Emoties: zoveel verschillende emoties hier in de redactiebunker. We hebben Taart in geen tijden zo vrolijk gezien en Web is zelfs aan het overwegen om toch weer vlees te gaan eten. Reet staat al een dik kwartier met zijn stropdas om zijn hoofd uitzinnig te juichen. Greefbeest is met de stagiairs een circlepit gestart in het kopieerhok, LB heeft, ondanks het vroege uur, meteen 14 flessen champagne opengetrokken. Van Dale zit te snikkend in een hoekje te stamelen “het is voorbij, het is ein-de-lijk voorbij”. Mac is zichzelf nog steeds in de arm aan het knijpen omdat hij het maar niet kan geloven.
De slingers zijn uit. Het is volbracht. Gordon. STOPT met geluid maken. Na 25 lange jaren terreur over het Nederlandse volk te hebben uitgestort hangt de kwelende onderbroekenverkoper dan nu de microfoon aan de wilgen. We horen zojuist dat Obama met Rutte heeft gebeld om hem hier hartelijk mee te feliciteren en zelfs in het Midden Oosten zijn al een uur geen gevechten geweest. Het is een glorieuze dag voor de muziek en geluid in zijn algeheelheid. Wij spreken de hoop uit dat met deze stap de blonde aandachtshoer ook uit de media verdwijnt en langzaam de vergetelheid inzakt. Deze zwarte bladzijde in de Vaderlandse Geschiedenis kan eindelijk worden afgesloten en vergeten. Het grote helen kan beginnen. Ginder aan de horizon schijnt het licht en de dag is nog nooit zo mooi geweest.
Ik geloof er geen zak van
Heintje Davids 2. Na afscheidsconcert spijt krijgen, daar een plaatje over maken en weer doorkwelen als van ouds.