Midden in de komkommertijd lanceert een nieuwe online boodschappendienst een zorgvuldig georchestreerde PR-campagne om de lancering van de goedkoopste online boodschappendienst (naar eigen zeggen) landelijk uit te meten qua mediatechnische aandacht. Voorlopig alleen nog als test met een werknemer of 30 in Amersfoort en omgeving, maar het doel van dit nieuwe bedrijf is uiteindelijk landelijk te … gaap! Next, toch? Wacht. Wat? Ophef? Nu al?
Ja! Want boodschappen doen is racisme. Sterker nog, de hele naam van deze nieuwe boodschappendienst is racisme. Waar u en ik bij picnic waarschijnlijk aan suffe uitjes met mieren en lauwe rosé denken, denkt oud-fractievoorzitter Iwan Leeuwin (van Groen-Links Zuidoost, nog wel) direct aan de Ku Klux Klan. Volgens Leeuwin betekent picnic namelijk “Pick a Nigger”. Ja, maar dat geeft een hele andere betekenis aan het type dingen dat je online bestelt! Dit getuigt VOC-mentaliteit, Balkenendestijl. Blijkt maar weer dat we gewoon trots moeten zijn open sterk staaltje ouderwets Hollandsch ondernemerschap.
Maar hoe dan? Kun je online foto’s bekijken? Is er een filter voor gewenste leuterlengte of negerinnencupmaat? Kun je van te voren data kiezen waarop je er eentje nodig hebt? Is er nog een kleurenstaaltje, of moet je het maar met de tint doen die de orderpick voor je uitkiest? Vragen, vragen…..
The first usage of the word is traced to the 1692 edition of Tony Willis, Origines de la Langue Française, which mentions pique-nique as being of recent origin; it marks the first appearance of the word in print. The term was used to describe a group of people dining in a restaurant who brought their own wine. The concept of a picnic long retained the connotation of a meal to which everyone contributed something. Whether picnic is actually based on the verb piquer which means ‘pick’ or ‘peck’ with the rhyming nique meaning “thing of little importance” is doubted; the Oxford English Dictionary[citation needed] says it is of unknown provenance.
The word picnic first appeared in English in a letter of the Gallicized Lord Chesterfield in 1748 (OED), who associates it with card-playing, drinking and conversation, and may have entered the English language from this French word.[2] The practice of an elegant meal eaten out-of-doors, rather than a harvester worker’s dinner in the harvest field, was connected with respite from hunting from the Middle Ages; the excuse for the pleasurable outing of 1723 in François Lemoyne’s painting (illustration, left) is still offered in the context of a hunt.
Niks vervelender dan een jankverhaal behalve een janklulverhaal.
De ironie wil dat hij zojuist verbaal gelyncht is.
Ik wilde een grap maken over “Leeuwin” en “tandarts” maar dan gaat hij zich daar weer druk over maken. Negeren lijkt me eigenlijk het beste. Oh shit…sorry…
http://www.retecool.com/wp-content/uploads/2015/06/funny-Peanut-Charlie-Brown-wisdom.jpg
Een picnic? Dan wel met veel mensen en goed veel eten, liefst met BBQ. Je weet wel, gewoon een stevige lunchparty.
Ik meende toch even lychparty te lezen, maar dat is natuurlijk geheel niet op zijn plaats.
Wederom: de maatschappij wordt triester en triester. Als iets niet expliciet racistisch of sexistisch is dan wordt er wel iets gezocht…
Even normaal doen is er niet meer bij.
Iedereen wil een punt maken vandaag de dag. Lukt dat IRL niet, dan rant je Facebook helemaal de tering tot al je vrienden en daarbuiten je gehoord hebben. Of het nu zinnig is of niet wat je uitbraakt, we hebben geleerd dat we niet sociaal moeten zijn maar alleen willen laten gelden wat onder onze eigen hersenpan leeft.
Ik had laatst in de super een iets over dwergwerpen schuimbekkende laaf aan mijn veters hangen toen ik een pot piccalilly kocht.
Heeft John Wayne Bobbitt zich al gemeld?