Het is vandaag singlesday, lieve Retecoollezertjes, de dag waarop het vrijgezelle deel van de natie ’s avonds thuis onder een fleecedekentje met de kat op schoot, en met een kopje thee, 45-toerenplaatjes draait. Het is trouwens ook een van de almaar toenemende speciale aanbiedingen dagen, dus als u vandaag nog besluit om Goudlid te worden van dit blog en actiecode SINGLE22 inklopt, krijgt u extragratis 14% korting! Hoe vet heerst dat dan!
Singles waren lang geleden, ik praat over de 60’s lieve Retecoollezertjes, muziekdragers waar exact één liedje op paste. Nou ja twee eigenlijk, want het had ook een achterzijde. Het muziek-industriële proces was dan ook simpel: één enkel tyfus goed liedje maken, op een single persen, en kijken of het in de hitparade kwam.
Helaas werd de single steeds meer weggedrukt door de LP, een muziekdrager waar 30-45 minuten aan muziek op kon. Door de noodzaak van kwantiteit werd er uiteraard op kwaliteit ingeleverd: echt muzikale parels waren er nog wel, maar ze werden zeldzamer. Kijk maar naar de opbouw van de Top2000, waar de piek nog altijd hopeloos in de oudheid ligt. Allemaal de schuld van de LP! Trouwens, het is uiteraard niet heul moeilijk te voorspellen dat het Kleine Cafe aan de Haven dit jaar goed gaat smurfen in de Top2000, want vandaag, uitgerekend op de 11e van de 11e, werd het overlijden van Pierre Kartner bekend gemaakt, pal voor het openen van de stembussen. Maar we dwalen af.
Fast forward naar tegenwoordig, waar dankzij de streamingsdiensten we weer in een soort singles landschap zijn teruggekeert. Eén verdomd lekker nummer volstaat om succesvol te zijn, en ik weet niet of het aan mij ligt maar ik meen zelfs te merken dat de kwaliteit langzaam weer de overhand krijgt.
In deze RCLMN treft u het antwoord op de vraag wat er gebeurt als je twee lekkere singles naast elkaar legt. Nee dit is geen nieuw SBS6-format, ik doel natuurlijk op een mash-up van twee songs, maar in dit geval twee van de beste songs van de afgelopen tijd. Waarvan er eentje uitgerekend op deze singlesday op het podium van Paradiso staat, maar we dwalen af.
Beiden singles waren op zichzelf al fantastisch, maar eenmaal in elkaar gekronkeld ontstaat er iets heel moois. Zowel muzikaal als tekstueel smelt dit heerlijk samen tot een compleet nieuw meesterwerk. Maar genoeg gelul. Maestro, start de muziek!
Hoe lekker is dit dan?
Ha, te gek.