Onlangs ben ik door een aantal mensen dusdanig onder druk gezet dat ik ermee heb ingestemd “vrijwillig” kant en klare (kk) “gerechten” te gaan testen.
Na een indringende en aanhoudende stroom bedreigingen ben ik met frisse tegenzin – en een uitgestreken gelaat waar Waldemar Torenstra jaloers op zou zijn – naar een filiaal van de firma Lidl getogen om een tweetal aan mij opgedrongen producten in huis te halen; te weten, alpenburgers uit de categorieën ‘alpen-grill’ respectievelijk leverkaas. Een bekende, maar zeker ook populaire snack.
Dat bleek een intensere ervaring dan voorzien.
Als ik de winkel betreed waan ik mij in eerste instantie in het magazijn van een groentezaak, maar dan in Sarajevo, bemand door zwakzinnigen met een hekel aan groente.
Eenmaal dieper de winkel ingetrokken realiseer ik me dat men niet slechts de groente, maar álles is vergeten uit te pakken. Unieke keuze zou ik zeggen. Na kortstondig verbijsterd te zijn dringt het tot me door dat ik me snel moet gaan richten op mijn taak, het halen van twee overheerlijke alpenburgers. Een exquise snaque die slechts tijdelijk verkrijgbaar is bij Lidl. Met €2,- het broodje geen uitermate goedkope snack overigens.
Ik neem aan dat dit product in de koeling zal liggen, maar nadat ik midden in een van de vele gangpaden met snoep een display met vlees aantref stel ik mijn verwachtingen dramatisch bij.
Het valt niet mee me te oriënteren op de producten, want naast dat men alles is vergeten uit te pakken zijn ook alle glazen deuren van het koelschap volledig beslagen. Me een weg banend door de zonderlinge types begin ik de winkel uit te kammen op zoek naar de twee felbegeerde versnaperingen.
Al uitkammend weet ik en passant de volgende observaties te maken:
- Lidl verkoopt met name snoep en vlees, maar vooral snoep.
- Producten hoeven niet op een logische plek te liggen, of überhaupt op een plek.
- Er zijn potjes met grijs spul genaamd ‘Senf’ te koop.
- Lidl is intens kut.
Al vind ik uiteindelijk de alpenburgers – geen uitdaging is ondergetekende te dol – een gemakkelijke opgave is het niet. Zo zijn de alpenburgers niet alleen weggemoffeld in een donker hoekje, ook blijkt de verpakking niet overeen te komen met de afbeelding op de website.
Triomfantelijk gris ik de broodjes uit de beslagen koeling en huppel ik naar de kassa. Daar word ik zwijgend ontvangen door een vrouw die gezien haar uitdossing hoogstwaarschijnlijk in diepe rouw verkeert. Ik probeer zo veel mogelijk piëteit uit te stralen en reken zwijgend en met een licht bedroefd gezicht de alpenburgers af.
Later zal blijken dat mijn licht bedroefde gezicht niet alleen wegens de rouwende vrouw heel toepasselijk is.
Hoe dit spannende avontuur zich verder zal ontvouwen leest u spoedig op deze website.
Kunst!
Uit welke filterbubbel elitegrachtengordel is deze redacteur ontsnapt? Blijkbaar is de kennismaking met een supermarkt zonder Gooise R een traumatische ervaring, dus ik ben oprecht benieuwd in welk tere zieltjesbeschermend milieu zo iemand voorzichtig met touwtjes aan een stokje is grootgebracht.
Ik moet toegeven dat ik ook wel even stond te kijken toen ik voor het eerst in een Lidl stond hoor. Ik was gewone, vrij kleine supermarkten gewend (woon in dorp ten noorden van Amsterdam), dan is de Lidl opeens wel heel iets anders hoor.
Daar heb je wel een punt. De Lidl is voor sommige producten een prima winkel. Wat minder troosteloos dan de Aldi, maar met ook een ‘zuinige’ invulling van het begrip winkelaankleding. Dat scheelt toch een paar cent per artikel en voor veel mensen is dat belangrijker dan gezellig winkelen.
In de rij voor de kassa is het anders best gezellig. Niet zo van dat haast haast haast, binnen twee minuten al je boodschappen van je karretje/mandje over de lopende band, bliep en wegwezen. Nee, je krijgt even een fijn momentje van rust waarop je met de plaatselijke fauna van gedachten kunt wisselen, je dagelijkse zonden kunt overdenken en, als je op het goede moment bent gaan winkelen, de hordes lekkere studentes kunt checken (én ja, want meestal krijg je voor alle drie voldoende tijd!).
Ik kan niet wachten!
Verstandig om dit alvast te posten voordat je de hap gaat nuttigen…
Het is wel fijn om te zien dat het redactionele tijdperk van “goedkoop koken met Conimex” achter de rug is.
Lidl is trouwens maar een klein beetje kut want de (af)bakafdeling heerst totaal de pan uit met 6 verse roombotercroissants voor een euro terwijl dezelfde bij Voskamp een euro per stuk moeten kosten. En de diverse soorten nootjes van het merk Alesto zijn de allergoeiste die er zijn net als Weizenbier van het merk “Patronus” wat gewoon heerlijk is voor bijna niks.
En zeker op Prinsjesdag motten we veel plop en nootjes voor weinig hebben!