Boer zoekt Associatie

Rustig maar lieve Retecoollezertjes, dit stukje gaat niet over Yvon Jaspers. Het gaat, zoals u wellicht zou vermoeden, over het samenwerkingsverdrag met Oekraïne. Want dat heerst, en hard ook. Nu is de agrarische industrie niet direct iets waar ondergetekende veel over nadenkt, behoudens enkele boerendochters die ’s morgens best even mogen komen melken, maar er zijn mensen die daar meer interesse in hebben.

Die tienduizenden kilometers vruchtbare grond, daar wordt iemand met boerenbloed wel wild van.

 

~Maarten van Delden, Salesmanager sorteer- en reinigings- apparatuur

Zo is de import van Nederlandse groenteverwerkingsapparatuur blijkbaar hete handel en de kostprijs daarvan sinds de opheffing van de invoerheffing voor Oekraïne 5% goedkoper geworden. Het nee-kamp wijst u er graag op dat Oekraïne helemaal niet zoveel Nederlandse waren afneemt. Dat klopt ook, relatief gezien is het door oorlog en corruptie geplaagde land slechts een kleine handelspartner, maar eentje met een enorme groeipotentie. De grap over de groeipotentie en een boerendochter laten we even liggen, want we gingen het over serieuze zaken hebben.

Ondernemers in de agrarische branche zien dan ook kansen en snappen weinig van de wens om het handelsverdrag af te ketsen. VNO-NCW denkt dat als het land stabieler wordt, één van de doelen van het samenwerkingsverdrag, er ‘veel groeipotentieel‘ is. De organisatie gaf dan ook niet voor niets €37.000 startsubsidie aan de ‘stem voor’-campagne. De ondernemers zien het verdrag dan ook als een kans, niet als een bedreiging, en hetzelfde geldt voor het ministerie van Economische Zaken.