Het is wetenschappers voor het eerst gelukt om kraakheldere scans te maken van ons brein terwijl het helemaal los gaat op LSD.
Op die scan is te zien dta het brein tijdens een LSD trip echt volledig los gaat. Onderdelen die normaal gesproken niet met elkaar communiceren, hebben opeens een innige band met elkaar, zoals gedeeltes van de hersenen die zich bezighouden met zicht, focus, beweging en gehoor. Dit is waarschijnlijk ook de verklaring waarom je sterk gaat hallucineren van LSD. Andere delen van het brein, die normaal gesproken samenwerken, doen dat weer juist helemaal niet meer. Dit is waarschijnlijk de verklaring dat je je tijdens een LSD trip helemaal één voelt met de wereld, want je ego-centrum wordt hierdoor ook uitgeschakeld.
David Nutt, die dit onderzoek heeft geleid, is absoluut lyrisch over de resultaten:
This is to neuroscience what the Higgs boson was to particle physics. We didn’t know how these profound effects were produced. It was too difficult to do. Scientists were either scared or couldn’t be bothered to overcome the enormous hurdles to get this done
Maar nu dit dus overwonnen is, blijft de vraag wat je er aan hebt? Dat legt hij iets verder kraakhelder uit:
The study could pave the way for LSD or related chemicals to be used to treat psychiatric disorders. The drug could pull the brain out of thought patterns seen in depression and addiction through its effects on brain networks
Is dat briljant, of is dat briljant? De volgende keer dat je weer eens in een zware winterdepressie schiet, is het dus een kwestie van een half papertripje, een paar uur helemaal los gaan en je depressie verdwijnt als smeltende sneeuw voor de lentezon. Nou ja, zo makkelijk zal het niet zijn, maar ergens is dit wel een geweldige doorbraak. Ik ga er van uit dat LSD, mits gedoseerd en gecontroleerd toegepast minder effect heeft op het lichaam dan medicijnen als seroxat en andere antidepressivums.
