U als vaste bezoeker van dit blog weet dat wij in de redactiebunker de Nederlandstalige muziek een warm hart toedragen. ‘Eigen muziek eerst’, schreeuwt Reet altijd over de werkvloer als Webmeister weer over de Top 2000 begint.
We durven inmiddels zelfs te stellen dat wij meer doen voor de Nederlandstalige muziek dan de gehele NPO bij elkaar. Ook qua politiek zijn wij hier 14 meter onder de grond zeer geëngageerd, zoals u weet. Roep op de redactievloer ‘PvdA’ en Ninja Uil moet acuut uitrukken om een schuimbekkende Jake te weerhouden massavernietigingswapens te maken. Zeg ‘JSF’ en ondergetekende haalt 1400 mappen met krantenknipsels, rapporten en uitgeprinte websites uit de gangkast, om vervolgens de simkaarten van iedereen op de redactie door te knippen want, nou ja, de AIVD leest mee.
Dus u snapt onze blijdschap toen we deze enorm diepe, confronterende protestsong tegenkwamen. Het heeft alles: Nederlandstalig, politiek betrokken, een snik, een traan en we gaan allemaal kapot. Maak kennis met Angelique Liebregts, ‘een vrouw die je met haar stem kan raken tot op het bot’. Van dit laatste kan Meneer de Greef getuigen. Die heeft na het luisteren van deze Hollandse kneiterhit de tenen van zijn eigen linkervoet tot op het bot afgekloven.
Uuro?
Overigens, naast de idiote tekst en de valse zangstem mag over de pianist ook wel het een of ander gezegd worden en wel dit: wat slecht.