Het is weer zover. Het is maandag. En om die eerste dag van de werkweek eens goed te verstieren hebben wij na breed redactioneel overleg met *plop* en nootjes gekozen voor Thomas Luijf met zijn kneiter “in de kroeg”.
Een liedje dat zich qua clip de eerste 1:20 niet in de kroeg afspeelt. Niet dat het daarna wel geloofwaardig is wat taaltechnische diepgang betreft. Het tegendeel. MIJN GOD WAT EEN ENORM SLECHTE TEKST. ECHT THOMAS. WAT WAS JE DENKENDE. “De week is weer bijna voorbij en het weekend staat weer voor de deur”, terwijl hij op een krukje zit in het ziekenhuis in een verpleegstersoutfit. Echt, je bent van het meest sneue faalhazerige soort als je dingen roept als “zo, de week is weer doormidden”. Dan, “na een werkweek eindelijk vrij, met m’n vrienden even uit de sleuheur”. Ik hoop dat je toch iets uitdagendere roosters hebt in het ziekenhuis en dat je niet gewoon van 9 tot 5 werkt en dan jezelf in het weekend de tering in gaat zuipen. Dat zegmaar niet je zo’n hersenverwekend baantje hebt in het ziekenhuis dat zuipen in de dorpskroeg meer enthousiasme opwekt. En als dat wel het geval is, SODEMIETER DAN OP UIT HET ZIEKENHUIS. IK MOET JOU NIET BIJ M’N OPERATIE BETROKKEN HEBBEN. ONGEINSPREERDE MUD STRONT.
We slaan even een stukje over, “Neem m’n vrienden mee en ga stappen en de barvrouw zit weer pilsjes te tappen. Oh in ons eigen café, daar zingt iedereen mee. Er wordt hier alleen maar gelachen en tegen bier zegt niemand nee.”
Nou, allereerst zit de barvrouw niet maar staat ze te tappen. Misschien even een colaatje tussendoor Thomas? Vervolgens staat Thomas in de clip dus tussen een bak oude types, gaat met oude mannen kaarten en duwt bejaarde vrouwen menukaarten in hun gezicht.
Dat zijn blijkbaar de vrienden waar Thomas mee los gaat. Echt, Thomas, als dat oprecht leuker is dan je werk, zoek dan sliertverdomme ander werk, want dit ga je niet tot je 70e volhouden. En wij die kutmuziek van je geen drie minuten.