We verlieten elkaar de vorige keer bij een groep motorfietsen die gezellig een grote ruif klanten-hooi aan het verslinden waren. Vandaag zijn we terug en halen de Honda CB750 Hornet uit de wei, we gaan rijden.
Honda is meestal het bolletje vanille-ijs in motorland, die veilige keus zonder veel kleur en smaak. Een Honda is topkwaliteit, voelt vanaf de eerste meters vertrouwd aan, stelt zelden teleur en zal nog minder vaak verrassen, ook qua uiterlijk. Als een golden retriever een motorfiets was heette ze Honda.
En toen was daar begin dit jaar de CB750 Hornet. Nog steeds een Honda, maar wel uit een wilder nest dan normaal zo gaat het gerucht, een wespennest zelfs… oei!
De Honda demodagen Experience Days zijn in town, een mooie kans om de Hornet aan de tand te voelen. Het zweepleer wisselde voor de motorversie en we meldden ons bij Motoport Goes.
Eerste indruk
Yep, het is nog steeds een Honda: onberispelijke afwerking maar geen designwonder. Honda vermeldt heel trots op de website een Red Dot Award te hebben gekregen voor het model, echter de RDA krijg je niet, die koop je. Velen vinden de uitlaatdemper niet mooi, eens, maar die zou andere kwaliteiten blijken te hebben.
Rijden
We bestijgen de fiets en het zit met 180 redactionele centimeters als gegoten, al is de beenhoek wat sportief. Starten, warmrijden is in de fabriek al gedaan dus gassen. For the love of Reet! Wat is deze, is dit echt een Honda? De Hornet blaft met een rauwe strot er 90PK uit, hoe meer toeren hoe liever, rustig vader! Wow, die heit r zin an. Het ding is makkelijk te rijden, met 190kg lichtvoetig zelfs. De eerder geteste vergelijkbare Suzuki GSX-8S voelt veel meer als een forse motor, groter, stabieler en sterker maar ook zonder eindshot. De Hornet voelt kleiner en bewegelijker aan en wordt totaal maniakaal vanaf 7000 toeren.
Een kleine domper op de rijpret is dat deze demo-fiets op zwaar versleten banden staat, dat verkloot vooral het insturen, een dikke min voor de ekspieriejuns Honda NL. Maar Herejezus, wat is dit een fijne brommert! De parallelle tweecilinder met 270°-krukas voelt, en klinkt, als een Ducati door Honda maar dan in een handzamer pakket. De uitlaat is dan wellicht niet moeders mooiste maar heeft wel een prima keeltje, ook bij het afremmen, dus laat die pijp lekker zitten. Luid is sowieso uit.
De motor heeft 3 rijmodi; Rain, Standard en Sport. Sportief als we zijn kozen we uiteraard voor de laatste. De motor grauwt dan met minimale tussenkomst van de elektronica het vermogen eruit. Standje Sport zorgde overigens wel voor een wat rukkerig gas. Zoals al te vaak bij ride by wire, kijk ma geen gaskabel, is het eerste stukje aan “de gas” teveel aan/uit. Da’s lastig bij bijvoorbeeld een bocht uit accelereren. Er valt omheen te rijden, toch zou een software update in de toekomst fijn zijn. De GSX-8S deed dat in ieder geval een stuk beter.
Verder valt er weinig te mekkeren. De remmen zijn potent zonder agressief te worden, de ABS kijkt wakend over de schouder mee zonder hinderlijk te zijn. De vering is OK, maar niet subliem, aan de voorkant iets te hard en achter wat te zacht. De versnellingsbak en de (niet standaard) 2weg-quickshifter zijn foutloos. Het cockpitdisplay is een plaatje, kent 4 verschillende lay-outs, die ook weer als dark mode te kiezen zijn.
Dingen
Weer terug gaat de pletterpet af en lopen we nog eens rond de motor. De looks… niemand zal de nek verdraaien als deze motor voorbij komt rijden, toch beklijven ze stiekem wel. De GSX-8S zal meer de aandacht trekken, maar is vermoedelijk minder tijdloos.
De afwerking is uiteraard, want Honda, dikke prima. Vreemd genoeg zitten de stickers niet onder de blanke lak, de verlichting is dan wel weer volledig LED rondom. Budget maar geen budget, zie maar.
De vering is niet instelbaar, behalve de veervoorspanning achter, en is een prima compromis voor de openbare weg voorbij het legale gebruik (ahum).
Dus …
Honda geeft een middenmoter (/Seth!) afgetraind, opgetuigd met 90PK en er een mooi allround geheel van gemaakt, wat jij mag afhalen voor de (tijdelijk?) concurrerende prijs van 9000 Timmerfranken. Dat zijn er alvast 1000 minder dan voor de vergelijkbare Suzuki GSX-8S: au, de Hornet steekt! Niet gelijk de bestrijdingsdienst bellen, dit is geen ongedierte, is zelf prima te temmen en ook misschien wel uw nieuwe beste vriend. Wij gaan alvast plaats maken in de redactie-garage.
Kapot rubber is nooit leuk
motorrijders zijn dooien met verlof, aldus mijn grootvader zaliger
Zijn we dat niet allemaal? Prima orgaandonoren ook
daarom, niet te laf en die helm kan ook wel af!
Wat een nazi-brommer.
Een reactie zoals de meeste die geen rijbewijs niet mogen halen “omdat ze zichzelf doodrijden “