Hoewel natuurlijk deze week een juridische analyse van de uitspraak in eerste aanleg in het proces Nicky Verstappen flink clicks (en naar ik begrijp van de redactie ook “BBQ”) oplevert, zijn er ook zaken die niet compleet in de emotie schieten en desondanks een aardige verhandeling op kunnen leveren.
Joshua Camera, actief in de vastgoedwereld in Groningen, had namelijk Google voor de rechter gedaagd. Als je z’n naam intikt op Google kom je niet als eerste zijn privéwebsite tegen die een met spelfouten doorspekt rooskleurig beeld schetst, maar een artikel van het Dagblad van het Noorden met als titel “Rechter: beslag op privé-eigendommen van omstreden pandjesbaas Joshua Camera gehandhaafd”. Ook zijn er op pagina 1 een aantal artikelen te vinden van het plaatselijke sufferdje Sikkom die de vele misstanden rond de vastgoedbusiness van Joshua Camera uit de doeken doet. Zo figureerde Joshua Camera in Foute Boel bij SBS6, over foute verhuurders, werd hij verkozen tot Huisjesmelker van het jaar en ontstonden er legale stappen vanwege illegale bouwwerken.
Kortom, een heerschap waarover een stukje kritische journalistiek geen overbodige luxe is. Maar dat is tegen het zere been van Joshua Camera en zijn echtgenote Lucinda Kat. Die hebben, onafhankelijk van elkaar, Google gedaagd met het verzoek de artikelen niet meer weer te geven in de zoekresultaten. Zo bezit Joshua Pex Real Estate BV en Lucinda het (inmiddels opgeheven) huurmakelaarskantoor Spot IN. Berichtgeving op Sikkom wijst uit dat Joshua ook bij het bedrijf van z’n echtgenote de scepter zwaaide en dat de misstanden daar ook plaats hadden.
Nu was er in eerste instantie een zaak aangespannen tegen BNNVARA, waarin Joshua ten aanzien van het verwijderen van de uitzending verloor omdat er in de uitzending (die online staat) geen onwaarheden stonden, aldus de rechtbank. In het vonnis in deze AVG zaak tegen Google stopt de rechtbank overigens een aardige “ambtshalve” rechtsoverweging ertussen:
3.8. Bij deze rechtbank zijn [eiser 1] en [eiser 2] , al dan niet via hun ondernemingen, al enige jaren regelmatig bij procedures met onder meer hun (voormalige) huurders betrokken. Ditzelfde geldt voor [eiser 1] bij procedures bij de Huurcommissie. [eiser 1] en [eiser 2] zijn in die procedures vaak in het ongelijk gesteld.
Een dergelijke toevoeging die niet direct op de zaak betrekking lijkt te hebben is meestal een opmaat naar een extra zware overweging verderop. En die komt terug in de toetsing aan het wettelijke kader (r.o. 7.13 e.v.), rechtsoverweging 7.18 komt halverwege tot de kern:
Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat het belang van het publiek bij kennisname van de berichtgeving over [eiser 1] en [eiser 2] zwaarder weegt dan het belang dat [eiser 1] en [eiser 2] hebben bij verwijdering van de URL’s. De huidige of toekomstige huurder van [eiser 1] (een in de verhouding tot [eiser 1] als verhuurder over het algemeen zwakkere partij), kan via deze berichtgeving op de hoogte raken van de achtergronden van [eiser 1] en de (politieke) discussies omtrent [eiser 1] , wat relevant kan zijn voor de afweging of men (nog langer) van [eiser 1] wil huren.
Dus helaas voor Joshua Camera en zijn Lucinda Kat, de artikelen blijven vindbaar en dankzij het Barbara Streisand effect, kan hij ook de warme belangstelling van uw Retecool-bef verwachten de komende tijd.
Pakt plop en nootjes
Ik wil ook van het internet af. Iemand nog geheime tips?
iets met vijf graden
over en uit
Google en zijn “recht om te worden vergeten” is al een verhaal op zich. Ook voor mensen die terecht aankloppen, ik kan je uit ervaring van een zakenrelatie vertellen dat je dat vrijwel altijd verliest. Sterker nog: Google vindt het niet eens nodig te reageren, ook niet op brieven van een advocaat.
Even ongeacht dat dit verhaal naar mijn idee prima onderbouwd is door de rechtbank.