beetje vergeten. Bij goede begeleiding is het mogelijk om je verzuim onder de 5% te krijgen. Echt waar, dat kan gewoon. Maar daar moet je dus moeite voor doen. Moeite doen voor je werknemer loont trouwens ook weer op veel andere vlakken. De politiek doet alsof elke werknemer twee jaar ziek gaat zitten zijn. Dit is niet waar: natuurlijk heb je mensen die langdurig ziek worden en dat is al vervelend genoeg. Maar ziek zijn gebeurt je en verzuim is een keuze. Daarmee wil ik zeggen dat (schrijnende gevallen daargelaten) de meeste mensen prima terug naar werk te begeleiden zijn. Dat moet je dan wel doen en niet het dossier twee jaar in de kast pleuren en dan lopen zeiken over de hoge kosten van de loondoorbetaling.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Ik ken verhalen van beide kanten, zullen we maar zeggen. Klootzakken van bazen (kleine of grote ondernemers) en schaamteloos profiterende werknemers. Het komt er uiteindelijk gewoon op neer dat als je de kosten voor langdurige ziekte afwentelt op de ondernemers, de ondernemers die kosten meenemen in hun berekening om wel of niet personeel aan te nemen. Bij een grotere onderneming of een kleine onderneming met een gegarandeerd hoge marge is er niet zo’n probleem, maar bij alle onzekere situaties is het risico gewoon te hoog. Dat zet de rem op economische groei en werkgelegenheid en daarmee snijden de sociale gelduitdelers zich uiteindelijk in de vingers, onafhankelijk van wat ze nou eerlijk vinden.
Opvallend dat de VVD altijd opkomt voor de MKB-er als het vooral toch wel heel voordelig, maar een stuk minder goed te verkopen, is voor hun eigenlijke doelgroep: de verzekeraars en de grote bedrijven.
Ja, ten eerste de verzekeraars. Want werknemers kunnen zich niet veroorloven om gewoon financiële reserves te houden. Dat verhaaltje van de MKB-er is wel leuk, maar het gaat om 2 jaar salaris. Stel je hebt 10 tot 20 werknemers, dan ben je goedkoper uit om gewoon te zorgen dat er één a 2 keer het hoogste salaris in reserve is dan de peperdure arbeidsongeschiktheidsverzekering te betalen die bovendien meestal pas na een bepaalde periode begint met uitbetalen – tenzij je echt pech hebt en in ene je halve bedrijf arbeidsongeschikt wordt. Voor kleinere bedrijven is dit waarschijnlijk wat moeilijker te doen, maar dan moet je je trouwens nog afvragen waarom dat risico niet voor de ondernemer zou moeten zijn. Maar in ieder geval: ik kan me zo voorstellen dat de penetratiegraad van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen bij het MKB niet zo heel hoog is, want ondernemers op dat niveau houden toch graag de kosten in de hand.
Werknemers hebben die keuze niet, dus zullen ze zich bij dat risico wel moeten verzekeren. En hey: daar hebben we weer een verplichte vrije markt verzekering. Verplicht wordt-ie nadat blijkt dat meer dan de helft van de werknemers zich niet heeft verzekerd.
En waarom het voor grote bedrijven interessant is, is natuurlijk overduidelijk: die hebben veel meer personeel en dus is voor hun loondoorbetaling bij arbeidsongeschiktheid niet zo zeer een risico, maar gewoon een variabele kostenpost die vervolgens wegvalt.
Win-win voor de VVD-achterban dus. En wederom met een valse tegenstelling, want er wordt gedaan of er alleen maar arbeidsgerelateerde arbeidsongeschiktheid is versus verwijtbare wegens risicovol gedrag. Maar iedereen kan natuurlijk een versleten heup, kanker, een tumor, etc krijgen. Of psychische problemen. Of zelfs een complex ziektebeeld. In veel gevallen zal dat niet zozeer arbeidsgerelateerd zijn, maar ook geen gevolg van risicovol gedrag door de werknemer. Dan moet je dus als je ziek bent dat soort scheidingslijnen op gaan zoeken, en helemaal bij een complex ziektebeeld kijken wie wat betaalt. Je hebt toch wel wat beters om je mee bezig te houden als je niet kunt werken omdat je ziek bent.
TL:DR; VVD, ga eens dood met je kutvoorstel.
“Kamerlid Anoushka Schut-Welkzijn wil dat werkgevers alleen nog moeten doorbetalen als de ziekte via het werk is veroorzaakt.”
Je kan er echt wel vanuit gaan dat werkgevers altijd zullen zeggen dat de ziekte niet door het werk komt. Wil je je poen, dan zal je eerst naar de rechter moeten, dat dat wel even kan duren is je eigen probleem. Ziek worden was je eigen domme keuze, verdomme!
Waarom laat de VVD de markt dit niet gewoon oplossen? Een verzekering voor werkgevers die de doorbetaling en begeleiding van zieke werknemers regelt bijvoorbeeld.
Frappant altijd dat types als Anoushka Schut-Welkzijn, die nog nooit een echte baan hebben gehad, wel altijd voorstellen doen over echt werk en zo pro bedrijven zijn. De beste stuurlui staan aan wal.
“Kamerlid Anoushka Schut-Welkzijn wil dat werkgevers alleen nog moeten doorbetalen als de ziekte via het werk is veroorzaakt.”
En waar ligt de bewijslast? Ik voorzie weer een hele grote extra belasting aankomen voor het rechtssysteem!
Ja, en natuurlijk de gevallen tussen wal en schip waarbij beide verzekeraars (hetzelfde bedrijf, waarschijnlijk) weigeren te betalen omdat het niet binnen de polis valt.
Werknemer zou gewoon dezelfde rechten moeten houden. De werkgever betaalt de zieke werknemer door en moet dat zelf maar zien te verhalen op de verzekeraar. Ook niet ideaal, maar al het risico bij de werknemer dumpen lijkt me nog een stuk erger.
Ik als zzp-er neem in ieder geval nooit iemand aan, te riskant, dan maar free-lance of gedetacheerd.
Idealiter zouden ze de risico’s van doorbetaling bij ziekte beter kunnen spreiden over de hele bevolking. Veel beter voor de economie, veel eerlijker. Het is natuurlijk van de zotte dat een ondernemer personeel moet betalen bij ziekte. Maar ja, voor de kankerende loonslaaf maakt dat niet uit. Als hij zijn geld maar krijgt, dan is het goed.
Waarschijnlijk is het gegrond in het idee dat ondernemen op zich “oneerlijk” is.
Als de overheid zou betalen voor zieke werknemers, dan moeten de belastingen omhoog. Nu betalen we er ook voor, door middel van de producten en diensten die we afnemen, en dat is veel minder zichtbaar.
Misdaad is minder zichtbaar als je geen aangifte doet. Een dictatuur is veel minder zichtbaar zonder vrije pers. Minder zichtbaar is niet beter.
@Wout: ondernemen is niet oneerlijk, maar de opbrengsten van dat ondernemerschap vloeien wel grotendeels naar de baas. Daarnaast harkt het personeel vaak de centjes binnen voor de baas, dus daar mag best wel wat tegenover staan. Ook loon doorbetaling bij ziekte, zeker.
Als krabbelende ondernemers geen vast personeel kunnen betalen, moeten ze geen vast personeel in dienst nemen. En als ze het al hebben, moeten ze het “de deur uit doen” en vervangen voor flexwerkers. Hoe “aantrekkelijk” het kabinet die vaste banen (op kosten van de belastingbetaler) ook gaat maken.
Dus ja, op den duur krijgen we een tweedeling: bedrijven die weinig winst opleveren, weinig waarde toevoegen en draaien op laaggeschoolde flexwerkers; En bedrijven die veel winst draaien, veel waarde toevoegen die draaien op hooggeschoolde flexwerkers.
Want: laagbetaalde flexwerkers krijgen geen vast contract omdat het niet langer uit kan (zonder subsidie) en voor hooggeschoolde goedbetaalde flexwerkers is een (uitgeklede) vaste baan niet langer aantrekkelijk..
p.s. wat goed is voor de ondernemer, is niet per definitie goed voor de economie. De ondernemer * profiteert* vooral van een goede economie ( lees: veel consumentenbestedingen)
Ah, een mooi NUzakelijk-columpje, iedereen flex, alles geautomatiseerd en we ontwikkelen allemaal apps. En dan heb je ergens ook nog de Morlocks.
Lijkt mij een vrij simpel sommetje. Als de vaste baan langzaam wordt uitgekleed is die niet langer aantrekkelijk voor de werknemer. Waarom zou je nog in vaste dienst willen?Weleens uitgerekend wat jij van jouw uurtarief retour krijgt aan salaris? Dat is ( meestal) een schijntje.
Vaste banen zijn vooral goed voor werknemers die relatief laag renderen. ( die de baas makkelijk kan vervangen)
Now you do the math.
Je doet alsof er geen tussenweg te vinden is tussen de Nederlandse uitersten van rotsvaste banen en flexwerkende dagloners. Dat is een stroman-argument. Je schetst een voorbeeld van hoe de situatie zou moeten zijn/worden als er minder zou worden doorbetaald bij ziekte, maar ik zie die situatie niet in het buitenland, waar de vaste baan al vaak ‘uitgekleed’ is of nooit aangekleed was.
Verder snap ik ook niet waarom je zo gefixeerd bent op de rendabiliteit van een werknemer.
Beetje ongenuanceerd van wellicht. Eigenlijk een non discussie: vaste banen zijn ook eigenlijk maar een fopspeen met benefits. Als je geld oplevert voor de baas mag je blijven, als je de baas geld kost moet je wegwezen. Dat is de praktijk. Al heb je een Nog zo’n vaste baan. Die ontslagbescherming stelt geen ruk voor. loonbetaling bij ziekte is 1 van de weinige voordelen die een werknemer met een vaste baan nog heeft. Ik zie er niks in om ook dat nog een keer af te wentelen op de belastingbetaler
De keuze voor meer omzet, en dus personeel aannemen en de statusquo handhaven is snel gemaakt, en dus de rem op economische groei.
Daar staat die ‘ZP’ toch ook voor?
http://i.imgur.com/c6uGJV0.gifv
what
De criminele VVD zal wel weer gaan liegen dat ze meer loon gaan betalen, Maar dat is een leugen. Als het al zal gebeuren. Dit moet winst opleveren voor de ondermers.
Indien er een lichte loonsverhoging zal plaatsvinden wordt de concurentie-positie tot de oost-europeanen alleen maar slechter en zal het hogere loon alleen op papier blijken te bestaan. In de praktijk wordt de keuze voor een goedkope stapelbed-pool alleen maar aantrekkelijker. Met asl gevolg nog minder landgenoten aan het werk. En dat zal dan ook wel weer de werkloze werknemert zijn schuld zijn. Moet ie maar op een camping in een stapelbed gaan wonen en niet verkouden worden in eigen tijd natuurlijk.
Jake is vast geen werkgever met tot 5 man personeel. 170% loondoorbetaling in 2 jaar, vervangend personeel aannemen of overuren draaien met het bestaande personeel, voldoe je niet aan dat woud aan regeltjes dan mag je ook nog het 3de jaar doorbetalen, de begeleiding van terugkeren naar de werkplek of vervangende arbeid mag je ook ophoesten, als je een beetje pech hebt is dat een substantieel deel van de totale loonkosten. En dan vreemd vinden dat met name kleine ondernemers heel voorzichtig zijn met het aannemen van vast personeel.
Waar grote ondernemingen beschikken over HR-afdelingen en juristen om alles in goede banen te lijden, mag het kleine werkgevertje hopen op een beetje clementie van het UWV mocht het personeelslid na 2 jaar alsnog de WIA in belanden
Jake heeft gelukkig heel veel verstand van HR. Ik weet dat dit soort kleine ondernemers de lul zijn ja. Hoewel ik dat niet in het stuk heb gezet vind ik in de basis dat deze moeten worden ontzien of ondersteund in deze. Grote bedrijven hebben geen excuus maar het ‘weer terug bij de werknemer leggen ‘is de baby met het badwater weggooien.
Maar het is wel redelijk om te verwachten dat de werkgever het loon doorbetaald omdat pietje zo nodig ladderzat na de apres ski nog even wilde skien, en daarbij (verassing) zijn been breekt?
Is het onredelijk om te verwachten dat een medewerker die kanker krijgt buiten de schuld van de werkgever om toch niet meteen z’n loon ingetrokken ziet worden? Flikker op met die idioterie. De regels zijn bekend als ze mensen aannemen, en blijkbaar is nog niet iedere werkgever gestopt met mensen aannemen. Het probleem is dat de VVD spint dat er meer banen zouden kunnen zijn (ik geloof er weinig van) als dat risico er niet was. Dan gok je dus op de hele kleintjes (die dat risico niet zouden kunnen dragen) terwijl je de hele groten een ontzettend financieel voordeel bezorgt.
Daar heeft de zatte après-skieër helemaal niets mee te maken.
“Flikker op met die idioterie. De regels zijn bekend als ze mensen aannemen”
Ja en? Regels zijn ervoor om niet, en nooit te veranderen?
On topic dan: Niemand kan ontkennen dat er een deel uitvreters rondloopt die iedere gelegenheid aangrijpt om zich “ziek” te melden. Ook is er een deel wat het heel normaal vind om de hoogste risico sporten te blijven beoefenen, en het daarbij ook normaal vind dat de werkgever ervoor moet opdraaien als er letsel opgelopen word. Niemand maar dan ook niemand heeft het over korten van kanker patiënten.
Die kanker patiënten gaan er wel onder lijden als we de uitvreters niet aan weten te pakken. Immers indien het aandeel uitvreters en risico sport gerelateerde “zieken” weten te beperken, blijft er geld over om bijvoorbeeld aan kanker patiënten te besteden…. Bovendien blijf ik erbij dat als je zo nodig gevaarlijke sporten wilt beoefenen omdat je dat zo ontzettend leuk vind, je het ook geen probleem zal vinden om daar een paar euro aan verzekering tegen aan te gooien. Het is toch zo leuk om te doen?
Met andere woorden als je de scheiding weet aan te brengen tussen de zatte après-skieër, en de zieke, dan is er niets aan de hand.
De zatte après-skieër heeft er dus wel degelijk mee te maken.
*Gooit nog ff snel een r omhoog*
Overigens: waar komt die 170% vandaan? Want toen ik overspannen was kreeg ik 70%..
Wettelijk geldt er een loondoorbetalingsverplichting van 170% over twee jaar. Over het algemeen wordt bij (dreigende) langdurige ziekte dit afgebouwd zodat de mensen niet in jaar twee in het 70% gat donderen. Dus jaar 1 ziekte 100% salaris, jaar twee ziekte 70% salaris. Fatsoenlijke bedrijven smeren die curve wat meer uit over de twee jaar, waarbij je in jaar 1 al snel op de 90-80% zit. Voor dat laatste is ook wat te zeggen omdat er dan ook een financiële prikkel is voor de werknemer om terug te gaan naar arbeid. Dit natuurlijk naast de basisbegeleiding.