Randstad leest je cv sneller dan je schaduw (want scannen op ‘diploma’ en verder niks)

Ook uw vertrouwde redacteuren hebben soms een day job. Naast dagelijks u hier van zin en onzin te voorzien voor een riant salaris, willen we ook wel eens wat kunnen afschrijven bij de belastingdienst. Daarom gaan we wel eens voor uitzendbaantjes. Ook bij Randstad, uiteraard. We vonden onze redacteur Bas Taart vandaag na enige avonturen met dit uitzendbureau grommend onder een bureau naast de cubicle van Der Webmeister. Hij brulde luidkeels liedjes van Nickelback, dus is hij nu vastgebonden aan een paal naast de vodkarivier. Hier volgen enkele stukken uit zijn dagboek.

Maandag 31 oktober

Avond. Om onduidelijke redenen heeft iedereen een clownspak aan vandaag. Alleen al daarom ga ik van de week Popov vermoorden. Die fucker is toch oud, niemand die het merkt. En Bassie kan net weer lopen. Daarna solliciteren via Randstad. Want die hebben webcare-baantjes. Die Koen regelt.

Dinsdag 1 november

Gesolliciteerd via Randstad. Voor meerdere webcare-banen. Een zekere Koen van Leeuwen is kennelijk eindbaas Social Media bij Randstad, want hij is degene die me iedere keer afwijst voor de banen. Dit krijgt Koen binnen enkele minuten na het verzenden van de sollicitatie voor elkaar. Knap, want ik lees vrij snel maar mijn cv beslaat meer pagina’s dan Oorlog en Vrede van Tolstoi. Koen opgezocht op internet. De social media-expert van Randstad is alleen te vinden op LinkedIn. Op Twitter is hij onder eigen naam afwezig, en hij heeft geen zichtbare Facebook of zelfs maar Google+. Hij weet wel dingen van comedy, vindt hij. Haha!

Woensdag 2 november

De hele ochtend grommend in bed gelegen. Jake kwam ernaast liggen. Samen gegromd. Reet deed de deur op slot. We hebben de rest van de dag geprobeerd onszelf de kamer uit te graven met onze teennagels. Lukte. Reet verbood ons door te graven richting Koen van Randstad. ‘Jongens, hij stuurt jullie de tunnel weer in voor je ‘social media’ kunt uitspreken. Zelfs als je zijn strottenhoofd door bijt’. Jake was het hier mee eens. Ik wilde kindersokjes breien. Reet doet dat met je.

Donderdag 3 november, 15.14 uur

Meneer van Dale bereidde een hele os op de barbecue als ontbijt. Goed gegeten dus. Daarna weer gesolliciteerd via Randstad op een webcare-functie. Koen wees me binnen een minuut af. Twitter geopend, omdat Reet én Jake zeiden dat het raar is als ik willekeurige Koenen in hun gezicht ga krabben tot ik de goeie vind. Dan maar via Twitter subtiel vragen hoe Koen het voor elkaar krijgt me af te wijzen ‘wegens betere kandidaten’ in een goddamn recordtijd waar Usain Bolt en zelfs de fucking Enterprise (Warp 9) jaloers op zou zijn.

Donderdag 3 november, 17.00 uur

Na even geleden gemekkerd te hebben op Twitter dat afwijzen prima is, maar dat Randstad echt niet sneller kan lezen dan ik, een wandeling gaan maken door het bos. Hier werd ik erg rustig van. Ik beschouwde elk hertje als Koen van Leeuwen. Hertjes zijn nu schaars in het bos rond de Retecoolbunker. Koen leest dan wel snel, maar ik heb de reflexen en de teennagels van Wolverine. Koen heeft daarentegen echter een prima opticien, want Koen kan dus sneller lezen dat Lucky Luke kan schieten, blijkbaar. Daar moest ik even over denken. Zeker een minuut of drie.

Mijn gedachten bleven dus, tijdens het eten van rauwe herten, bij Koen, die social media-bobo is, maar die geen herkenbare Twitter heeft. Of een Facebook die te googlen is. Of desnoods een vindbare Google+. Wel een LinkedIn. Hij lijkt op een barista van Starbucks. Maar die snappen social media vaak wel.

Koen echter, weet binnen luttele seconden te melden dat je niet geschikt bent omdat er kandidaten zijn met meer ervaring. Drie bomen omgeknaagd in blinde woede en teruggegaan naar de redactiebunker. Hard gegromd tegen de koelkast. Valium gekregen van Reet. Nu even zitten.

Donderdag 3 november, 17.14 uur

Valium. Haha! Hard door de kantine gerend. Valium doet me niks! Grommend dat The Ed godverdomme het internet uitvond waar ik naast zat terwijl LB kabels zat te knopen. Intussen een zekere Luc en een Jolie in de Twitter gekregen, dat Koen me probeerde te bellen. Kutsmoes gebruikt over een kind dat Flepz toch nog in de kelder had zitten.

Koen wéér in de voicemail. Dat hij tot 17.30 uur bereikbaar is. Geinig. Ik ben vaker bereikbaar. Randstad houdt ook niet van kantoormentaliteit. Maar wel bij Koen, kennelijk. Koen van Leeuwen, die een verbazend kleine digitale footprint heeft voor de social media recruiter van Randstad. Koen mag morgen bellen. Doet hij vast niet.

Ik gok zomaar dat Koen me morgen niet weer belt. Ik ga nu aan de deurpost knagen en vrij zeker weten dat zowel Koen als Luc als Jolie NOOIT meer contact meer opnemen.

Mijn voorhoofd bloedt. Ik weet niet waarom. Reet en Jake staken net een injectienaald in me. ‘Vitaminen’, zeiden ze. Ik denk dat ze allemaal Koen van Randstad zijn. Ik..

(Hier hield het dagboek van Taart op. Hij slaapt nu, en knuffelt een pluche tijger, die Global Riot ooit op de Wallen in Amsterdam vond. Wij als redactie bieden onze excuses aan aan Randstad en Koen van Leeuwen. We distantiëren ons ook volkomen van Taart, mocht hij ontsnappen uit de geluiddichte kamer waar we hem hebben opgesloten.)

Instant Update: Koen van Randstad legde uit dat ze alleen kijken naar diploma’s. En Taart heeft een MBO-diploma en bijna alle modules MCSE (wat HBO is). Dus Koen van Randstad geeft iedereen met minder dan een Master gewoon de vinger voor een fucking uitzendbaantje. Trap niet in Koen. Nooit!