Oekraïne Referendum: De Huishoudbeurs

Vol goede moed betraden wij donderdagochtend de huishoudbeurs, omdat dit ons het uitgelezen evenement leek waar we vrouwelijk Nederland eens aan de tand konden voelen over het referendum.

Paniek!
Al in de eerste hal zonk de moed ons in de schoenen, zodra wij de kudde kortpittige kapsels aanschouwden. Na drie rondjes gelopen apathisch rondlopen, ontdekten we wat de voorkant was van de gemiddelde huisvrouw.

We kwamen er ook achter ook dat veel exemplaren last hadden van Limburgs of Brabants, zodat we in gebarentaal onze vragen moesten stellen, wat in de meeste gevallen geërgerd gegrom opleverde.

Complimenten maken over hun trolley scheen het ijs te breken, waarna we de prangende vraag konden stellen; Wat vindt u van het komende referendum?

Het antwoord
60% antwoordde dat het zo lekker rook en streeploos schoonmaakte. 30% wist te vertellen dat het niet spatte als je het vlees in de pan deed. 6% gaf blozend toe het drie keer per week te doen en slechts 4% wist waar we het over hadden. Van deze laatste groep ging 2% niet stemmen, want het was op woensdag en dan werd hun aura geheald en middags kwamen de kinderen vroeg uit school. En de andere 2% zei dat hun man dat altijd voor ze deed, maar dat als ze zouden stemmen ze ‘nee’ stemmers waren.

Maar waarom dan niet?
Op de vraag waarom ze dan nee zouden stemmen was het antwoord simpel, omdat hun man zei dat ze dat moesten zeggen. De geïnterviewde vrouwen sleepten vervolgens hun volgeladen trolleys voort door de eindeloos lange beursgangen. Hallen vol schreeuwerige stands die op geen enkele wijze iets aan het leven van deze dames konden toevoegen, anders dan nog meer rotzooi die de dames op hun karretjes konden laden. Een overdaad aan luxe goederen, schoenen, tasjes, liflafjes en dildo’s. En dan vervolgens ‘nee’ stemmen omdat ze niet willen dat iemand anders dit mag meemaken. Of met je volgevreten murf beweren dat ze dan hierheen komen om het allemaal van je te jatten. Alleen daarom al, moet je ‘ja’ gaan stemmen op 6 april.