Een gevleugeld gezegde dat vaak gebezigd wordt als een op de korte termijn impopulaire maatregel op de lange termijn een gunstig effect heeft: “Regeren is vooruitzien”. Het is natuurlijk meer dan dat. Regeren moet je doen door de korte en lange termijneffecten in overweging te nemen en beleid daarop af te stemmen zodat je niet, zeg maar, elke 2, 3 of 4 jaar radicale koerswijzigingen hebt.
Dat doe je omdat niet alleen de Regering plannen maakt – dat doet namelijk iedereen. Alleen in tegenstelling tot de plannen van 14-jarige Sterre om the Voice of Holland te winnen en daarna als celebrity door het lint te gaan, zich om haar lichaam te laten verhoeren en uiteindelijk met 23 uitgerangeerd te zijn zonder opleiding, talent of baan, zijn de plannen van de Regering ook relevant voor mensen die niet naar dit soort treinwrakprogramma’s kijken. Relevant voor de plannen van die burgers en de haalbaarheid ervan.
In het kader van die lange termijnvisie wordt zojuist bekend dat VVD-rijkeluiszoontje Pieter Duisenberg en een PvdA-er genaamd Mo samen vinden dat studenten per vak collegegeld moeten gaan betalen.
Daardoor wordt het goedkoper om een studie over een langere tijd uit te smeren en de studie te combineren met andere activiteiten.
Nadat de langstudeerboete een kort leven beschoren was en een jaar na de invoering met terugwerkende kracht sneuvelde is dus ook het failliet van het leenstelsel al aangetoond: studenten hebben meer tijd nodig om te werken naast hun studie en dat is zonde van het collegegeld. Dus moet dat voortaan per studiepunt betaald worden. Erg duidelijk wordt inmiddels niet meer wat nou de visie op onderwijs is.
In hetzelfde nieuws komt namelijk diezelfde Pieter Duisenberg met het idee om Universiteiten te laten fuseren. Om dat argument kracht bij te zeggen (“dat kan gewoon echt”) komt hij met een bijster intelligente voetbalmetafoor: “We kunnen meespelen in de Champion’s League”. Dat kan volgens deskundige (professioneel cijferneuker) Duisenberg door als een malle te gaan fuseren. Want kwantiteit weegt op tegen kwaliteit, zo hebben we ook gezien na het massaal samenvoegen van het beroepsonderwijs in de regiooooh, wacht.
Het lijkt me op deze manier wel duidelijk dat Duisenberg in ieder geval gelijk heeft met betrekking tot de term “Dwangbuisstuderen”. Alleen dan meer omdat een gemiddelde student van deze generatie er eentje nodig heeft nadat hij probeert een plan voor zijn opleiding te trekken tussen al het wijzigende beleid door.