Goedemiddag en lang leve de koni… nee, dit is niet een zin die ik kan afmaken. Het is Koningsdag en als u niet al plannen heeft gemaakt om deze ergens in een bunker ver onder de grond of een land hier ver vandaan door te brengen, dan is het te laat. Vluchten… kan niet meer. Het is elke! keer! weer! raak. Telkens weer.
En met dat idee in het achterhoofd, leek het ons wel leuk om eens een kijkje te nemen bij de verschillende versies die een filmklassieker van Willeke Alberti zoal heeft voortgebracht. Allereerst beginnen we natuurlijk met het origineel. Telkens weer komt uit de film Rooie Sien. De film zelf laten we over aan de filmcritici, en dat is inderdaad code voor: “nee, nooit gezien”.
Het lied is een sentimentele tranentrekker over een nogal optimistische gelover in het monogame trouwen-en-tot-je-tachtigste-samenzijn liefdesverhaal. We beloven u: er gaan tranen vloeien in deze post. Maar om nou te zeggen dat het van emotie gaat zijn, dát kunnen we u niet beloven.
De meest actieve coveraar van Telkens Weer is Willeke Alberti zelf. We denken dat op de onvermijdelijke begrafenis van Willeke, Willeke zelf gaat komen opdraven om Telkens Weer te zingen, en pas daarna zal ze zich overgeven en in de kist gaan liggen. Hier doet ze het bijvoorbeeld met Ellen ten Damme en natuurlijk zit Jeroen van der Boom achter de piano.
Hier zouden we nog meer voorbeelden van kunnen geven, maar dat doen we niet. U heeft het idee wel in de smiezen. In plaats daarvan gaan we naar de “Beste zangers van Nederland”, want daar zien we deze cover van Gerard Joling. Met intro van een saxofoon en het later intredende hammondorgeltje waardoor deze pianoballad toch een beetje semi-lounge-muziek wordt.
En Dan is er naTuurlijk nog Paskal Jacobsen. Zijn cover is een zelDzame kans om hem een coherenTe Tekst Te horen zingen, en Dan valT Toch vooral op DaT hij De pianisT De solo nieT ToeverTrouwT.
Maar de winnaar van deze Kutkoffer gaat naar twee grote namen uit de musicalscene. Het is u dus vergeven als u ze niet kent, maar Tony Neef en Joke de Kruijf zijn daarin best een ding. De Kruijf is in Nederland doorgebroken als één van de hoofdrollen in The Phantom of the Opera en Tony Neef door zijn rol in Miss Saigon in de jaren negentig, toen musicals al veel meer geaccepteerd dan bekend waren. (You’ll never walk alone is een musicalnummer. Vertel dit aan Feyenoordfans op eigen risico). Anyway, Neef is fan van Wim Sonneveld en mocht hem uiteindelijk ook spelen in de musical “Sonneveld”, maar hij probeert in 2003 alvast te solliciteren en doet dat hij, samen met Joke, zo:
Als u de filmpjes aan heeft durven klikken, concludeert ook u dat deze cover zo enorm, totaal de hele essentie van het nummer kapotsloopt dat je echt je best moet doen om hier overheen te gaan. Tot zover, wij gaan bier zoeken. Leve de k… nee, dit wil nog steeds niet.
Retecool, kan je het nog?: https://twitter.com/realWijtzeHein/status/989895958937948160/photo/1
Btw, je bent de versie van de Raggende Manne vergeten https://m.youtube.com/watch?v=dx8M0rN1Ftc