De groepsnaam zou al een waarschuwing moeten zijn: of de oren dicht te houden en hard weg rennen, of je ballen (m/v) uit je broek lachen van plezier. Niks bij Kenji Minogue (ken je me nog) is wat het lijkt. Deze zelfverklaarde hit-sensatie neemt niks serieus en zeker zichzelf niet: electronica, grunt, rap, absurde humor, volvette (west)Vlaamse teksten, niets gaat deze zotte wuuve Fanny en Conny te ver. Hun podiumpresentatie is al net zo energiek en chaotisch: vorige week, op Pukkelpop, gaven ze elkaar nog een flinke djoef op de mulle*, Fanny heeft een tand minder. Bonus: elke goede act heeft nog een extra mysterie als onderliggende verhaallijn: wie is toch de anonieme producer van Kenji Minogue, die bij live-optredens herkenbaar is als de drummer met de varkenskop? Mista Pig zou niemand minder zijn dan Tom Barman?
De andere video’s uit de bovenstaande links:
Hit sensation:
Min Oeders:
Danny:
Alwadamehetten:
*Voor iedereen boven de Maas:
Gaaf, en achter dat Veranda-geschreeuw zit wel een steengoed muziekje hoor.
Barq zegt gaaf, ik zeg braak. Weer van dat kunstacademiegepruts zonder talent, En als er dan, wonder boven wonder, iets lelijks wordt geproduceerd, termen als anti-kunst of conceptloosheid noemen. Pretentieus coffeeshopgewauwel.