Maar is het kunst? Nou, daar kunnen we kort over zijn. Ja. Dit is kunst. Alle honderd goed. En waarom honderd? Omdat er een honderd jaar in een eeuw passen, en je dus dan van ieder jaar een kunstwerk kan plempen.
Beginnende met 1801, de grootste kleine Framboos die even over de Alpen hobbelt. Iets wat tegenwoordig met een Tesla appeltje eitje is, maar destijds dus een dingetje. Zeker met 1 PK.
De eerste reet van het jaar komt rond 1808, plempt u uw favorieten in de comments?
One painting from every year of the 19th century, in chronological order.
1801: Napoleon Crossing the Alps by Jacques-Louis David
1/100 pic.twitter.com/NgFyPjdGvB
— The Cultural Tutor (@culturaltutor) October 27, 2022
De hele 19e eeuw zonder ook maar één Van Gogh te noemen. Ach ja, buiten schijnt de zon.
Fascinerend aan van Gogh is de evolutie van zijn kleurgebruik. In Nederland gebruikte hij voor oranje het pigment dat in Nederland het makkelijkst te verkrijgen was, omdat het ook de kleur is van de banieren van de Oranjes was. Later, tijdens zijn verblijf in Engeland en met name Frankrijk, zie je hoe zich dit ontwikkelt naar een veel breder scala aan oranjetinten. Lang is gedacht dat dit een ontwikkeling in de kleurbeleving van de schilder was, a coming to age als het ware. Maar veel waarschijnlijker is dat hij in Frankrijk simpelweg makkelijker toegang had tot een veel breder palet aan tinten. Met name het gerulde oranje, orangé rulleé, spreekt in zijn Parijse periode tot de verbeelding. Mand.
https://twitter.com/culturaltutor/status/1585503326732419072?s=20&t=IEBPYKPGtHC7N3U36NIPTg
Speelt ook mee dat de kleuren allang niet meer de originele kleuren zijn. Sommige pigmenten vervagen al heel snel.
* ku1889ch *
Ah toch wel, maar ja ik lag op één oor dus heb het denk ik gemist.
Tuurlijk is het kunst. Technisch knap geschilderd ook. Of je het mooi vindt is een tweede…
Ik zou hem thuis niet boven de bank hangen, maar dat komt ook omdat daar een groot raam zit.
<i>”de grootste kleine Framboos”</i>
Nou ja, “Framboos”? Napoleone Buonaparte was een zoon van een Italiaanse vader en een Italiaanse moeder, beiden geboren in de Republiek Genua (en niet verhuisd voor de geboorte van Napoleone, in Casa Buonaparte).