Inderdaad, BMW weet dat nog niet, want BMW heeft namelijk helemaal niets te maken met de revival van de guitige microcar uit München.
De reïncarnatie van de Isetta, onder de noemer Microlino, komt namelijk uit Zwitserland. Daar hebben de zoons van Wim Ouboter, die een godsvermogen heeft verdiend met de verkoop van kickscooters, een elektrisch stadsautootje ontwikkeld dat als twee druppels water lijkt op de BMW Isetta, maar dan met een redelijk modern sausje er over heen.
Hoewel het bijzonder succesvolle BMW nu bekend staat om luxe, snelle en sportieve auto’s, was dat in het verleden wel anders. Vooral net na de Tweede Wereldoorlog had BMW moeite om het hoofd boven water te houden. BMW zag echter wel dat er een enorme markt was voor kleine betaalbare autootjes, dus kochten ze bij het Italiaanse Iso Spa een licentie om de Isetta te gaan bouwen. Met wat aanpassingen werd het voor BMW een bijzonder succesvol autootje, waarvan ze in 1955, het eerste productiejaar, alleen al 40.000 exemplaren verkochten. In 1962 stopte de productie van de Isetta en had BMW er inmiddels 160.000 verkocht.
Als klein Reetje kan ik me nog herinneren dat er een BMW Isetta in de straat stond en ik was dan ook altijd mateloos gefascineerd door de deur aan de voorkant met wegklappend stuur. Dat je als bestuurder fungeerde als kreukelzone was toen nog geen issue en boeide mij als klein ventje uiteraard al helemaal niets. Ik moest en zou ooit zo’n Isetta hebben.
Helaas zijn ze tegenwoordig zo goed als onbetaalbaar geworden, want een beetje Isetta kost inmiddels net zo veel als een nieuwe BMW 3-serie. En dat is toch wel wat gortig voor een hobbyproject dat vooral binnen staat en heel af en toe in de zomer naar buiten gerold wordt.
Maar er gloort licht aan de horizon onder de naam Microlino van de Zwitserse familie Ouboter. De Microlino lijkt als twee druppels water op de BMW Isetta, alleen dan hangt er geen 250cc 1 cilinder motortje onder, maar een dikke accu met elektromotor. Dit zorgt er voor dat de Microlino een topsnelheid kan behalen van 90 kilometer per uur en afhankelijk van het gekozen accupakket en bereik heeft van 200 kilometer. Voordat je gaat gniffelen om deze specificaties, bedenk dan dat de Microlino voornamelijk bedoeld is voor grote verstedelijkte gebieden. Dan zijn dit prima specs.
In China is het al vrijwel onmogelijk om een tweewieler met verbrandingsmotor te registreren. In Shanghai kost het registreren van een elektrische scooter €7,50 en het registreren van een motorfiets met verbrandingsmotor €75.000,-. Dat kost economisch gezien best duur qua financieel geld.
En het allermooiste komt nog: de Microlino gaat ongeveer €12.000,- kosten. Dat is aanzienlijk minder dan een in prima staat verkerende BMW Isetta. Of het goedkoop genoeg is om mensen over te halen in een Microlino te stappen betwijfel ik momenteel nog, maar het is een zeer moedig initiatief.
Steden lopen immers vol met verkeer en rolkofferende toeristen en het duurt waarschijnlijk niet heel lang meer voordat verbrandingsmotoren volledig worden verbannen uit binnensteden. Dus wat dat betreft zie ik ergens wel een toekomst voor de Microlino. Ik vraag me alleen wel af of deze EV niet wat te vroeg komt.
Mocht je interesse hebben, dan kan je hier registreren voor een reservering van de Microlino. De Microlino is inmiddels geslaagd voor zijn Europese homologatie-examen en het microautootje gaat vanaf december 2018 in productie bij het Italiaanse Tazzari (uh ohhh). Levering zal vanaf begin 2019 plaats gaan vinden.
Ik zag vandaag nog zo’n Messerschmitt rijden. Toch lang niet zo indrukwekkend als een 109..
Het is echt heel lang geleden dat ik een Messerschmitt voor het laatst heb gezien.