In mijn middelbare schooljaren begin jaren ’80 zat ik het punk/new wave kliekje, maar gelukkig was daar op vrijdag- en zaterdagavond het plaatselijke jongerencentrum met goedkoop bier en een muzikale multi-culturele mix, waarin alle kliekjes aan hun trekken kwamen. Op zo’n avond waren de hardrockers altijd in grote getalen aanwezig, herkenbaar aan hun tamelijke uniforme kleding: strakke spijkerbroek, zwart leren jasje met de nodige metalen onderdelen, en daar overheen een spijkerjasje zonder mouwen, maar wel volbehangen met hardrock patches, door hun moeders er liefdevol opgenaaid.

Ze hadden ook allemaal woeste bijnamen, die -toegegeven- beter met hun uiterlijk matchten dan hun echte namen. Persoonlijk vond ik hardrock/heavy metal doorgaans heel veel van hetzelfde, een genre waarbij er wel erg binnen de voorgeschreven lijntjes werd getekend. Een band die er in creatieve zin aangenaam uitsprong was het powertrio Motörhead, met de bassende zanger Lemmy, die altijd van beneden naar boven zong, in een iets te hoog afgestelde microfoon. Motörhead speelde in het grensgebied van Punk en Hardrock, maar zanger/bassist Lemmy noemde het steevast Rock-‘n-Roll.

Een paar keer per avond werden er in het genoemde Jongerencentrum wat heavy metal-nummers gedraaid, wat het startsein was voor een potje headbangen, en daar wil ik het met jullie over hebben. Want de jeugdige lezertjes van dit blog zullen waarschijnlijk niet bekend zijn met headbangen, dus de hoogste tijd voor een Cursus Headbangen voor Beginners!

Headbangen is een vorm van dans die doorgaans wordt uitgevoerd bij meer agressieve muziekgenres zoals Heavy Metal en Punkrock. Het is een prettige manier om lekker helemaal in de muziek op te gaan, maar zonder de juiste basistechnieken kan het lijden tot zeer ernstige hoofdpijn en nekklachten. Als je op een lekkere riff wilt meedeinen is het zaak om voor een goeie warming-up te zorgen, liefst nog voor je de concertzaal of het hardrockcafé betreedt, en het headbangen rustig op te bouwen.

Neem een ​​comfortabele, stabiele houding aan. Zet je voeten iets breder dan schouderbreedte uit elkaar, met de ene iets voor de andere. Dit alles om er rekening mee te houden dat u niet de enige bent die wilt headbangen, want niets kan een mens meer aan het wankelen brengen dan een dolle menigte headbangers in uw zeer nabije omgeving. In deze houding zal een mede-headbanger u niet snel omver kegelen, zeker als u uw lichaamsgewicht zoveel mogelijk op uw voorvoet laat rusten.
Houd voor extra stabiliteit de knieën een beetje gebogen, teneinde uw zwaartepunt zo laag mogelijk te houden. Begin met een langzaam, ritmisch knikje, alsof je in een lange saaie vergadering half ingedut instemming probeert te veinzen. Breng je kin een paar centimeter omhoog en omlaag, en laat je hierbij leiden door het tempo van de muziek. Je bent nu lekker aan het opwarmen voor het echte headbangen. En mocht je later hoofdpijn krijgen of duizelig worden, dan kun je altijd terigkeren naar deze basis.

Na een paar nummers warmdraaien begin je met je hele hoofd op en neer te zwaaien, in langere bewegingen. Bij minder snelle nummers kun je je hoofd helemaal tot op je knieën voorover laten vallen. Tip: als je een nummer te snel vindt, probeer dan op de baslijn te focussen in plaats van de drums, dan gaat het meestal wel goed. Intussen is het tijd om wat extra elementen toe te voegen: steek je wijs- en pink recht naar buiten en stop je middel- en ringvinger onder je duim. Schiet dan je hand hoog en trots in de lucht zodat iedereen het kan zien. En als je de beschikking hebt over een flinke bos haar tot over de schouders, en metalfans hebben dat nogal vaak, dan is het natuurlijk zaak om deze af en toe in de strijd te gooien. Draai je hoofd rond in een wijde cirkel, zodat je haren de vorm aannemen van een wervelende windmolen.

Tijd om het headbangen nu in de praktijk te brengen. Zet je volume op max en klik op de startknop hieronder. Veel plezier!

_{Dit artikel verscheen eerder op ondergewaardeerdeliedjes.nl}