Vanmorgen bij het lezen van de Interwebs van gisteren onder het genot van een kopje koffie ging er heel gauw een scheut whisky bij toen de aankondiging vij IWIH voorbij kwam. Want, wat blijkt, Taart is weer eens naar een ander weblog gelopen.
We waren hem al kwijt, hoor, maar om de stapel bewijs dat aannames de moeder der verneukingen zijn nog maar eens op te hogen ging iedereen er hier blindelings vanuit dat hij in één stuk door naar Oekraïne was gerend en nu tegen de benen van Taya aan stond te rijden. We checkten zijn bureau en, inderdaad, zijn ontslag post-it lag er. “Ben weg. Alweer, ja. Taart.”
Het kwam ons dus eigenlijk wel verdomde goed uit dat zijn stukje van vandaag mooi opgevuld kon worden door de geweigerde column van Luuk Koelman. Om een kort verhaal lang te maken, zijn we dus even uitgebreid om de tafel gaan zitten. Rolmaten erbij, want we hebben wel standaarden. Het geheel ging in de molen van Retecool Juridisch en de financiele afdeling, maar we hebben de vervanging gevonden! Wij gaan niet zeuren over een beetje TMG-bashen. Als je Mariska de Haas eens goed in de zeik het zonnetje zet, ben je bij ons een held en niets om je excuses over aan te bieden. En als we het niet met je eens zijn dan is er een modderworstelbad in de bunker waar we het dan intern uitvechten. Dus, Luuk, welkom aan boord en succes!
Kom ik godverdomme na 14 jaar weer eens terug op de RC blijkt niet alleen de hele lay onder lijn 5 te zijn gelopen maar is de roze buur vol aan de plop en zitten ze hier bij de pakken neer.
Ik, als old school Retecooler was ik nog wel onder de indruk van de oprichting van DE KERK der pastafaries (ben verdoeme nog lid geworden ook! )
Dat die Taart weg is is de minste van jullie zorgen. En een leuke nieuwe scribent erbij is leuk en aardig maar de olifant in de kamer jaag je er niet mee weg.