You thought God was an architect, now you know
He’s something like a pipe bomb ready to blow
Het album “Something More Than Free” van Jason Isbell gaat ongetwijfeld zeer hoog eindigen in alle muzikale eindejaarslijstjes, zeker in die van mij, en 24 Frames is misschien wel het mooiste nummer dat erop staat. Een jaar of tien geleden was Isbell al zeer succesvol als frontman bij de Drive-By Truckers, verliet echter op enig moment de band en belandde -heel klassiek- met veel drank en drugs in de goot, en lijkt zich sinds dit jaar weer helemaal herwonnen te hebben. Nu propageer ik al jaren dat voor artiesten als Mark Knopfler, Chris Martin, of die kale van Blof, uit creatief oogpunt een zegen zou zijn als ze ook eens een jaartje of twee heroïne verslaafd in de goot zouden verblijven, hun muziek zou er enorm van opknappen. Nu had Isbell een dergelijke sabbatical niet echt nodig, maar de man klinkt zowaar nog beter dan ooit tevoren.