Een beetje zelfredzaamheid is nooit weg. Totaalverzorging is een utopie, maar momenteel lijken er toch serieus mensen buiten de boot te vallen, waarbij dat niet zou mogen gebeuren. Je bent namelijk als maatschappij verplicht om mensen te helpen die door bijvoorbeeld lichamelijke of geestelijke beperkingen niet zelfredzaam genoeg kunnen zijn. Janina Peters (Chronisch ziek, Wajong-uitkering en een dochter op speciaal onderwijs) uit Krabbendijke is zo iemand. Met strakke budgettering redde ze het tot nu toe redelijk, maar door een aantal onvoorziene kosten moet ze het nu tot het einde van de maand zien te redden met €70,-. En dat niet alleen door een aantal genomen maatregelen gaat haar maandinkomen middels het “stapeleffect” vanaf volgend jaar met €150,- naar beneden. Daar valt dus niet tegen op te budgetteren. Reden voor Janina om een pen brief aan Mark “Crowdfunding” Rutte te schrijven, die we hieronder in zijn geheel hebben geplaatst. Of het enig effect heeft betwijfelt Janina, maar wat moet ze dan.
De realiteit
Mark, Mark, Mark, wat ben je toch aan het doen! Participatiesamenleving?! Durf je dat zo te noemen? Ik weet dat je daar hoog en droog zit, in dat torenkamertje van je. Dat je een mooi riant salaris hebt en mocht het je overkomen, dat je zonder baan komt te zitten, of zelfs te ziek wordt om te werken, er een riante wachtgeldregeling voor je klaar zal staan. En niets wat je verder hoeft of moet (sollicitatieplicht, elke maand al je private gegevens inleveren om te zorgen je weer een maand in leven kunt blijven, van baan naar baan hoppen omdat ook de bedrijven niet meer investeren in vaste banen, elke paar maanden een poos zonder werk zodat je daarna weer kunt terug keren, hopen dat je je huis niet hoeft op te eten voordat je hulp krijgt, etc) Zorgen zul je niet echt kennen, niet zoals de mensen in de samenleving die je nu nog een schop na wil geven. Zijn ze zo weinig waard in jouw ogen? Ach, ik voelde me al zo weinig, juist omdat ik niet goed kan bijdragen in de maatschappij, afhankelijk ben van anderen en me elke dag weer besef hoeveel gezondheidszorg ik kost waar andere goede hardwerkende mensen weer extra voor moeten betalen.
Maar laat mij beginnen bij de realiteit van jouw waanidee, hoe het werkelijk in elkaar steekt.
Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kinderen, 10 en 13 jaar oud. Voor nu nog dan, want vanaf januari ben ik voor de wet alleen nog maar een alleenstaande. U pikt daarom 20% van mijn inkomen in. Ik ben chronisch ziek, ik kan niet lang staan, zitten of lopen. Iets zwaarders dan een kilo kan ik niet tillen, ik kan niet bukken en van het minste geringste kuchje dat iemand meeneemt, lig ik bijna in het ziekenhuis. Je begrijpt het al, ik krijg thuiszorg, maar niet meer voor lang, want je hebt besloten dat mensen om mij heen de zorg maar over moeten nemen. Mensen die hard werken, een gezin hebben, mensen die je al kaal had geplukt en dus geen andere keuze hebben om te blijven werken en geen uren in te leveren voor een zieke buurtgenoot die voor de rest van haar leven afhankelijk blijft van hulp. Maar dit vond je nog niet genoeg voor mij. Mijn oudste dochter gaat tot half 6 elke dag naar school. Doet hard haar best om straks haar steentje bij te kunnen dragen aan de maatschappij. En ik moet toegeven, ze doet het goed op het vwo. Omdat schoolboeken gratis zijn, vragen scholen nu wel op een andere wijze hun geld. Ik betaal nog steeds 485 euro om mijn kind naar school te laten gaan. Maar ook heeft ze extra kosten aan vervoer. Van de overheid hoeven we niets te verwachten. Vaders betaalt netjes de helft, maar nu heb je besloten dat de alimentatie niet meer aftrekbaar gaat zijn, waardoor vader straks zegt, sorry maar ik kan niet meer bijdragen. Natuurlijk is dat niet jouw probleem en zijn er best manieren om begrip op te brengen voor de een of andere regeling die veranderd, maar wacht, we zijn er nog niet! Ik heb nog een dochter….. met autisme. Ze heeft altijd begeleiding nodig elke dag. Ze zit op speciaal onderwijs en krijgt speciaal begeleiding zodat ook zij hopelijk straks in staat zal zijn een volwaardig belasting betalend lid van de bevolking te kunnen zijn. Maar nu heb jij besloten de jeugdzorg over te hevelen naar de gemeenten. De hulp voor mijn dochter komt op losse schroeven te staan want de gemeente heeft niet genoeg geld! Ik weet het, zorgen waar jij nooit mee te maken hebt. Maar we zijn er nog steeds niet. Naast dat je mij al pakt op al deze gebieden heb je ook besloten dat ziek zijn een straf verdiend. De regeling Wtcg vervalt waardoor rekeningen voor mij met 33% omhoog gaan. De regeling compensatie eigen risico, heb je ook afgeschaft, waardoor ik in januari mag zien hoe ik de volle 360 euro al ophoest. De regeling om de extreem hoge zorgkosten te compenseren is ook afgeschaft. En, als klap op de vuurpijl, heb je ook nog besloten dat iedereen in mijn situatie voor 2018 opnieuw beoordeeld wordt en wellicht zijn uitkering verliest als iemand achter een bureau besluit dat ik wel kan gaan werken!!!
Ik vraag je nu beste Mark, waarom jij vindt dat dit gerechtvaardigd is. Ik hoef geen riante uitkering, ik hoef niet in een villa te wonen. Ik zou enkel het recht willen hebben om te bestaan en te mogen leven. Ik zou met alle liefde willen werken en een volwaardig lid van de maatschappij willen zijn. Het goede voorbeeld aan mijn kinderen willen geven hoe je onafhankelijk kunt zijn. Maar ik ben ziek! Ik heb daar niet voor gekozen. Toch wil jij dat ik mijn allerlaatste beetje waardigheid ook nog inlever. Het hele kleine beetje geld dat ik over zal houden (als er al wat over blijft) om van te eten, zal niet geschikt zijn voor mij, want door maagproblemen is mijn dieet aangepast wat extra kosten met zich meebrengt naast alle eigen verplichte bijdragen voor de vele medicijnen die ik nodig heb. Maar daar zult jij vast niet van wakker liggen jij hebt immers je bordje eten en de medische kosten zijn prima te betalen voor je. Ik hoop dat je lekker slaapt wetende dat je mensen zo diep de ellende in stort. Ik ben geen uitzondering, niet enkel ik wordt op alle gebieden tegelijk gepakt. Je hebt het slim aangepakt, dat moet ik nageven. Ik ben niet in staat om straks in Den Haag te komen protesteren. Helaas niet want daar ben ik te ziek voor. Je zult van ons niet veel tegengas verwachten, het probleem zal zich vanzelf oplossen als de mensen met bosjes het leven laten. Ik kan alleen maar hopen dat er straks iemand met verstand onze nieuwe minister president zal worden. Dat de mensen die jij nu aanstelt als onze gedwongen verzorgers, wel in opstand gaan komen! Maar het meest van alles Mark, hoop ik dat jij eens een maandje mag leven zoals ik. Elke dag met afschuwelijk veel pijn. Elke dag met veel zorgen wat de dag van morgen brengt. Niet omdat ik je dat gun, nee juist niet, maar zodat je eens oprecht kunt zeggen dat je weet waar je het over hebt! En dan ben ik benieuwd, of je dit nog zo rechtvaardig vindt!
Janina Peters
.
.
Die “crowdfunding” tweet is een knap staaltje niet-begrijpend-lezen, er staat niet dat vrouwen met borstkanker maar via crowdfunding geld moeten binnenhalen, het zijn gewoon twee losse zinnen gescheiden door een comma.
Oh? Dan ben ik toch wel benieuwd waar dat geld dan voor bedoeld is, aangezien het dus letterlijk dezelfde zin is en er geen alternatief doel wordt genoemd.
@OmeMc “crowdfunding” in het algemeen als vorm van zelfredzaamheid, en niet meer bij de overheid aankloppen voor subsidie.
Als het wél zou refereren naar het voorgaande, waarom moet je voor het maken van een schema geld via crowdfunding ophalen?
Janine snapt het niet. Janine weet niet wat de VVD is. De VVD is een partij van winnaars. VVD-stemmers voelen zich altijd winnaars. Bij elke 15 cent bonuskorting roepen ze “YES”. En dan stoten ze met hun ellebogen. Of geven een high five. Winnaars hebben geen medelijden met verliezers. Janine is een verliezer. Dus heeft Janine pech. Pech dat er zo veel winnaars in Nederland wonen.
Het is geen niet-begrijpend-lezen. Het is niet-willen-begrijpen en dat is dan wel weer begrijpelijk.
In algemene termen wordt crowdfunding aangehaald. Een middel om als de bank je niet wil helpen, ipv bij de overheid om subsidie aan te kloppen, anders aan je geld te komen.
Op zich valt daar nog iets voor te zeggen (hoewel lang niet alle projecten geil genoeg zijn om voor crowdfunding in aanmerking te komen).
Wat stuitend is, is dat dat VVD dat burenhulp en crowdfunding samen als voorbeelden van een participatiemaatschappij aandraagt, terwijl het compleet onvergelijkbare zaken betreft. Het tweede is iets positiefs.
In het eerste geval is er iets heel anders aan de hand. Rechts NL wil gewoon een Amerikaans systeem waarbij iedereen wijsgemaakt wordt dat als de overheid maar niks uitgeeft, het allemaal beter en efficiënter wordt. Het enige doel is het voor de happy few en corporate NL goedkoper te maken. Het klootjesvolk is de dupe, maar ziet dat niet want er wordt ze een worst voorgehangen. Men wordt wijsgemaakt dat ze ook deel uit kunnen maken van die happy few, terwijl dat natuurlijk nooit de bedoeling is.
Succes is een keuze.
Dat kabinet Rutte aan het hakbijlen is in de samenleving voor kostenbezuinigingen weten we eigenlijk al zonder deze brieven. Maar waarom dan, kost de overheid ons meer geld, terwijl ze ook minder ambtenaren inmiddels meer in vaste dienst hebben?
Ja, dáár krijg ik nou vlekken van: mense die beweren 80 à 90 uur per week te werken.
Mathematisch onmogelijk en sociaal onwenselijk in het geval van bijv. een gezin.
O, ik krijg net door dat uitgebreid tafelen, tannissen of ghalfen met een klant of je advocaat ook werk is: dan heb ik niks gezegd.
@Blokhut
Ik geloof dat ik ooit een keer een week van 80 uur heb gemaakt. Dat hou je echt niet langer vol en heeft totaal geen zin want aan het eind van die week komt er alleen nog maar troep uit je handen.
De grens ligt bij een uur op 50. Daarboven moet je je echt zorgen gaan maken.
*Gaat daarom nu naar huis*
“Als het wél zou refereren naar het voorgaande, waarom moet je voor het maken van een schema geld via crowdfunding ophalen? ”
Omdat na het maken van het schema blijkt dat de hele buurt niet stiekem gewoon de hele dag op de bank bier zit te drinken, maar daadwerkelijk aan het werk zijn en dus geen tijd hebben om hobbyverpleger-aan-huis te spelen, behalve dan tussen het uitlaten van de hond en het naar bed sturen van de kinderen door een kwartiertje.
Wij hebben een familiespelletje “Onze beste Futuroloog”. Dat elk jaar met Kerst in dikke chocoladeletters in de familie archieven wordt bijgeschreven.
De bedoeling is dat je een voorspelling doet, die over vijf jaar blijkt uit te komen.
Ineenstorten van de sociale zorg (door het Rijk) gaat beduidend langzamer dan voorspeld.
Maar uit 2013 staat nog open dat eind 2018 de eerste kinderen/pubers weer diensten voor dag en nacht gaan draaien, zoals voor 1960 gewoon was. (Als knecht of dienstmeid intern bij een rijker gezin) En dat je ouders blij zijn dat je niet meer thuis eet, maar elke maand een paar cent brengt voor je broers en zussen.
Als succes een keuze is en we dat toejuichen waarom doen we dan alsof ziek zijn een keuze is en dat even hard afstraffen, ik begrijp ‘m niet.
Nou Betsy, laat me je dat eens haarfijn uitleggen.
Ehm,
ehm…….
…….daar kom ik nog op terug.
Jongens, het is zo simpel. Succes is een keuze in die zin dat je de juiste opleiding volgt, het goeie netwerk voor jezelf bouwt, kansen pakt! En als je goed voor jezelf zorgt, lekker sport, veel verse groente en fruit eet en elke ochtend je bakje muesli wordt je ook niet ziek! Appeltje scharreleitje toch?
Ehm, dat crowdfunden… Heette dat niet gewoon belasting?
Of is het idee dat de terugtrekkende en belastingverhogende overheid de hordes incompetente kwijlende kansambtenaren met karakter en de gevolgen van hun kapitale miskleunbeleid wil blijven financieren door naast de staatsbelasting(‘crownfunding’) vanuit een liberaal appèl een morele burgerbelasting wil afdwingen onder de naam ‘crowdfunding’, waarbij enkel de genetwerkten van deze samenleving enige kans op overleven hebben. Sociale marktwerking volgens Darwin: Darwin-marketing©. Kansloos bestaat niet, u doet gewoon niet genoeg uw best. Jammer dan en succes met de moestuin.
Toen ik opgroeide in de donkerbruine, eikenhouten jaren ’80 ging het er economisch beroerd aan toe in Nederland. Dat uitte zich in braakliggende landjes in het dorp en verwaarloosd vastgoed in de stad. Maar demense hadden te eten en leken tevreden, of waren te druk om te protesteren tegen de neutronenbom. En o ja, er werkte maar één ouder, doorgaans. Dat ging prima. In de jaren ’90, met name tweede helft swingde de economie de pan uit. In ’96 kon ik bij elk bedrijf binnenlopen om te vertellen dat ik bij ze kwam werken en voor welk salaris. De AEX schoot door de duizend punten. De welvaart ging door het dak. Emancipatie had tractie gekregen en tweeverdienen werd de standaard.
WAAROM WORDT DAN IN 2002 DE EERSTE VOEDSELBANK IN NEDERLAND GEOPEND??
Vandaag staat een miljoenmiljard vierkante meter glanzend vastgoed tegen de marktwaarde van 10 jaar terug massaal kansloos te huur te staan (unieke zichtlocatie!, huurcontract eerste periode 5 jaar vast, 200 Euro de meter per jaar (WTF?!)), terwijl er jammerend voor marktwerking in de zorg gepleit . Want dat is beter voor demense, waarvan de onderlaag inmiddels liever een hartinfarct of uitzaaiing riskeert dan nog dieper in de shit te komen door z’n eigen risico van 350 Euro (Darwin-marketing©) te moeten besteden.
Noem me cynisch of een idealist, maar ik denk dat we ons de ogen uit ons REET moeten schamen dat we met de huidige ongekende welvaart dit soort gesprekken moeten hebben. Ik ben voor vrijheid en verdien als ondernemer dusdanig dat ik volgens de vigerende normen rechts zou moeten stemmen. Dat doe ik niet, omdat ik geloof dat werkelijke beschaving schuilt in het rekening houden met de medemens die om wat voor reden dan ook het wellicht wat minder voor de wind gaat. Daar betaal ik anoniem belasting voor. Ik ga niet bijdragen aan een beautycontest voor kansarmen onder het mom van crowdfunding zodat ik op een borrel kan vertellen wat een empatische peer ik wel niet ben. Dat is ronduit pervers.
Mag ik 1400 plusjes voor N=1, ajb?
Ja, N=1 verwoordt het prima. Maar er zijn natuurlijk wel verschillen tussen vroeger en nu. Op de eerste plaats ligt het algemeen welvaart niveau nu veel hoger. Men wil erop vooruit gaan en da’s lastig als je het al heel goed hebt. Om toch nog dat procentje economische groei te forceren moet er diep in uitgaven gesneden worden.
De aarde wordt niet ieder jaar een paar procent groter, dus het is een illusie te denken dat ook op termijn de economie maar kan blijven groeien. De groei die we decennia lang gehad hebben ging al ten kost van een paar miljard Aziaten. Het houdt een keer op.
Wat er nodig is, is een samenleving die 100% duurzaam is, met 0% groei genoegen neemt en waarvan het inwonertal constant is. Dat lukt je als klein landje nooit alleen. In Europees verband misschien, maar moet waarschijnlijk een mondiaal initiatief zijn (al is het alleen maar omdat je met je duurzame producten niet tegen smerig geproduceerde muk op kunt concurreren. Zo’n samenleving moet er eens komen… het alternatief is immers totale ondergang, Maar zolang je als politicus iedereen nog de worst van een eigen zeiljacht en een villa in Aerdenhout voor kan hangen, zal die er niet komen. ‘Men’ is veel te hebberig en kortzichtig om daar doorheen te kijken. Dus blijft het huidige model nog wel even bestaan, waarbij om die zogenaamde rijkdom maar te kunnen laten groeien de onderkant van de samenleving zwaar uitgeknepen wordt.
Had iemand al ‘PIKETTY’ geroepen?
PIKETTY!
Ja, iemand heeft het geroepen. Heeft iemand het ook gelezen?
Ja, ik lees ’t net!
Ik ook, zelfs voor de tweede keer.
Ik heb ’t van Sinterklaas gekregen, dus ben er net in begonnen.
Zou je een recensie kunnen posten als je het uit hebt?