Barbie bleef een gemeleerd publiek trekken
Verzin een onderschrift bij de onderstaande foto en win! De prijs is de eeuwige roem op het internet, dat past nog beter dan een gratis t-shirt van Henk. Het onderschrift met de meeste + wint… doorgaans. Succes!
Dus dan wordt er vast ook wel even naar de eigen winkel gekeken, meneer Adriaansens?
Toch?
De gevolgen van14 maanden scheefhuren begonnen zichtbaar te worden.
Verzin een onderschrift bij de onderstaande foto en win! De prijs is de eeuwige roem op het internet, dat past nog beter dan een gratis t-shirt van Henk. Het onderschrift met de meeste + wint… doorgaans. Succes!
Die koekwauzen noemen zichzelf “soeverein” en dan beland je dus in een tuinhuis of een garage of lekker in een slaapzak aan de hand horeca onder een brug, om het een beetje warm te krijgen. Wellicht op Twitter gezien, een deurwaarder die bij zo’n dwaallicht aan de deur komt en de boel probeert uit te leggen, maar echt, waar haal je de zin vandaan om die woordsalade te weerleggen. Maar dan zijn er dus ook mensen die die onzin niet kunnen vermijden (bijvoorbeeld omdat ze rechter zijn en een oordeel in een zaak moeten vellen) zoals de rechter in deze WAHV zaak (dat is voor te hard rijden) waarin die mensch van vleesch en bloed betoogt dat betrokkene behoort tot het Inheemse Volk der Germaniten uit de inheemse stam der Friezen. Die is zegmaar marginaal intelligenter dan West-Friezen. En dan heb je al aardig stront in je hand zegmaar.
En kabbelt voort met waanzinverhaal na waanzinverhaal, maar alles wordt door de rechter netjes onderbouwd weerlegd. Ongegrond, wieberen. Verder hier een topartikel van Chris Klomp over de “beweging”.
Ik plaatste mijn koptelefoon op mijn oren, de beats die door mijn hoofd bonkten waren als de soundtrack van een goedemorgen.
Ik begon mijn karretje vol te laden met de weekboodschappen. De schappen doorspittend, plaatste ik alles van verse groenten tot een extragratis pak pasta in mijn karretje. De monotonie van de taak had iets therapeutisch, iets wat ik kon waarderen. Maar terwijl ik in het gangpad met conserven stond, werd mijn aandacht getrokken door een bekend gezicht. Daar stond ze, mijn buurvrouw, met haar eigen karretje en een gezicht vol verbazing alsof ze me een nekschot™ wilde geven.
“ALT + F4”, mompelde ik onder mijn adem. Het was niet dat ik haar niet mocht, maar ik had het gevoel dat onze interacties altijd eindigden in eindeloze gesprekken over haar katten en planten. Maar met een vleugje valse moed begroette ik haar met een ‘heersen’ glimlach. We wisselden een paar woorden uit, en zoals verwacht, leidde het gesprek naar haar nieuwe kattenvoer en hoe haar geraniums de Shiznitz waren. Het gesprek was zeker geen lillend vleesch, maar het was ook geen herfst.
Maar hé, dat is het leven, toch? In het circuslichaam van het bestaan komen we allemaal wel eens een praatgrage buurvrouw tegen.
“Trump looked like ‘scared puppy’ on way to court, Nancy Pelosi says”
Geen lekkere wijven meer stokpompen maar gewoon aan de hand horeca in de bak Donnie!
Maar als het donker is gebruikt Marjorie hele andere pro tools
Verzin een onderschrift bij de onderstaande foto en win! De prijs is de eeuwige roem op het internet, dat past nog beter dan een gratis t-shirt van Henk. Het onderschrift met de meeste + wint… doorgaans. Succes!
Voila vissertje.
Verzin een onderschrift bij de onderstaande foto en win! De prijs is de eeuwige roem op het internet, dat past nog beter dan een gratis t-shirt van Henk. Het onderschrift met de meeste + wint doorgaans. Succes.
Honda is meestal het bolletje vanille-ijs in motorland, die veilige keus zonder veel kleur en smaak. Een Honda is topkwaliteit, voelt vanaf de eerste meters vertrouwd aan, stelt zelden teleur en zal nog minder vaak verrassen, ook qua uiterlijk. Als een golden retriever een motorfiets was heette ze Honda.
En toen was daar begin dit jaar de CB750 Hornet. Nog steeds een Honda, maar wel uit een wilder nest dan normaal zo gaat het gerucht, een wespennest zelfs… oei!
De Honda demodagen Experience Days zijn in town, een mooie kans om de Hornet aan de tand te voelen. Het zweepleer wisselde voor de motorversie en we meldden ons bij Motoport Goes.
Eerste indruk
Yep, het is nog steeds een Honda: onberispelijke afwerking maar geen designwonder. Honda vermeldt heel trots op de website een Red Dot Award te hebben gekregen voor het model, echter de RDA krijg je niet, die koop je. Velen vinden de uitlaatdemper niet mooi, eens, maar die zou andere kwaliteiten blijken te hebben.
Rijden
We bestijgen de fiets en het zit met 180 redactionele centimeters als gegoten, al is de beenhoek wat sportief. Starten, warmrijden is in de fabriek al gedaan dus gassen. For the love of Reet! Wat is deze, is dit echt een Honda? De Hornet blaft met een rauwe strot er 90PK uit, hoe meer toeren hoe liever, rustig vader! Wow, die heit r zin an. Het ding is makkelijk te rijden, met 190kg lichtvoetig zelfs. De eerder geteste vergelijkbare Suzuki GSX-8S voelt veel meer als een forse motor, groter, stabieler en sterker maar ook zonder eindshot. De Hornet voelt kleiner en bewegelijker aan en wordt totaal maniakaal vanaf 7000 toeren.
Een kleine domper op de rijpret is dat deze demo-fiets op zwaar versleten banden staat, dat verkloot vooral het insturen, een dikke min voor de ekspieriejuns Honda NL. Maar Herejezus, wat is dit een fijne brommert! De parallelle tweecilinder met 270°-krukas voelt, en klinkt, als een Ducati door Honda maar dan in een handzamer pakket. De uitlaat is dan wellicht niet moeders mooiste maar heeft wel een prima keeltje, ook bij het afremmen, dus laat die pijp lekker zitten. Luid is sowieso uit.
De motor heeft 3 rijmodi; Rain, Standard en Sport. Sportief als we zijn kozen we uiteraard voor de laatste. De motor grauwt dan met minimale tussenkomst van de elektronica het vermogen eruit. Standje Sport zorgde overigens wel voor een wat rukkerig gas. Zoals al te vaak bij ride by wire, kijk ma geen gaskabel, is het eerste stukje aan “de gas” teveel aan/uit. Da’s lastig bij bijvoorbeeld een bocht uit accelereren. Er valt omheen te rijden, toch zou een software update in de toekomst fijn zijn. De GSX-8S deed dat in ieder geval een stuk beter.
Verder valt er weinig te mekkeren. De remmen zijn potent zonder agressief te worden, de ABS kijkt wakend over de schouder mee zonder hinderlijk te zijn. De vering is OK, maar niet subliem, aan de voorkant iets te hard en achter wat te zacht. De versnellingsbak en de (niet standaard) 2weg-quickshifter zijn foutloos. Het cockpitdisplay is een plaatje, kent 4 verschillende lay-outs, die ook weer als dark mode te kiezen zijn.
Dingen
Weer terug gaat de pletterpet af en lopen we nog eens rond de motor. De looks… niemand zal de nek verdraaien als deze motor voorbij komt rijden, toch beklijven ze stiekem wel. De GSX-8S zal meer de aandacht trekken, maar is vermoedelijk minder tijdloos.
De afwerking is uiteraard, want Honda, dikke prima. Vreemd genoeg zitten de stickers niet onder de blanke lak, de verlichting is dan wel weer volledig LED rondom. Budget maar geen budget, zie maar.
De vering is niet instelbaar, behalve de veervoorspanning achter, en is een prima compromis voor de openbare weg voorbij het legale gebruik (ahum).
Dus …
Honda geeft een middenmoter (/Seth!) afgetraind, opgetuigd met 90PK en er een mooi allround geheel van gemaakt, wat jij mag afhalen voor de (tijdelijk?) concurrerende prijs van 9000 Timmerfranken. Dat zijn er alvast 1000 minder dan voor de vergelijkbare Suzuki GSX-8S: au, de Hornet steekt! Niet gelijk de bestrijdingsdienst bellen, dit is geen ongedierte, is zelf prima te temmen en ook misschien wel uw nieuwe beste vriend. Wij gaan alvast plaats maken in de redactie-garage.
