Gawker heeft gisteren naar alle waarschijnlijkheid de doodsklap in hun online nekje gekregen. In hun haast om maar aan de pageviews en clicks te komen hadden ze namelijk een filmpje van Hulk Hogan gepost die ergens anders dan in de ring aan het vrij-worstelen was. Hogan was op zijn zachts gezegd niet blij, sleepte ze voor de rechter en won.
Zo zie je maar dat je heel erg goed moet uitkijken wat je als weblog met clickbejag post. Je verschuilen achter “nieuwswaarde” is heel erg glad ijs als je voor de rechter staat. Een beroep doen op het Grotere Goed en huilen “Dat het Internet er zo aangaat” is een jankverdediging. Eentje die alle DodeBomenMedia, met betrekking tot de door hen bedrukte kattenbakvulling, in hun hoogtijdagen al tot in den treuren gebruikt hebben. Ook zij hebben zich desondanks een ongeluk moeten rectificeren toen ze nog relevant waren.
Niet voor niets houden wij hier sommige dingen even tegen Flepz0r aan om te kijken of het door de beugel kan. Wij hebben verder in de bunker het moreel kompas van een honingdas, namelijk.
Het is vrij simpel: als publiek of privaat persoon ben je niet vogelvrij. Wat jij doet terwijl jij je in de basis onbespied waant, is jouw zaak. Al snuif je coke van de reet van een dood hert: dat moet je helemaal zelf weten. Dat jij het dan als webside nodig vindt om dat in de openbaarheid te brengen komt dan geheel op jouw conto. Je verschuilen achter amechtige smoesjes als hoger belang om het te openbaren of dat het ergens anders (waarschijnlijk door jou) gehost is en jij simpelweg mensen de juiste kant op wijst, houdt dus geen stand. De rechter maakt die afweging zeker, maar overal en vooral hier in Nederland weegt het belang van de privacy zwaarder. Dat is volledig terecht. Niet alles en iedereen mag je zomaar schandpalen: doe je dat met een “alles-voor-de-clicks”-instelling wel dan lachen wij je in je met rode schaamblosjes bedekte bek uit. Hard, ook.
Begrijp ons niet verkeerd: als jij het online equivalent uithaalt van: een vol plein oplopen, je broek op je enkels gooien om vervolgens te klagen dat mensen naar je bepukkelde reet staren, hebben we geen medelijden met je. Zeker niet als je probeert viral te gaan en het klapt in je gezicht. Alles wat jij zelf online mikt en niet afschermt is niet alleen dom, maar daarnaast plaats je jezelf in een lastige positie. De Interwebs vergeten immers nooit iets. Ook niet wanneer je als een subsidieblogje zoals De Joop iets doms roept en de Roze Buren fakkelen je dan vakkundig af. Wil je wat zalf voor die brandwond, Jolo?
We hopen dat Gawker nog voldoende ruimte heeft in hun portemonnee voor hun verdiende loon: ze hebben dikke pageviews gehaald over de naakte rug van Terry en nu betalen ze daarvoor, waarschijnlijk, met hun bestaan. We kunnen alleen maar hopen dat andere (papieren) clickhoeren daar een wijze les uit trekken.