Niet Bepaald Het Zonnetje In Huis

Het spul ligt er nu, dus veel valt er niet meer aan te doen – en ik ben heel benieuwd hoe dit fietspad zich met winterse omstandigheden qua verkeersveiligheid gaat bewijzen. Maar wat jullie al zeggen: konden we die miljoenen niet beter in dakbedekking steken? Je kunt natuurlijk zeggen dat dit R&D voor de toekomst is, maar we hebben het toch niet over kleine bedragen. Grof gesteld kan je er zo’n 3100 daken mee van zonnepanelen voorzien en dan hebben we het over eindgebruikersprijzen. Die 3100 daken zouden dan 1,67 miljoen kWh per jaar opleveren – toch een aanmerkelijk grotere toevoeging (een factor 59, ruim) aan de productiecapaciteit dan 28000 kWh per jaar die deze 100m fietspad (uitgaande van een breedte van 4m, waar het solar gedeelte van het fietspad volgens mij niet eens aan komt) maximaal op gaat brengen.

Aan de reacties van sommigen hier zou je ook denken dat ik de pilot compleet tot de grond toe afgebrand heb, in plaats van een licht sarcastische post over een kapot zonnepaneel als gevolg van een productiefout die, volgens TNO, al bekend was (waarbij het mij een raadsel is waarom je die dan toch neerlegt, want als je al weet dat er een fout in zit, ben je niet bepaald nieuwe kennis aan het opdoen door het stuk te laten vriezen).

Verder geeft Biermeester een aantal punten aan die van waarde zijn. Zeer van waarde trouwens, omdat het allemaal punten zijn die Kamp in zijn openingstoespraak m.b.t. dit fietspad noemde: de productiekosten, de onderhoudskosten, het rendement: de eerste twee moeten omlaag, de laatste omhoog. En dan zijn vervuiling en slijtage dingen die “getest” moeten worden. Eerder dan dat wordt het geen commercieel vatbaar product.

Ik zeg niet dat het niet kan. Ik zeg niet dat we niet in vooruitgang moeten investeren – daar ben ik juist een voorstander van. Ik ben fan van projecten als de Delta-werken, de Afsluitdijk en als je het ontstaan van bepaalde steden niet meerekent: Flevoland. Maar dit is zo’n typisch project waar de efficiëntere alternatieven voor het oprapen liggen en de haalbaarheid twijfelachtig is. De enige commerciële partij is het nagenoeg failliete Imtech, en het leeuwendeel van de investering is gewoon belastinggeld. Dan kan je wel zeggen dat commerciële partijen zoiets niet willen ontwikkelen, maar de huidige fase heeft 3 miljoen gekost: veel geld, maar voor een revolutionair met commerciële potentie over de hele wereld helemaal geen absurd bedrag.

Dus dan is toch de vraag: waarom moet dit met overheidsgeld? Het is geen éénmalig project dat geen reproductiepotentieel heeft, maar een maatschappelijk nut dat qua waarde de kosten overstijgt. Het is geen investering die een private partij in dit gebied niet makkelijk zou kunnen dragen. Het is, op z’n best, momenteel een inferieur alternatief voor een reeds bestaande oplossing. En voor zover ik het begrepen heb hangt de uiteindelijke effectiviteit van beide behoorlijk af van de productie van silicium, dus je zou denken dat als er dan ergens 3 miljoen in gestoken wordt, dat een techniek is waarbij we uitgaan van meer rendement – en niet minder.