De sfeer was enigszins gespannen. De 14 mediators aan beide kanten hadden dagen- en nachtenlang onderhandeld. Ondanks de afgesproken radiostilte deelden anonieme bronnen de pers tussentijds mede dat de onderhandelingen stroef verliepen. Er leek werkelijk geen schot in te zitten: het lukte de mediators maar niet om een manier te vinden om beide partijen nader tot een ander te laten komen.
Toch kwam vandaag dan het heugelijke bericht: de onderhandelaars waren eruit. Niet alleen was het gelukt om de strijdende partijen weer aan het praten te krijgen, nee, er was zelfs een heus vredesakkoord. In de luxe ingerichte conferentieruimte met een ovalen vergaderopstelling waren de vlaggen van beide partijen ceremonieel aan weerskanten van de ruimte gezet.
Het verdrag lag op tafel. De mediators keken gespannen naar de deuren. De eerste deur ging open en maakte plaats voor de gestalte van één van de vechtersbazen. Een zucht van verlichting was te horen in de zaal toen ook de tweede deur zich opende en de wederpartij binnengelopen kwam. Enigszins vervuld van argwaan keken de voormalig tegenstanders elkaar aan. Een moment. Twee. Toen knikte de ene en schreden ze tegelijkertijd naar het hoofd van de ovalen vergaderopstelling. Niet veel later was het verdrag dan toch eindelijk getekend. Vrede.
Meer van hetzelfde? Dat kan! Ome Mc schreef eerder al dingen over verboden vuurwerk, het concept dat consent heet en de vele gebroken verkiezingsbeloften van de PVV.
Draagt u Retecool een warm hart toe? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter.