Nineties kids heersen, wegens nineties. De nineties heersen sowieso omdat er dingen waren, zoals de Nintendo NES, Gabbers en Tamagotchi’s. Andere dingen nog heel erg niet, zoals smartpones, Blue-rays en Twitter, wat ook puik was. Je bent een nineties kid als je kindertijd zich voor het leeuwendeel in de jaren 90 afspeelde. Ik ben er eentje. Wij zijn een bijzondere generatie, vooral op het gebied van trends en technologie.
Talking ‘bout my generation
Geboren tijdens de Olympische zomerspelen van 1984 strekt mijn kindertijd in de jaren negentig van mijn vijfde tot en met mijn vijftiende. Een nineties kid pur sang, dus. Mijn generatie, om de nineties kids zo maar even te noemen, is de laatste die nog weet wat het was om geen internet te hebben. Als kind, bedoel ik dan. Het was gewoon nog niet mainstream. De eerste site die ik ooit zelf opende was tmf.nl, toen ik al dertien was en de school precies één pc had waar internet op zat. (Dat kan ook aan Friesland gelegen hebben, daar durf ik verder geen uitspraken over te doen.) Ik heb niet eens een mobieltje gehad in de nineties, maar wel een walkman met cassettebandjes en daarna een discman. De muziek was overigens bloody awesome in de nineties!
Herinneringen
Mijn eerste cd was de soundtrack van Belle en het Beest en mijn eerste videoband was the Lion King. Na school rende ik naar huis om met mijn vriendinnetje op de Nintendo gezellig Super Mario en Duck Hunt te spelen, of met mijn andere vriendinnetje mee naar huis om mee te kijken hoe zij Sonic op haar Sega speelde. We belden elkaar op de vaste lijn, want we hadden nog lang geen e-mailadres. Ik keek naar Telekids op zaterdagmorgen, ik spaarde stickers van de Backstreet Boys en Leonardo DiCaprio om in zo’n stickerboek te plakken. In groep 7 zat ik met een veter met plastic speentjes om mijn nek en ik was jaloers op kinderen die Smith’s chips kregen, omdat daar Flippo’s in zaten. De herinneringen aan de jaren negentig zijn eindeloos.
Verandering
Wat is de wereld dan nu toch anders. En wat bijzonder dat we die ongelooflijke technologische ontwikkelingen meemaken. Natuurlijk heeft elke generatie dat wel, maar ik denk dat de ontwikkelingen in de afgelopen kwart eeuw zó ontzettend groot zijn, dat je het bijna niet kunt vergelijken. Nineties kids zijn daarin uniek. Zeker als je bekijkt hoe groot de impact van de huidige technologie op het dagelijks leven is. Ga eens in een willekeurig café zitten en kijk om je heen. Gegarandeerd heeft minstens een kwart van de mensen een smartphone in zijn handen.
Retegroot verschil
Is er nog een dag dat je geen gebruik maakt van internet? Stuur je ooit nog een handgeschreven brief per post? Is het ooit nog een verrassing wie jou belt? Met dingen als contactloos betalen, de ov-chipkaart, WhatsApp, Facebook en een platte 4k-televisie waar je een film op kijkt vanuit Netflix, is het leven zónder al die dingen nog lastig voor te stellen. Toch herinner ik me nog goed dat ik bij mijn stereotoren zat met mijn hand bij de ‘rec’ knop om De meeste dromen zijn bedrog op Radio Noordzee op te kunnen nemen. Nu kan ik via internet wanneer ik maar wil aan elk willekeurig liedje komen. Hoe insane is dat…
Nineties kids
Het is soms wel even schrikken om te merken hoe lang de nineties alweer geleden zijn. Veel nineties kids hebben inmiddels zélf kids. Sommige dingen uit de jaren negentig komen echter gewoon snoeihard terug. Trends doen dat wel eens. Niet dat dat altijd even juichwaardig is uiteraard, maar nostalgie is heerlijk. Gewoon om even te kunnen genieten, hier een filmpje met liedjes uit de nineties die échte nineties kids absoluut zullen laten squeelen. Kun je ze meezingen? (Ik kwam op 25 meezingers, 9 niet-meezingers en één heel erg niet-nintetiesnummer; Oasis – Little by little.) Tik jouw beste nineties herinneringen in de comments!
Zo dus jij vind het bezigen van het woord “kids” leuk?
Het ultieme 90’s gevoel en moment voor mij was elke zaterdagmorgen vroeg wakker worden, in de pyjama naar de woonkamer gaan, televisie aan en Telekids (met Carlo en Irene) kijken.
A. Jaloersheid op kinderen die wel een Furby mochten hebben.
B. Sparen van Flippo’s (ik heb zelf nog 2 volle Flippo-klappers in mijn boekenkast staan).
C. Het verbod op Tamagotchi’s op mijn school, waardoor mijn moeder voor mijn Tamagotchi moest zorgen (R.I.P. mijn oude Tamagotchi).
D. Smurfenhouse met Irene Moors.
E. Inbellen voor internet (“Moet er iemand bellen of mag ik eventjes op internet??) en dan altijd als eerste beginnen met Startpagina.
F. Buiten spelen (wat je nu ook nooit meer ziet).
H. GTA2
Afterparties om 11:00 zondagsochtends na heel de zaterdagnacht strak in de iT te hebben gestaan!
(of is dat een generatie eerder??)
Fucking millennials hier allemaal.
#Seriouslyinjevorigepostprobeerdejejenogtegenmillennialsaftezettenennuwiljeeropeensbijhorenhoezitdatnu?
Ja, joh! Tuurlijk! Je zou natuurlijk i.p.v. een hoofdstuk ook gewoon een heel boek als hashtag kunnen posten.