Het is geen eens vrijdag, maar we kunnen er niet mee wachten om hier iets over te posten compleet op los te gaan, nadat Flepz0r dit opzette en een polonaise ging doen met iets wat leek op twee denkbeeldige vriendjes. We denken niet dat hij religieus geworden is en van goede drugs konden we geen spoor vinden, dus dan weet u alvast wat u ongeveer aan mentale effecten kunt verwachten van de komende kutkoffer.
Uiteraard is een kutkoffer niets zonder referentiemateriaal – maar sliert nog an toe, als je deze koffer hoort heb je de rest van je leven geen behoefte meer aan het origineel. Echt hoor! – dus zullen we even teruggaan naar de oorsprong van dit liedje: Living Next Door to Alice. Als u nu denkt dat dit een lied is van een doorgesnoven rockster die zich beklaagt over het feit dat de buurvrouw Alice zich wel door 14 welbehangen negers laat nemen en niet door hem, dan heeft u vermoedelijk gelijk. Maar omdat het liedje uit 1972 komt, pretenderen Nicky Chinn en Mike Chapman dat het gaat over een onbeantwoorde liefde die eindigt met het verdwijnen van Alice in een limousine. Dat maakt haar natuurlijk totaal geen golddigger en de hoofdpersoon in het liedje dan weer enorm treurig. De originele uitvoering is van New World:
In 1976 werd deze toch wat milde versie gecovered door de engelse rockband Smokie, een band die in de aanloop tot bekendheid vaker van naam wisselde dan Floortje Dessing van relatie. Tenminste, dat lazen we bij de kapper. Deze cover door The Yen The Sphynx Essence The Four Corners The Elizabethans Kindness Fuzzy and the Barnets Smokey Smokie werd uiteindelijk behoorlijk bekend en daarmee Smokie zelf ook.
En vanaf daar gaat het bergafwaarts. De volgende koffer is door Peter Koelewijn die blijkbaar ook geïnspireerd werd door de identiteitscrisis van Smokie en zijn koffer “Who the fuck is Alice” uitbracht onder de naam Gompie, naar een café in Nijmegen wat het idee van laveloos “Who the fuck is Alice” naar de DJ roepen als het geluid wegvalt, blijkbaar heeft uitgevonden. Ja? U denkt dat de drempel nu laag is, hè? U denkt dat dit de kutkoffer van vandaag is? Je zou het bijna denken…
Maar natuurlijk rechtvaardigt een kutkoffer uit 1995 geenszins het op donderdag posten van een kutkoffer en al helemaal niet een donderdagmiddagomegotwatdevukhollandsehitskutkoffer! Want, nee, ook de koffer van Koelewijn is gewoon in het Engelands en dus geen HHKK. De koffer in kwestie, en we waarschuwen nogmaals want we zijn tegen schadeclaims van deze orde niet verzekerd en RC juridisch heeft uiteindelijk ook een maximale capaciteit, is van een oude bekende: Evert ‘Gehaktbal‘ Baptist. Ja, dat lied dat zo hard in onze kop bleef hangen dat alleen het denken aan de Ardennen ons al ‘lalala’ doet zingen. Waarop de kinderen van redactieleden “Gehaktbal” erachteraan zingen. Nou, dat dus. ZEG NIET DAT WE NIET GEWAARSCHUWD HEBBEN.
En Evert heeft niet zomaar een vertaling: nee, hij heeft een heuse ode aan Gretha – zijn vrouw – geschreven waarbij het publiek fijn mee mag roepen. “Gretha, hoe de vuk is Greta.” Vergeet socio-economische analyses over het dalen van de gelijkheid tussen man een vrouw in Nederland – hier zie je gewoon in één keer waar het allemaal misgaat. Vergeet de discussie over het beëindigen van een voltooid leven: dit is een onweerlegbaar argument dat een leven in bepaalde gevallen gewoon klaar is. Over. Uit. Alles is gezien en gehoord, het leven is af en dit is wat er nog rest – deze clip, deze muziek, een hel gelijk.. Dwangbuis aan? Scherpe voorwerpen uit voorzorg TOCH buiten handbereik gelegd? Vrouw met gehoorbeschermers op aan de play-knop? Sterkte!
Evert Baptist heerscht. Zie youtube