Ken je het fenomeen dat je éigenlijk iets nuttigs zou moeten doen, maar dat je jezelf op alle mogelijke manieren afleidt? Dat je allerlei domme klusjes gaat lopen doen om maar vooral níet aan het werk te hoeven? Lanterfanten heet dat. Niet iedereen heeft hier last van trouwens, er zijn uitzonderingen, maar wij Nederlanders lijden soms aan dit soort uitstelgedrag. Hoe komt het en wat doen we eraan?
Vroegah
Vroeger was dat huiswerk moeten maken, maar echt geen zin hebben en dan boven dat lesboek zitten met een gare bek. Of leren voor een toets, wat je al een week wist, maar pas de avond van tevoren ook daadwerkelijk gaan leren. Ik ben geneigd te denken dat het een beetje in onze aard zit, pas last minute shit te gaan doen, te willen lanterfanten. Het begint al bij jongere kinderen; je kamer niet op willen ruimen, bijvoorbeeld. Hier zal wel een heleboel psychologische logica achter zitten, maar ik heb geen zin in pedagoochelen, dus dat laat ik maar even zo. Toch verwondert het me. Zou het een cultuurdingetje kunnen zijn?
Aaaargh
Is het iets Nederlands? Toch nog even een kop koffie nemen, dat filmpje kijken, een wasje draaien, even dat appje beantwoorden… en de volgende… en de volgende. Het punt is vaak dat er na een poosje van dat uitstelgedoe een soort schuldgevoel ontstaat in onze Hollandse hersentjes, ik denk door onze collectieve Calvinistische instelling. Je mag in onze cultuur éigenlijk niet lanterfanten namelijk! Dat staat geloof ik ook in de bijbel. Met potlood in de kantlijn of zo, door je oma erin geschreven in een onleesbaar handschrift. Oh ja, er is zelfs een spreekwoord over! ‘Ledigheid is des duivels oorkussen.’ Zie je, we worden gewoon keihard geïndoctrineerd met z’n allen! Zelfs als je helegaar geen bijbeltje in je opvoeding had is luiheid een enorme no go. Op een gegeven moment komt er echter een breekpunt in je hoofd. Dan wint het schuldgevoel, roep je even keihard: “Aaaargh!! Grumblegdvdrtringtfspaddestoel…” (of iets vergelijkbaars in je hoofd als je mensen om je heen hebt) en je gaat dan toch maar aan de slag.
Ass kicken
Okay, strontvervelend, maar zo zitten Nederlanders dus grofweg in elkaar, en daar moeten we het mee doen. En dat kan. Nu extraspeciaal voor jou een paar geniale tips over lanterfanten, schuine streep, uitstelgedrag. Tip nummer één: Lanterfanten MAG GEWOON! Het is jouw fokking leven en je mag zelf bepalen hoe je je tijd verdoet. Tip nummer twee: Stel prioriteiten. Leg de lat niet onmogelijk hoog voor jezelf, want dan kun je bijna niet anders dan ergens onderaan blijven bungelen. Wat is belangrijk, wat móet? Tip nummer drie: Kick je eigen ass! Stel je niet zo aan en gaan met die banaan. Tevreden zijn over wat er wél uit je handen is gekomen is nog altijd een beter gevoel dan schuld over wat je níet voor mekaar hebt gekregen.
Nou, vooruit. Hier is een stokoud filmpje van een kat die “Oh, long Johnson.” zegt, omdat hij schrikt van een ander katje, true story, maar daarna aan de slag!
Ik ben vergeten wat mijn vraag was.
Steven Pressfield, “Do the Work”
Pomodoro-techniek (in feite een eierwekker)
/ En nu aan de slag jij. Met je luie wijvenkadaver.