Vroeger, in de tijd dat er wel computers waren, maar porno via het internet zo traag binnenkwam dat het gewoon een beetje zielig was om te fappen op de eerste 4 pixels. Vroeger, toen het dus gewoon makkelijker was om iets onder je matras te verstoppen. In die tijd lachte iedereen je uit als je beweerde de Playboy voor de artikelen te lezen.
In voormalig Joegoslavië ging dat echter heel anders, want het tijdschrift Računari was wel degelijk inhoudelijk bezig met datgene wat de nerds en nerdettes van die tijd bezighield. We vermoeden wel dat er meer nerds dan nerdettes waren, of dat die in ieder geval het leeuwendeel van de doelgroep vormden. De artikelen van het tijdschrift kan dan best technisch, droog en inhoudelijk geweest zijn, de covers nodigden in ieder geval uit om het blad even mee naar, eh, huis te nemen.
Het is ons volstrekt onduidelijk wat de dame in kwestie van plan is met de motor op de foto, of wat ze ergens midden in een boerenveld van plan is met een ZX Spectrum. We kunnen er alleen maar vanuit gaan dat ze in het volgende plaatje de motor zodanig gaat aansluiten dat Spectrum daar zijn stroom vandaan haalt. En dat die, om redenen, geen monitor nodig heeft.
De bovenstaande cover is een duidelijke illustratie van hoe ver men al gekomen is met digitale beeldbewerking in ´EGA PAINT´. En ook dat er nog een lange weg te gaan is. Maar vooral dat het natekenen van de foto niet geheel en al gelukt is, daar de dame op de monitor wel twee driehoekvormige punten in haar jurkje heeft, maar dat zijn geen piramiden.
Het is een vrij onbekend feit en de finesses van het punt zijn tijdens de oorlog verloren gegaan, maar voor de oorlog was synchroonschoontypen een ware kunstsportvorm in voormalig Joegoslavië. Op deze foto zijn twee veelbelovende amateurs in beeld gebracht die er ten tijde van de foto nog kans op maken mee te doen met de Olympische Spelen, als de sport ooit wordt toegelaten.
De dame in kwestie heeft het wat warm na het in een recordtijd voltypen van 6 floppy-disks in Wordperfect 5.0. Voor de jongeren onder ons publiek: een floppy is zo’n zwart geval en Wordperfect een soort Word waar je geen plaatjes van het internet in kan opslaan. Waar het dan voor was? Woorden. Met letters, ja.
Ons Joegoslavisch is wat roestig. Vandaar dat we een beetje moeten speculeren. Dat doen we echter met liefde. Van deze cover vermoeden we dat het een illustratie is bij een soort helpdesk-avant-Retecool die zolderkamernerds uit de jaren 80 moet helpen bij het zeer reële gevaar dat een vrouw in een jurkje je muis afpakt en een beetje zwoel op je perperdure monitor gaat zitten hangen. Dit was een veelvoorkomend probleem onder nerds destijds en leidde tot verminderde productiviteit en gametijd als de oplossing elke keer beperkt was tot verhitte copulatie. Vandaar dit soort artikelen.
Specifiek deze editie waarin het programmeren van laserprinters wordt besproken vereiste een cover waarin de scherpe details van de geordende GUI op het scherm worden gecontrasteerd door de onstuimige rode haren van het IT-model van de maand.
De licht sexistische, doch treffend boodschap aan deze cover is dat de laptop in beeld licht genoeg is om door vrouwen gedragen te worden. Waarom het krukje een waterafstotend zeiltje nodig heeft tijdens deze shoot, is onbekend.
U vind ook dat deze dame eruit ziet alsof ze over enkele seconden met een opengeklapt notebook gaat gooien in de richting van de persoon achter de camera? Mooi, dan lag dat dus niet alleen aan ons.
Waarom er een man half-naakt uit het scherm komt? We weten het niet. Wat dat met een abacus te maken heeft? Weten we ook niet. Tot slot is het ons ook niet bekend wat de vrouw achter het beeld hiermee te maken heeft en wat zij daar precies aan het doen is. Inside informatie of pure speculatie zijn beide welkom in de comments.
Het bovenstaande cover refereert aan de moeite die men bij de 386 had om de temperatuur binnen de perken te houden na het overklokken. De lichtelijk transpirerende dame is een visuele representatie van het PC-lichaam.
De PC’s op deze cover waren zo gewild dat er strenge beveilingsmaatregelen moesten worden genomen om te zorgen dat ze niet *tijdens* de shoot werden gestolen.
Ergens is er iets fout gegaan. Hier moest ook een echte cover van računari staan, maar we hebben de floppy ingeladen en het bestand is blijkbaar corrupt en toen plotseling Sharon Dijksma.
Deze cover legt duidelijk het accent op de graphics workshop. Het beeld illustreert het contrast tussen de geordende digitale designwereld en het onpraktische tekenen met de hand, ondanks het ontbreken van tekentablets op het bureau. Bij elke vooruitgang hoort een beetje propaganda, he?
“D’r heb zeker een wijf aangezeten”, is een gevleugelde en lichtelijk geïrriteerde uitspraak die we ooit op internet zagen staan naar aanleiding van een complex computerprobleem op het PC-totaal forum. We vermoeden dat deze cover uit dezelfde onterechte frustratie en vooroordelen richting de vrouwelijke computergebruiker voortkomt. En als de computer dan toch niet werkt…
Woodstock en flowerpower zijn aan het voormalige Oostblok voorbij gegaan. En toch zijn ze anno 1988 in die tijd blijven steken.