Tenzij je internet volledig cyberdicht is gemaakt door een miljonairsfluisteraar uit Veghel heb je vast al ergens of hier meegekregen dat Gerard Sanderink de hele fucking hut aan het kapotslopen is dankzij z’n “vriendin” Rian van Rijbroek.
Zo zou iedereen, de FIOD en z’n moeder achter hem aan zitten, invallen doen vanwege allemaal verzinsels over z’n ex-partner. En om de boel te zuiveren heeft hij ladingen mensen op straat geflikkerd die echt niet met een USB stick bij de grote concurrent binnengelopen zijn. Alleen is het hier een democratie en kan Sanderink niet zomaar zonder gevolgen mensen buitengooien.
En inmiddels is een procedure van twee ouddirecteuren bij het Gerechtshof gekomen en het Hof heeft op z’n zachtst gezegd een mening.
Ernstig verwijtbaar handelen is niet iets wat je op je bordje krijgt als de waarheid in het midden ligt zullen we maar zeggen. Centric heeft enorm uitgepakt en allerlei “feiten” die door de (lagere) kantonrechter als vaststaand werden gezien aangevallen. Maar niet inhoudelijk sterk aangevallen. Beetje de verdediging van Zambia zegmaar.
Centric heeft in deze zaak (…) bijna 16 pagina’s lang, de feiten uiteengezet zoals zich die volgens haar hebben voorgedaan, zonder voldoende duidelijk te maken op welke punten de door de kantonrechter vastgestelde feiten en daarmee samenhangende overwegingen onjuist zouden zijn. Gelet op het voorgaande dienen de door de kantonrechter vastgestelde feiten ook het hof als uitgangspunt nu zij in hoger beroep niet in geschil zijn althans door Centric in hoger beroep niet behoorlijk zijn bestreden.
“Goed verhaal, doen we helemaal niets mee”.
Centric erkent dat de gang van zaken rond het einde van het dienstverband met [werknemer] “niet ideaal” is verlopen maar dat zij daarbij ernstig verwijtbaar zou hebben gehandeld, bestrijdt zij wel.
Dit zou zijn dat de bezetting door Nazi Duitsland werd afgedaan als “een verschil van inzicht tussen de toenmalige Duitse en de toenmalige Nederlandse regering”. Aardig omschreven, maar nee. Of NEIN NEIN NEIN zo u wilt.
Het verwijt ten aanzien van het stilzwijgen van Centric is naar het oordeel van het hof terecht aan Centric gemaakt. In het gesprek (..) geeft Centric aan met een beëindigingsvoorstel te zullen komen, maar ondanks het verzoek van [werknemer] om snel met een dergelijk voorstel te komen (..) blijft dit voorstel achterwege. Wel neemt Centric de tijd om naar buiten toe te communiceren dat [werknemer] bij Centric vertrekt. Niet reageren op e-mails met het verzoek om met een beëindigingsvoorstel te komen maar wel alvast extern communiceren over het vertrek van [werknemer] bij Centric, maakt de stelling van Centric dat [werknemer] haar geen tijd liet om met een voorstel te komen, tot een holle frase.
Het Hof callt bullshit.
De conclusie moet dan ook zijn dat Centric [werknemer] , die zich jarenlang (ruim 23 jaar) en tot dan toe met een vlekkeloos verlopen dienstverband voor Centric had ingezet, zonder pardon, “met pek en veren” en in een mum van tijd, uit de organisatie heeft gezet. Naar het oordeel van het hof levert dat een grove (duidelijke) schending op van de verplichtingen die voortvloeien uit goed werkgeverschap, in de gegeven omstandigheden te duiden als ernstig verwijtbaar handelen.
Nee dus. Gewoon dokken en volgende keer normaal doen.
Beide hele uitspraken voor de liefhebber hier en hier
Had natuurlijk gewoon op een bug gegooid moeten worden. Was allemaal niet zo bedoeld want bug.
Het zit weer in mijn hoofd vanaf de eerste keer dat ik de naam van Sanderinks vriendin in de krant las. Uit de tijd dat ik de eerste jeugdpuistjes kreeg: “Hoe noem je”-mopjes.
Hoe noem je een stewardess in een helikopter? Een wentelteefje.
Hoe noem je een damesslip met open kruis? Een rijbroek.