Annabel Nanninga is een pot vol tegenstrijdigheden

Ho. Voordat u driftig in de reaguursels gaat schrijven, bedenk twee dingen. Die twee zijn Annabel Nanninga’s haat voor politiek correcte mensen en het feit dat hierboven uiteraard geen insinuatie over de sexuele voorkeuren van Annabel Nanninga wordt gedaan – want zo politiek correct zijn we dan ook wel weer (en eigenlijk vooral wegens totale /care. Al neukt ze het liefst geiten).

Dus als u het nu voor Annabel opneemt, ga wat ons betreft gerust uw gang. Wij genieten daarvan. Waar we minder van genieten is haar geraaskal op diverse sides die in de leesmap van de Interwebs stonden. Annabel’s schrijfsels zijn een soort mix van meningen en verslaggeving, iets wat er tussenin zit: (!!policor-alert!! /triggerwarning) de toon van de artikelen geeft in vele gevallen al wel aan welke kant ze ergens mee op wil. Dat weet je echter nooit van tevoren. Zo vindt Nanninga aan de ene kant de Nederlandse normen en waarden echt ontzettend belangrijk. Hoewel, conformisme heeft ze ook de pleuris aan. Fatsoen ook. Alsof de Nederlandse cultuur daar niet uit bestaat. Alsof haar ‘nederislamkritiek’… Stop… wat de neuk is dat dan?

Nederislamcriticus! Ja, zo noemt ze zichzelf, hoor, dat hebben wij hier niet bedacht. Het heeft in ieder geval niets met nederig te maken, dus we vermoeden dat ‘neder’ voor ‘Nederland’ staat, op dezelfde manier als bij ‘Nederturk’. Dat is dus een term die nodig is om uit te leggen dat ze iets met Nederland te maken heeft. Het is blijkbaar nodig.

Maar dat terzijde, haar nederislamkritiek eist juist dat moslims/allochtonen/turken/marokkanen/buut’nlanders zich gaan aanpassen, ja, conformeren, aan regeltjes en onze cultuur. Hier, lees het zelf:

Ga eerst maar eens integreren en de tradities van een gastland respecteren, alvorens te willen meepraten over de viering van die tradities.

Aanpassen – slegs vir zwarten? Dat idee, denken we. Overigens maken we op deze plaats even excuses voor het gebrek aan een rode draad in het artikel. Van gevilte wol kun je ook geen kabeltrui maken. Dus we gaan even door op haar argumentatie in hetzelfde artikel waar vervolgens op onnavolgbare wijze het bovenstaande iets te maken heeft met ‘mekkerfeministen’, maar niet voordat deze vlotbrug met een plons te water wordt gelaten:

We zien het aan de terugkeer van de Godwin, een discussietactiek die achter een cordon sanitaire vertoefde maar nu weer kwistig in stelling wordt gebracht tegen met name de PVV.

Godwins, dat keurt Annabel Nanninga af, want polic… wacht, wat schrijf ik? Even terug naar dat 4 mei-artikel over de wortel van het kwaad, conformisme, waar ze heftig tekeer gaat tegen het respecteren van een traditie die uit onze normen en waarden – die ze zegt te verdedigen – voortvloeit:

(weet u wie ook altijd strak in de pas liepen?)

Nou, Annabel? Wie? De kandidaten van het nationaal kampioenschap ballroomdansen?

Onder het mom van vrijheid schrijft Nanninga tegen de heersende normen en waarden, onder het mom van normen en waarden schrijft Nanninga tegen mensen die van hun vrijheid gebruik maken (als die vrijheid niet in haar eigen straatje past). Onder het mom van anti-policor zijn feministen ‘mekkerfeministen’ maar als er ergens een moslima klaagt over hoe ze als vrouw behandeld wordt, krijgen we dit:

Laten we afspreken dat provocerende haatspoken geen recht van klagen hebben over ‘starende blikken’ tot zij hun starende, sissende vaders, neven, broers en zonen in het gareel hebben.

Dat dus naar aanleiding van een vrouw die klaagt over openlijk op straat voor terrorist uitgemaakt worden wegens haar kleding (u, als oplettende lezer, bent toch niet het belang dat Nanninga aan ‘vrijheid’ hechtte vergeten, he?). Dit soort onderwerpen komt volgens Annabel trouwens te veel in het nieuws, terwijl we over islamitische vrouwenhaat. nooit. iets. lezen. (Weet je wie trouwens ook graag de media-agenda wilde bepalen?)

Nog even over die vrijheid..

Het houdt niet op. Niet vanzelf. Vrijheid is namelijk toch best wel weer ongewenst, in een artikel waar Burkadragers jihadisten zijn. Allemaal:

Nee, wij houden niet van verbieden, dus laten we textiele onderdrukking toe onder het mom van ‘keuzevrijheid’.

U had er op kunnen wachten, en waarschijnlijk zat u dat dan ook te doen, maar uiteraard is er een eindschuldige in dit hele verhaal. Jawel! Links heeft het weer allemaal gedaan:

progressief-links verwart vrijheid en tolerantie met lafheid en laksheid

Nee, Annabel. Je snapt gewoon, net als de gemiddelde PVV-er, niet dat vrijheid NIET een ding is wat alleen geldt als het JOU toevallig zo uitkomt. Dat je niet de ene dag kan roepen dat normen en waarden strikt toegepast moeten worden, maar zodra iets specifieks jou niet aanstaat in ene vrijheid het argument is om dat niet te doen. Dat normen en waarden een onderdeel van een cultuur vormen, inclusief traditie, helden, taal, omgangsvormen en daarbij horen dus ook dingen als algemene beschaving waarvan we politiek correct zijn een onderdeel vinden. Dat een cultuur zich niet laat opdringen, maar je een cultuur aanleert door erin opgenomen te worden. Dat je niet, naar believen, de problemen die veroorzaakt zijn door decennialange segregatie van rechtse NIMBY’s, nu terug kan gooien naar de subculturen die daardoor ontstaan zijn en kan zeggen ‘los het nu zelf maar op, want het is jullie probleem’. Kortom: dat deze mengpot vol tegenstrijdigheden gewoon onzinnig gemekker is van een parttime toetsenbordfeminist en fulltime klaagjournalist.

Maar goed, van ons mag je hoor. Dat is nou eenmaal vrijheid, ook al komt het niet zo goed uit.