Ah, december, lieve Retecoollezertjes. De maand van neerslachtigheid, depressies, crises, somberte, inzinkingen, dipjes, terugvallen en on top of that Gourmetten met je schoonfamilie. Hoe makkelijk is het dan om je cynisch terug te trekken op je eiland, je af te keren van de rest van de wereld. Maar Gütmenschen zoals u en ik weten natuurlijk wel beter.
Als de morele elite van de interwebs hebben wij een missie uit te voeren. Als de ambassadeurs van goede smaak, en waarden en normen natuurlijk, hebben we niets minder dan een gidsrol voor de stoet dwergen om ons heen, jeweetwel, de little people die een buitenproportionele onderbuik met zich meetorsen. Want hoop doet leven, en zolang er leven is, is er hoop, als ware het een opwaartse spiraal. En Hoop brengt ons bij het meeste recente album van de RCLNM-gast van vandaag, The Hope Six Demolition Project van PJ Harvey. Een ouderwetsche conceptalbum, een politieke bovendien, en met een positieve boodschap nog wel. Het album handelt over de HOPE VI projecten in de VS, waarin oude vervallen, lugubere probleembuurten tamelijk drastisch worden afgebroken, om vervolgens met nieuw elan, en met nieuwe betere inzichten te worden opgebouwd, letterlijk en figuurlijk. De tekst van het openingsnummer van dit album, en de RCLNM van vandaag, is deels een letterlijke transcriptie van een rondleiding die PJ Harvey in 2015 kreeg in een dergelijke buurt in Washington DC.
En als je dit maar niks vindt, is er altijd nog “Bohemian Rhapsody” van Queen!
/ And watch them fade out
Hmmm de top2000…
Misschien moet ik daar eens wat over posten. Ik geloof dat ik daar wel een soort van mening over heb…
uh.. heel sociaal cultureel verantwoord maar oubakken muziekje, met alle respect. ik kies voor deze twee frisse jonge Zweedse dames die er toch een beetje amerikaans uitzien.. .. https://www.youtube.com/watch?v=DKL4X0PZz7M
stay gold
Zeg! Schrijf je eigen teksten! 🙂
Muricaaa!! niet veul hoop momenteel.