Sommige boze tongen beweren wel eens dat ze bij DAS alleen mensen hebben werken die een 5,7 al overdreven vonden voor een examenresultaat, wat natuurlijk onzin is, want ze hebben vast mensen in dienst die hoger mikken. Wie echter wel een hakken-over-de-sloot type moet zijn geweest, is de jurist die de voorliggende zaak heeft behandeld.
Het verhaal in het kort, een museum in Uden, Museum voor Religieuze Kunst, heeft z’n kerststal met 9 meter levensgrote figuren, in 2001 uitgeleend aan de Stichting Museum Bevrijdende Vleugels in Best. Contractje getekend, klaar. In 2017 willen ze die rommel terug, maar het museum heeft de kerststal niet en verwijst naar een oud-bestuurslid.
De Udenaren laten het er niet bij zitten, bellen hun rechtsbijstandverzekering (DAS) en DAS stuurt een dagvaarding naar Stichting Bevrijdende Vleugels. Op zitting bij de rechtbank verschijnt vervolgens een bestuurslid van de Stichting Bevrijdende Vleugels Best die onder andere zegt dat er geen “Stichting Bevrijdende Vleugels” bestaat. Wel een Stichting Museum Bevrijdende Vleugels en de stichting waarvan hij bestuurslid is, de Stichting Bevrijdende Vleugels Best, maar die is pas opgericht jaren na het sluiten van de overeenkomst waar het over gaat. Bent u er nog? Nou, das knap, de jurist van DAS al niet meer.
In dit soort gevallen waar er een foutje is gemaakt in de dagvaarding krijg je vaak de kans die te herstellen waarna de juiste partij gedaagd wordt, er een nieuwe zitting is en het dan alsnog goedkomt.
Behalve bij DAS Rechtsbijstand. Die hebben blijkbaar hun rechtenopleiding bij de LOI besteld ofzo, want mevrouw S. Keuren-de Wit is niet verschenen en heeft ook de boel niet gerepareerd toen uit het proces-verbaal van zitting bleek dat ze een enorme oeps gemaakt had. Dus kan de rechter niets anders doen dan de Udenaren terug naar huis sturen en het beroep niet-ontvankelijk te verklaren, want het Museum voor Religieuze Kunst heeft een niet bestaande procespartij gedagvaard. Goed bezig DAS!
Hier de volledige uitspraak, hier het persbericht van de rechtbank, en hier een overzichtje dagvaarden voor dummies voor mevrouw S. Keuren-de Wit van DAS .
OK, foutje van iemand die er waarschijnlijk slechts 14 minuten aan mocht besteden.
Wat mij meer opvalt is dat een religieuze organisatie weer eens achter z’n schijnheilige gristelijke masker laat kijken.
Persoonlijk denk ik dat de beelden voor bizarre sex gebruikt zijn en wie mij daarvoor wegens smaad wil aanklagen moet “Stichting Ds Ploppo uit Wassenaars” maar dagvaarden.
Begrijp ik het nou niet goed, of kan DAS de fout niet repareren door de hele procedure opnieuw op te starten en wel de juiste partij te dagvaarden – dus mét het woordje Museum? Of is het museum nu af?
Typisch geval van juridisch winnen, maar qua reputatie wat Ds. (Sic!) Ploppo zegt. Then again, beter een geleend kerkbeeld in je hol stoppen dan tegenstribbelende koorknaapjes bevlekken.
Maar welk ander nut hebben (al dan niet tegenstribbelende, naar gelang smaak) koorknaapjes dan?