Echte Kunst, lieve Retecoollezertjes, zit doorgaans dicht op de huid, kruipt zelfs onder de huid, grijpt je bij de strot, slaat je knock-out, legt de vinger op de zere plek, roept vragen op, laat de blik kantelen, gaat prettig in tegen de tijdgeest, trapt de tijdgeest handig op de staart, toont een ontluisterende blik op de werkelijkheid, speelt een spel met fictie en werkelijkheid, verbeeldt de condition humaine, wijst de kijker op de onontkoombare realiteit van het menselijk bestaan, onderzoekt de grens tussen elitaire en populaire cultuur, is een indringende ervaring, en komt voort uit innerlijke noodzaak.
Echte Kunst!
Voor literatuur een woord als krom woord als “unputdownable”. Oh the ironing.
Het lijkt wel wat op het advertentiespel dat we vroeger speelden.
dit dus…
@Ploppo Ken ‘m, net zoiets als Pimpampetten.