Ze zijn er nog steeds hoor, mensen die denken dat wij het middelpunt van alles zijn en dat er een god is die in een dag of zes alles om ons heen geeft geschapen. Die mensen zullen we uiteraard niet heel vaak op Retecool vinden, maar dat betekent niet dat ze niet bestaan. Voor deze mensen moet de laatst Hubble Telescoop foto (waar de Hubble 14 uur over heeft gedaan) absoluut niet te bevatten zijn. Voor ons is het al “mind blowing” om er maar eens een Engelse term in te rammen. Op de afbeelding zie je letterijk duizenden melkwegstelsels. Duizenden! Terwijl de foto slechts een minuscuul deel van de ruimte laat zien. Oftewel, er zijn ongetwijfeld miljarden melkwegstelsels. En die melkwegstelsels bestaan op hun beurt weer uit miljarden sterren met hondermiljoenmiljard planeten er om heen. PER MELKWEGSTELSEL! “…And just in case I have not yet crushed your puny human mind, this image represents a tiny fraction of the entire sky; perhaps only one ten-millionth of it. That means there are hundreds of billions of galaxies like these scattered throughout the Universe…”. Check hier de afbeelding in behoorlijk groot formaat (3900 x 3900). Het licht van sommige melkwegstelsels is ouder dan de zon en deze melkwegstelsels bestaan wellicht niet meer, of zien er inmiddels heel anders uit. Wij zullen het waarschijnlijk nooit weten want voorlopig hebben we echt geen flauw idee wat daar allemaal buiten is. Maar dat we niet alleen zijn lijkt me evident.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
You’re not alone
Amen.
dat heeft god toch mooi gedaan.
Dit soort post brengt de filosoof in mij boven en daar wil ik dan bij deze over uitweidden.
De vraag is dus drieledig met een subvraag om het op te leuken.
1. is wat ik dagelijks doe op kosmische schaal van enigerlei belang?
antwoord : nee
2. Is wat op kosmische schaal gebeurt van enigerlei belang op mijn dagelijks leven?
antwoord : zeer onwaarschijnlijk tenzij de hemel op ons neerdaalt en wij allemaal een blauw hoedje dragen.
subvraag : Moet ik daar depressief van worden?
antwoord : dat kan je laten gebeuren in afwachting van het antwoord op vraag 2
3. Is genieten van de wetenschap dat 9 miljard lichtjaar van mijzelf er zich wellicht ook iemand bevindt die zich dezelfde vragen stelt raar, wereldvreemd of anderszins?
antwoord : Ja
Harrie Christus, waar ben je?
“Space is big. You just won’t believe how vastly, hugely, mind-bogglingly big it is. I mean, you may think it’s a long way down the road to the chemist’s, but that’s just peanuts to space.”
“There is a theory which states that if ever anybody discovers exactly what the Universe is for and why it is here, it will instantly disappear and be replaced by something even more bizarre and inexplicable. There is another theory which states that this has already happened.”
If there’s one thing space is good at, it’s being unfathomably big. It’s really, really big, can’t be fathomed.
Xaderp, zeg er eens wat van. Het is toch overduidelijk dat dat plaatje nep is. Die spiraalarmen van die melkwegstelsels, dat *kan* gewoon niet echt zijn. En die sterren met zo’n lichtstraaltje! Als je heel goed kijkt, zie je onderin Bob Ross staan.
Tja… Ik heb dit niet als bewijs nodig… Wie zegt dat wij zelf afkomstig zijn van de aarde…? We zijn zelf (naar Aardse omstandigheden geëvolueerd) buitenaards leven!
Mooi. Dat verklaart ook weer waarom die pokkesite het vertikt om me ingelogd te laten blijven: aliens. Duh.
Pas u even op dat de hemel niet op uw hoofd valt.
OK, er zijn een miljoen miljard miljoen planeten.
Pessimistische schatting is dat op een miljoen miljard daarvan zich levensvormen kunnen ontwikkelen volgens Darwinistische wetten.
Die hebben net als wij na en paar miljard jaar uitgevonden hoe je zo’n planeet moet verlaten, kunnen zich allemaal exponentieel voortplanten en hebben vervolgens nog een paar miljard jaar om zich door het heelal te verspreiden.
Inmiddels zijn die dus allang in alle uithoeken van de kosmos geweest, ieder plekje besnuffeld en ingepikt indien leefbaar.
Onze aarde dus ook, tenzij we tot bescherm gebied verklaard zijn waarbij er bewust niet ingegrepen wordt tenzij het gierend uit de klauwen loopt en ze hun speeltje dreigen kwijt te raken.
Iedereen die dit spelletje door heeft wordt onmiddellijk uit de weg geruimd om verde…..
Why intelligent life hasn’t contacted us: Peter Mulvey at TEDxKC
Die Mulvey is zelf een alien, dat zie je toch zo…
Makkelijkste verklaring: Leven dat naar andere sterren kan reizen is ook elders ongeveer zo zeldzaam als ons eigen fossiele bestand suggereert, en de beschavingen die er wel mee van de grond komen zijn alsnog gebonden aan de lichtsnelheid.
Maar we zouden onze kansen om gevonden te worden kunnen vergroten door de adverteren. Misschien een paar uithangborden parkeren rond dichtbij gelegen potentieel bewoonbare stelsels als 61 Cygni, Epsilon Indi, Tau Ceti en Groombridge 1618? En hang er dan meteen een paar scanners aan voor onze eigen informatie. Project Longshot schijnt nog ergens een geschikte rakettekening te hebben liggen.
*Kijkt filmpje*
Maar vooruit, die van hem klinkt filosofischer.
God (M/V) heeft dat allemaal geschapen om jullie in verwarring te brengen.
Hadden we een tijd terug geen stuk over een Christen die medelijden had met ongelovigen omdat een universum vol leven ontegenzeggelijk zou aantonen dat God dit universum had gemaakt? (En een universum waarin we alleen waren trouwens ook, het antwoord was altijd God, wat de vraag ook was.)
Waarom zou God dat doen?
Wie heeft God dan geschapen? (Ieder antwoord op deze vraag is een stuk ongeloofwaardiger dan de big bang theorie).
Hoe kan iets dat pas 6000 jaar oud is licht uitzenden dat al 10 miljard jaar onderweg is?
Waarom zaten er geen Kangoeroes in de Ark van Noah?
Welk spel is dit? Hoe moet je schieten? Komt het ook uit voor de Wii?
Wel een interessant optie is een von Neumann machine. Onze Melkweg bevat een paar honderd miljard sterren, laten we zeggen een triljoen inclusief alle clusters en dwerg sterrenstelsels die in de nabije omgeving hangen (en we negeren even dat veel van die sterren met twee of drie stuks dicht bij elkaar hangen, gewoon lekker met een goed groot getal rekenen). Laten we nu zeggen dat we een machine zouden kunnen bouwen die in vijftig jaar tijd naar een nabijgelegen ster zou kunnen vliegen (zeg op 5-10 lichtjaar), de boel daar kan verkennen en zichzelf zodanig kan vermenigvuldigen dat er vijf nieuwe machines naar nog onontdekte bestemmingen doorvliegen (plus een achterblijver die zijn soortgenoten via een radioboodschap waarschuwt dat deze ster al verkend is). Na 50 jaar is er één ster verkend, na 100 jaar 6 sterren, na 150 jaar 31 sterren etc.
Na tien stappen, dus vijf eeuwen, vliegen er ongeveer 10 miljoen probes rond, na 14 rondes 6 miljard. Na grofweg 17-18 stappen, dus minder dan een millennium, is de complete Melkweg verkend, plus de zeer directe omgeving. (Uitgaande van een perfecte efficiëntie, in werkelijkheid ga je vanaf een stap of tien waarschijnlijk een hoop probes verliezen die geen nabije ongeclaimde bestemming hebben en dus gedeactiveerd worden om te voorkomen dat er een von Neumann machine plaag ontstaat, maar laten we zeggen twee millennia.)
Tuurlijk, je hebt er geen klap aan, die machines rapport laten uitbrengen is bijna een onbegonnen zaak, maar het is wel een mooi visitekaartje. Waarom zijn we dit eigenlijk nog niet aan het doen?
(P.S. Het antwoord op die laatste vraag zal iets te maken hebben met dat de Melkweg grofweg 100.000 lichtjaar in doorsnede is, en dat het idee dat iedere drone 5 ongeclaimde sterren kan vinden om zijn kinderen naar te sturen dus belachelijk is, de achterkant van de Melkweg bereiken gaat zeker enkele honderdduizenden of miljoenen jaren duren. Maar hé, dat is nog steeds kort op een kosmische schaal, toch?)
Godverdomme shift-enter kut! En de galactische groeten uit Brabant!