Zomaar een kinderfeestje in 2023

Acht jaar oud werd ze alweer, de kleine X’Jeàneyshá-Treángelys, en ze was een echt prinsesje. Ze droeg de jurk die Elsa draagt in Frozen 6 en zat al vol voorpret te giechelen met haar broertje Clay’Jahvanslyio. De slingers hingen, de taart stond al klaar. Ze waren helemaal klaar voor het verjaardagsfeestje.

Al snel ging de deurbel. De eerste kinderen waren gearriveerd. Toen moeder de deur opende, rende de vierling Aykut, Phuc, Tyten en Eylül haar bijna omver, om maar zo  snel mogelijk binnen te zijn. In hun kleine knuistjes hielden ze allemaal een cadeautje vast. De jassen werden op de grond gegooid en schoenen vlogen door de gang. Het was nu al een pandemonium van kindergeschreeuw en er moesten nog veel meer kinderen komen.

Weer ging de bel. Dit keer stonden Kaiser, Zeus, Sunday, Nnarbys-Lenay en Lovelace voor de deur. De groep was gebracht door de moeder van die laatste, en zou ook weer door haar opgehaald worden.

Een uurtje later was iedereen er. Zelfs Dikshit en Khakdel waren gekomen, terwijl X’Jeàneyshá-Treángelys daar eerst haar twijfels over had gehad.

Het werd tijd voor taart. De moeder van X’Jeàneyshá-Treángelys sneed deze aan, maar sneed per ongeluk in haar vinger. “Ai!”, riep ze uit. In de hoek van de woonkamer keek een meisje op en zei: “Ja, wat is er?” Verward ging moeder door met het aansnijden van de taart.

De kinderen, vooral Stoer, Kommer en Ruig, wilden direct aanvallen, maar daar wilde moeder niets van weten. Het was tenslotte een goed-Christelijk gezin, dus er moest eerst dank gezegd worden. X’Jeàneyshá-Treángelys mocht het gebed opzeggen.

“Halleluya”, begon ze, waarop Halleluya reageerde met “wat is er?”. Het meisje liet zich niet van de wijs brengen en ging door met het gebed. “Heer, op deze mooie dag in november (“Wat?” zei November) willen wij u danken voor alles wat u in ons leven brengt. Zoals deze taart vol mango (“Huh?”, reageerde Mango) en het feit dat het zulk helder (“Present!”, riep Helder, de grapjas van de groep) weer is”. X’Jeàneyshá-Treángelys wist eigenlijk niet zo veel meer te zeggen, dus ze besloot het gebed af te sluiten, zodat ze eindelijk de taart konden gaan eten. “Eh,” (“Ja, hier!” zei Eh) “laten we vooral niet sip (“Hè?” antwoordde Sip) zijn en lekker taart gaan eten, amen.” (“Ja, mag ik eerst?” vroeg Amen).

Na een paar uur een gezellig feestje te hebben gevierd, werden de kinderen weer opgehaald. In de gang werd afscheid genomen. “Ronaldinho, Romário, Rooney! Waar zijn jullie schoenen?,” vroeg hun moeder ongeduldig. Godmother wilde niet weg en kibbelde met haar vader. “Ja maar (“Wat is er?” vroeg Jahmar) het is hier zo leuk!” klaagde ze. “Ik wil hier blijven. In ieder geval tot mei (“Riep je?” vroeg Mei) of Augustus (“Hm?” bracht Augustus uit).

Haar vader was niet onder de indruk van het gejengel en zei tegen Godmother: “Ok prima. Dan blijf je lekker hier. Have fun (“Hoi”, zei Fun) en enjoy (“Que?” vroeg Djoy, die van Spaanse afkomst is).

“Yeeehooo!” zei Godmother. Jihoo kon echter niets terugzeggen, want die zat op het toilet. “Het was maar een grapje, meid” zei haar vader. “Tsz” reageerde het meisje, zichtbaar geïrriteerd. Tsz hield wijselijk haar mond, daar was ze clever genoeg voor. Clever op zijn beurt zei “Jeez, ik zit nog vol van de taart”. Jeeyz beaamde dat. “Nice, ik ook”. “Ik ook,” zei Nice.

Het was een geslaagd feestje.

Meer van deze auteur? Lees dan ook eens zijn verslag van een uitje naar de Ardennen, of waarom agenten zich verre van sociale media moeten houden. Of val de redactie lastig met uw eigen naam op Facebook.