Het lijkt de laatste tijd wel alsof de wereld absoluut gek is geworden. Politici lichten de boel op of pompen onwetende vrouwtjes, people of color beschuldigen iedereen en zijn moeder van culturele toe-eigening (zolang het maar witte mensen zijn) en Bas Taart kondigt zijn einde aan op Twitter (wie is hier nou het shockblog).
Maar goed, er zijn dus gelukkig ook nog mensen die dingen doen omdat ze dat gewoon leuk vinden. Niet omdat ze een bepaalde politieke kleur hebben, of last hebben van kleur an sich, of gewoon omdat dingen. Nee, deze mensen doen gewoon iets omdat ze dat iets dus onwaarschijnlijk gaaf vinden en daar dan ook vol voor gaan.
Zo iemand is Danny Thompson. Danny Thompson heeft ongeveer dertig jaar geleden een soort salt flats racer project van zijn vader Mickey Thompson overgenomen, dat wegens meerdere redenen (denk stormschade) jammerlijk was gefaald. Dit project droeg de naam Challenger 2, wat er op wijst dat er dus ook een Challenger 1 is geweest en dat klopt. Goed, de Challenger 1 was dus niet meer, maar de Challenger 2 nog wel, alleen in erbarmelijke staat. Mooi moment (hoewel mooi… zijn vader en zijn moeder zijn in 1988 op mysterieuze wijze neergeschoten, tot in 2007 bleek dat hier een zakenpartner achter zat) voor Danny Thompson om dit project van zijn vader op te pakken en helemaal los te gaan.
Ondanks een aantal zeer enthousiaste sponsoren heeft Danny vooral zelf geld in het project gepompt en ook niet onterecht. Want laten we wel wezen, hard rijden over een zoutvlakte is een hobby en hobbies mogen best geld kosten. Gelukkig heeft Danny er de afgelopen jaren alles aan gedaan om zijn hobby naar een hoger plan te tillen, waardoor hij sinds vorige maand het record hard rijden in een rechte lijn over een zoutvlakte in de pocket heeft. De Challenger heeft tijdens zijn record run een maximale snelheid van 448.757mph gehaald. Dat is dus 722 kilometer per uur. Een Bugatti Chiron heeft een top van 420 kilometer per uur en kost exclusief belastingen €2.400.000,-
En inderdaad, er zijn voertuigen die NOG harder over die zoutvlakte scheuren, maar die hebben straalaandrijving. De Challenger 2 van Danny heeft gewoon een ordinaire motor met zuigers. Zuigers, zoals in de auto’s waarin jij en ik elke ochtend in de file staan naar je al dan niet inspirerende baan op een bedrijventerrein net buiten de stedelijke agglomeratie. Nu lieg ik overigens een beetje, want de Challenger 2 heeft twee motoren. In eerste instantie wareen dat twee hemi’s met niet extreem veel pk’s. Eentje voor de voorwielaandrijving: een Hemi V8 met 600 pk. En eentje voor de achterwielaandrijving: wederom een Hemi V8, maar dan met 1200 pk. Later zijn die Hemi’s verwisseld voor motoren met 2500 pk per stuk. Totaal dus 5000 pk, uit zuigermotoren dat is.
Overbodig om te vertellen dat zoiets best vooruit wil en dat wil het ook, want afgelopen augustus heeft Thompson dus het snelheidsrecord gezet voor met zuigermotor-aangedreven auto’s. 722 kilometer per uur over een witte zoutvlakte is dan ook best snel, sterker nog, dat is overal best snel, zelfs in de lucht. Voor Danny was dit wel de laatste run (van de tien voltooide runs die hij de afgelopen jaren heeft afgelegd in de Challenger 2) en hij roept inmiddels dan ook anderen op om zich te storten op zijn record:
But it’s what I’ve wanted from day one of the project, because it’s what MT and I believed the car had the potential to be. And if someone breaks the 448mph average tomorrow, that’s perfectly fine, that’s racing, that’s as it should be
Kijk, zo hoort het. Be Like Danny Thompson. Er zouden serieus meer mensen als Danny Thompson moeten zijn. Nastreven wat je echt wilt, in plaats van druk maken over wat anderen doen. Mocht je overigens echt heel erg geïnteresseerd zijn in de techniek achter de Challenger 2, dan legt Danny Thompson dat in deze video zeer uitgebreid uit:
En in deze video zie je hoe de Challenger 2 een start maakt voor een record run. De verzetten van de versnellingsbak zijn in dergelijke hot rods zo groot, dat het vrijwel niet te doen is om zelf in de eerste versnelling te vertrekken. Vandaar dat de Challenger 2 het eerste zetje krijgt van een dikke pickup met rubber blok aan de voorbumper:
En wil je nou echt heel graag weten hoe zo’n recordrun (hoewel, deze run is uit 2016, dus geen record run) er uit ziet, Check dan onderstaande video en geniet van het geluid (meer video’s hier):