EXCLUSIEF interview met Dick Schoof over het aftreden van stas Achahbar

Exclusief op RC bespreekt premier Dick Schoof de gebeurtenissen van afgelopen week. Hij geeft aan dat hij blij is met dit interview omdat de regering transparant wil zijn en het inderdaad echt niets te maken heeft met dat door RC juridisch ingetrokken bezwaarschrift tegen die weigering van zijn departement om stukken openbaar te maken.

“We hebben met elkaar geconstateerd dat er geen racisme in het kabinet is, dat kan ik stellig bevestigingen, want Marjolein Faber heeft het altijd over dat ‘alle Merrokane’ het land uit moeten en aangezien dat, wat dat ook is, niet bestaat in Nederland kan het niet als racistisch worden uitgelegd”

“Daarbij hebben we de afspraak dat als we in de ministerraad het thema asiel gaan bespreken een medewerker met een subtiel wit mutsje en een brandende fakkel even de vergaderzaal in komt om te vragen of iemand kan helpen met het uit de tuin jagen van twee bruinjoekels en dan rennen de PVV ministers en een paar VVD’ers meteen met hun diensthooivorken achteraan, en als ze dan terug zijn is het onderwerp ‘net klaar’ en ‘heel positief en mag het over drie weken weer op de agenda als het dan verder uitgewerkt is’.

Marjolein Faber heeft inmiddels drie kantjes klaar zegt ze. De laatste keer dat we daar naar mochten komen kijken bleek ze poep op de muur van haar kantoor gesmeerd te hebben, vandaar dat ik toen mijn bericht over het klaar zijn van de dragende motivering moest intrekken.
Die “bruinjoekels” in de tuin zijn dan meestal twee bodyguards uit het team van de beveiliging van Geert, dus die vallen dan niet op en zo zijn die vergaderingen vlot klaar en dus zoals meermaals gesteld volledig racismevrij.”

“Oh wacht even” zegt de premier terwijl hij ongemakkelijk naar beneden kijkt, “Ik voel even in mijn aars dat er een extra vinger wordt opgestoken, dus Geert wil zo nog wat zeggen via mij.”

“Waar was ik, oh ja, Dilan schuift wel eens ongevraagd aan, maar als je dan terloops zegt dat iemand op de gang aan het zoeken is naar zn geloofwaardigheid, of z’n zelfrespect dan gaat ze vaak ook ongevraagd mee helpen zoeken. Het is nog geen eindoplossing, maar zodra dat kamp in Zeeland klaar is krijgt ze ook mooie bruine laarzen en maken we haar gewoon ‘directeur’ van de afdeling “reisvoorbereiding” bij de afvaarten vanuit Vlissingen. Komt er vanzelf een keer een moment dat ze vergeet van boord te gaan en dan zetten we gewoon een inreisverbod op dat Nederlandse paspoort.
Hoezo wat ik bedoel met het kamp in Zeeland? Heeft Marjolein dat voorstel nog niet ingediend? Oh, nou dan komt dat binnenkort wel hoor, maakt u zich geen zorgen. Ik dacht dat het allang klaar was.”

“Maar er is dus helemaal geen sprake geweest van iets dat ook maar riekt naar racisme? Mevrouw Achahbar heeft toch echt dat gevoel?” vroeg onze verslaggever enigszins vertwijfeld?

Schoof: “Het enige moment dat ik me kan herinneren dat mogelijk tot onbegrip zou kunnen hebben geleid bij mevrouw Achahbar was toen minister Faber vroeg of ze een groot rijbewijs had en hoeveel van die criminelen in zo’n Turkenbusje mee konden naar ‘merokko’ als ze komende zomer de familie weer zou gaan bezoeken. Misverstandje, dat begrijpt iedereen die wèl in Nederland geboren is, Faber was gewoon oprecht benieuwd naar haar praktijkervaring met bepaalde transportmiddelen en dat sloeg natuurlijk helemaal niet op haar mogelijke gebrek aan loyaliteit naar Nederland.”

Verder gaf Schoof nog aan dat hij niet verwacht dat de afwikkeling van de toeslagenaffaire door het aftreden van de staatssecretaris op dat dossier veel meer dan twee jaar extra vertraging op zal lopen. “Echt, laat dat nou maar aan ons over, dat komt helemaal goed!”