14 keer hipstervoer waar een normaal mens zich niet aan waagt: Karlijn Visser

Gisteren hebben jullie het al even kunnen lezen op je eigen Retecool: Hipstermeisjes hebben altijd een pakje amandelmelk bij zich en beginnen de dag het liefst met een friszure proteïneshake van gefermenteerde Mikoti.

Omdat deze wereld voor zowel jullie als hier in de redactiebunker een soort blinde vlek is, hebben wij de moeite genomen om de redactiebunker te verlaten en in de bedrijfs-suburban richting het Amsterdamse te vertrekken. Daar, na ongeveer 14 rondjes rijden om te parkeren, hebben we een afspraak met Karlijn Visser, die ons de fijne kneepjes van het hipstervoer-vak gaat bijbrengen.

Ongeveer 14 minuten na de afgesproken tijd van 09.38 (op vaste uren afspreken is zooo ontzettend 2015), komt Karlijn Guts & Glory binnenstappen. We hebben Guts en Glory uitgekozen omdat het naast één van de hipste tenten van de hoofdstad is, ook nog eens per half jaar een dier onder het mes legt in de spotlights zet. Dit half jaar is het kip en dat treft, want dat is het enige stukje vlees dat Karlijn eet. Eigenlijk wilde Karlijn bij Caffènation afspreken vanwege de straatnaam (Theophile de Bockstraat), maar helaas was deze toko gesloten omdat de eigenaar zich zojuist een nieuwe civetkat had aangeschaft en deze zelf op Celebes wilde ophalen.

Guts & Glory aan de Utrechtsestraat in hartje Amsterdam was het dus. Karlijn stapte, zoals eerder al gezegd, 14 minuten fashionably te late binnen, waardoor wij de tafel al vol hebben kunnen zetten met allerlei hipster-heerlijkheden. Eigenlijk prima, want we kunnen dus direct aan de slag. Hoewel, direct. Karlijn pakt eerst haar antieke Remington schrijfmachine uit haar jaklederen heuptas.

Ja, als er inspiratie opkomt moet je meteen klaar zijn om je vingers de vrije loop te laten gaan

Het eerste wat we Karlijn opdienen is een bietenburger met feta, avocado en mango. De bieten komen van een heel klein boertje net ten noorden van Amsterdam, het speltbrood komt uiteraard van Le Fournil de Sébastien en de feta is door vluchtelingen vanuit Lesbos naar het Heumensoord AZC gesmokkeld. Nou Karlijn, wat vind je er van?

Ho, wacht! Ik mag geen brood, want daar zitten gluten in en ik heb begrepen dat je allergisch voor gluten moet zijn, toch? Wat? Is het van Le Fournil? Ohhhh, dan is het vast wel goed. Ik ken zo veel mensen die daar komen. Nou, kom maar op met die lekker bietenburger. Hmmm. Uomph. Chomp. Chomp. Hmmmmmm, lekker hoor, je proeft de warmte van de vluchtelingen. Volgens mij is deze feta door een Syrisch meisje meegenomen.

Om de bietenburger met vluchtelingenfeta weg te spoelen, hebben we voor Karlijn een paar tarwegrasshotjes neergezet. Deze shotjes komen van Daily Juice die gespecialiseerd is in bevroren biologisch tarwegras. De shotglaasjes hebben we laten importeren vanuit Zuid-Oezbekistan, alwaar een 84-jarige shotglaasjesbakker de glaasjes nog met zijn anus blaast.

Ja, sorry hoor, dat ik er weer over begin, maar tarwe bevat gluten. En zoals ik al eerder aangaf, behoor ik een glutenallergie te hebben. Nu zul je zeggen dat het nog slechts baby-tarwegras is, zeg maar het gelakte speenvarkentje onder het tarwegras, maar het kan nog steeds gecontamineerd zijn door de volwassen tarweplant heb ik op mijn iphone op een foodblog gelezen. Dus nee, ik sla deze eventjes over. Wel schattige shotglaasjes heb je daar! Die komen zeker uit Zuid-Oezbekistan?

Dat heb je goed geroken Karlijn, daar komen ze inderdaad vandaan. Maar goed, Karlijn, je moet toch wat drinken. Daarom hebben we deze algenshake. Het mooie van deze algenshake is dat de carbon footprint heel klein is. De algen worden namelijk niet geïmporteerd vanaf het Noord-Japanse Rebun-eiland, maar komen gewoon uit de Rotterdamse Maashaven.

Ohhh, leuk! Rotterdam! Daar heb ik over gehoord! Dat moet zo ontzettend hip zijn tegenwoordig! Ik heb zelfs vriendinnen die mensen kennen die met iemand in het eco-plaza in de rij hebben gestaan die in Rotterdam zijn geweest. Nou, kom maar op met je shake… Slurp slobber. Hmmm, ja, ik mis wel een beetje het friszure van de proteïneshakes van mijn vriendje en tevens yogaleraar Mikoti, maar hier kan ik de dag wel mee starten hoor. Doe maar!

Ik noem de friszure proteïneshake van mijn vriend en yogaleraar altijd heel koddig yogidrink

We proberen het uiteraard een beetje voor je af te wisselen hoor Karlijn, daarom gaan we nu verder met huisgemaakte granola zonder suiker. De granola bevat geraapte amandelen, gojibessen en cashewnoten, kaneel die voor een cinnamon challenge filmpje op youtube is gebruikt, links geschudde havervlokken, door de zwaartekracht geperst citroensap en twee ecologische aminozuren.

Normaal gesproken ontbijt ik ’s ochtends met een glas lauwwarm water, maar huisgemaakte granola is één van mijn guilty pleasures. Vooral als de havermout tussen mijn beugel blijft zitten door de plakkerige eiwitten weet ik zeker dat ik een goeie granola te pakken heb. Het is alleen zo’n gepruts om mijn beugel in te krijgen, dat ik het voor deze ene keer zonder beugel doe. Crunch crunch… Even denken hoor, dit recept komt van food by bien he? Alleen komen de cashewnoten niet van Marqt.

Nee, die hadden geen geraapte cashewnoten meer, dus hebben we een pakje bij de Appie gescoord. Gelukkig wel de Biologische cashewnoten hoor, want we…

WAT? HEB IK ZOJUIST CASHEWNOTEN VAN DE ALBERT HEIJN ZITTEN ETEN? WAT DENKEN JULLIE WEL? NU MOET IK DRIE WEKEN DETOXEN VOORDAT IK AL DEZE VERONTREINIGINDE NEPNOTEN UIT MIJN LICHAAM KRIJG. HOE MOET IK DIT AAN MIKOTI VERTELLEN EN AAN MIJN VRIENDINNEN, ALS MIKOTI ER ACHTER KOMT MOET IK WAARSCHIJNLIJK 1400 SQUATS DOEN. WAAROM? WARUM? KRIJG IK HET ER NOG UIT? AH TOE, AH, PLEASE?

Maar het zijn biologische noten Karlijn, niet zomaar de Albert Heijn basic noten, maar biologische cashewnoten zonder kunstmatige geur-, kleur- of smaakstoffen uit India. We hebben ze zelf eerst geproefd en ontzout, zodat je wel kunt zeggen dat ze naast biologisch ook nog een artisanaal zijn. Beter kan toch haast niet?

JA, DAT KAN WEL, IK WIL ZELF DE KEUZE HEBBEN OM GEEN VOEDSEL VAN MEGALOMANE MARKETINGMACHINES ALS DE ALBERT HEIJN TE MOETEN ETEN. MIJN VOEDSEL MOET VAN KLEINE PLOETERENDE BOERTJES KOMEN DIE NET HET HOOFD BOVEN WATER KUNNEN HOUDEN, OF VAN ARME KINDJES IN EEN HEEL WARM LAND WAAR ZE ALLEEN BUITENLANDS SPREKEN. IK WIL GEEN VRETEN VAN MENEER VAN DALEN, WANT DAAR HAAL IK MIJN NEUS VOOR OP, IK WIL MOEILIJK VRETEN! NU! EN NIET STRAKS! NU! NUUHUUUU! WAAROM IS MIKOTI ER NIET ALS IK HEM NODIG HEB, IK MOET EEN FRISZURE SHAKE OP MIJN GEZICHT VOELEN. WRAHHAAAAHHHAAAA! NUUUU!

Na deze Greefiaanse totaalinzinking steekt Karlijn snel de Remington typemachine in haar jaklederen tas, en loopt met ferme stappen Guts & Glory uit om op haar oude Motobécane racefiets snel richting de Akasha gym en spa in het Conservatorium Hotel te fietsen, terwijl het personeel van de zaak mij opzichtig nee-schuddend aankijkt. We hadden de hipstervoerlijst graag tot 14 aangevuld, maar het was ons niet gegeven en houden jullie dus niet te goed van ons. Aan de andere kant, wie steekt deze meuk in zijn murf zonder in tranen uit te barsten (en dan bedoelen wij niet van geluk).

Een bijzondere ervaring rijker, maar zeker geen illusie armer zijn we als de sodemieter weer in de 7,4 liter V8 aangedreven bedrijfs-suburban gesprongen en richting de redactiebunker gesneld, terwijl we onderweg alvast zowel Meneer van Dale (nee, niet die van de Albert Heijn, maar onze eigen Meneer van Dale) als Flepz0r hebben gevraagd de BBQ te ontsteken en een koe te slachten. Uiteraard om vervolgens dat kapot geroosterde vlees vol met e-nummers saus naar binnen te laten glijden en weg te spoelen met halve liters Kanon.