Wij hier in Nederland hebben Bløf, Gordon en De Stoopjes, maar hoe zit dat eigenlijk in al die andere landen die behoren tot de Verenigde Staten van Europa? In theorie zijn al die lidstateneen verrijking voor de Europese en dus ook de Nederlandse cultuur, maar wat weten we nu eigenlijk van ze? Bitter weinig, helaas. Willen we in Europa begrip voor elkaar hebben, dan zullen we kennis moeten nemen van elkaars culturen, zodat we de gelijkenissen kunnen herkennen en de verschillen kunnen waarderen. Die ene avond per jaar Eurovisie Songfestival is slechts een druppel op de gloeiende plaat, en daarom, lieve Retecoollezertjes, gaan wij u in deze nieuwe rubriek “Brussel, Bedankt voor…” op zoek naar wat Europa ons op muzikaal gebied aan diversiteit te bieden heeft. We trappen vandaag af in Roemenië, heimat van onze gewaardeerde Europese medeburger Sandu Ciorba. En om precies te zijn in de Noordwest hoek van dat land, genaamd Transsylvanië, een smeltkroes van Roemenen, Hongaren en Roma, en tot die laatste behoort Sandu blijkbaar. Dat uit dit culturele allegaartje iets muzikaals voortkomt dat evenzeer een emmer los zand is, is dan ook niet meer dan logisch.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Het wachten was op een klodder zaad, maar ze hielden het gelukkig bij bloedzuigen.
Het wachten is op de eerste nullijn-artiest uit NL die hier een kutcover van maakt.
Leuk was wel dat als je het gejank een stuk doorspoelt dat het niet eens opvalt! Ik was er zo doorheen….
“een smeltkroes van Roemenen, Hongaren en Roma”
En Duitsers niet te vergeten, het heet niet immers niet voor niets Siebenbürgen.