Groningen. Na Limburg, Noord-Brabant, Overijssel, Gelderland, Flevoland, Drenthe, Friesland, Utrecht, Zeeland en wéér Limburg zo’n beetje de stomste provincie in Nederland.
In Groningen zijn is alsof je rondloopt in een eeuwig durende aflevering van Andere Tijden. Groningen is de Middeleeuwen. Maar dan met extra veel Opels en knauwerig pratende boeren op walmende tractors. Groningen, dat is bij Zwolle ongeveer rechtdoor en dan door blijven rijden tot je geen beschaving meer kan ruiken. Dat is daar waar ze mensen met een uitkering verplicht naar de Lidl sturen om ‘gezond’ boodschappen te doen. Natuurlijk is gezond een relatief begrip in een provincie waar men als je het vet uit je ontbijtfrikadel perst alvorens die in in je kauwla te proppen al snel denkt dat je aan een streng dieet bent.
Maar het is natuurlijk een super goed plan; mensen die een uitkering hebben verplichten mee te doen aan een stukje gezondheidsparticipatie naar het behoud van uitkering toe. Als het ware. Dan noem je het Fit voor Werk! en dan ronsel je mensen om zich ergens op een pleintje in Delfzijl te verzamelen om met z’n allen lekker gezond boodschappen te gaan doen. Vinden de mensen vast leuk. En als ze het niet leuk vinden hebben ze enorm pech, een beetje vrijblijvend meedoen is uit den boze in Grunn. Dit is een moetje. Kom je niet, dan kost het je knaken. Zo rollen ze daar dan ook wel weer.
Het mag geen verrassing heten dat dit niet bij iedereen in goede aarde valt. Kennelijk houden Groningers er niet zo van om op een kluitje midden in de Lidl van een zeikerige ambtenaar fitcoach te horen te krijgen wat wel en wat niet goed vreten is.
De groep werd ergens midden in de winkel samengeroepen en onder toeziend oog van het ander winkelende publiek werd de inhoud van hun karretjes aan de kritische blik van de cursusleider onderworpen. Wel gezond, niet gezond. Nadat zo het koopgedrag van de cursisten openlijk werd bekritiseerd werden ze verzocht alle artikelen weer op hun plaats terug te zetten. Ook die diepvriesvis die al drie kwartier in de kar hadden gelegen. Met lege karretjes schoven ze tenslotte langs de kassa richting uitgang.
Het volgende uitje is naar een bank kluis. Door het geld aan te raken, te voelen, te zien, te pakken, er aan te ruiken en er mee om te gaan, is de gedachte dat het makkelijker wordt om dit ook te verdienen. Natuurlijk wel alles terug leggen bij het verlaten van de kluis.
En voor alleenstaande mannen is er een bloedmooi bikinimodel uit de Oekraïne ingevlogen die ze van alle kanten mogen bekijken en besnuffelen. Aanraken is verboten.
Dit is toch gewoon landelijk beleid? Werklozen net genoeg geven om geen hongerdood te sterven en ze vervolgens aan de schandpaal nagelen. Liefst gaan ze ook nog aan
de onderbetaalde dwangarbeid zonder werknemersrechtenhet vrijwilligerswerk.