In de jaren 60 schilderde Barnett Newman zijn Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue? serie. Eigenlijk gewoon omdat het kon. De titel was ook nog eens een grapje met een knipoog naar Roodkapje. Niets bijzonders. Maar na de vernieling van Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue IV in 1982 en later de beroemde vernieling van nummertje III in 1986 in het Stedelijk Museum. Gevolgd door het typisch Hollandse gigantische geneuzel eromheen. Wordt het doek aanstaande donderdag weer tentoongesteld. Maar wel met extra veiligheidsmaatregelen. En daarmee mogen wij ons dus nu echt gaan afvragen: Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue? Er wordt overigens ook strenger gecontroleerd op mensen met een museumverbod. Hoe je een museumhooligan wordt laat ik graag aan u over in de comments.
Barnett de helderziende
Door vuurwerk af te steken bij een duel met bijvoorbeeld het Groninger Museum en op na afloop de Groningse kunstliefhebbers uit te maken voor Van Meegeren-liefhebbers en ze te lijf te gaan met een replica van de David. Het verschil met voetbal is dat als je in een museum je blote kont aan de omstanders toont, dan word je later nog een keer uitgenodigd om een vernissage op te vrolijken met je performance.
Alle kunst mag van mij tegen de muur!!
Of ophangen
Heb ik wat gemist? Wat ze nu tentoonstellen is toch gewoon Goldreyers acrylgeklieder? Daar komt een zichzelf respecterende kunstvandaal z’n bed toch niet voor uit?
Zo heeft die Goldreyer het vandalismeprobleem toch briljant opgelost. Als we alle schilderijen even laten overschilderen dan hebben we straks geen suppoosten meer nodig en dat scheelt toch in onze belastingcenten. De Nachtwacht zouden we ook kunnen laten herstellen in zijn oorspronkelijke formaat en kleuren, dat gaat heel veel extra toeristen opleveren.
Who’s Afraid of Red, Yellow, Blue and / or a knife.
Hier een mes in zetten is mischien wel meer kunst dan dit wibra testbeeld.
Dit is toch het soort kunst dat mensen aan het denken moet zetten en reacties moet oproepen (bij gebrek aan inspiratie om echt iets te schilderen).
Als iemand daar dan een mes in zet is dat prima gelukt.
Bovendien inmiddels is het een soort van traditie. Mischien leuk voor op de vrijmarkt op koniginnendag (ja ik weet prins pils is koning pinterman) tig keer uitprinten en voor 1 euro mag je er een mes in zetten.
Zeg kunstkenner, je bent dat andere cliche, “Dat kan mijn kleine zusje ook”, nog vergeten.
Ik kijk nu al uit naar de persconferentie over de extra veiligheidsmaatregelen.
Of: “Who’s afraid of a yellow line?”