Wat een toestand. (Lees dat in de stem van Jessica uit Pittige Tijden.) Iedereen is verontwaardigd, beledigd, geërgerd of een combinatie van alles. De een vindt dat wijven niet zo moeten zeiken als ze digitaal verkracht worden door anonieme reaguurders, de ander vindt dat er helemaal niet opgeroepen zou moeten worden om vrouwen digitaal te verkrachten en een derde vindt dingen van bullshitmanifesten en überhaupt ergens beledigd over zijn. Kortom; de toestand rondom Edet heeft een hoop stof doen opwaaien en iedereen wil er zijn plasje over doen. Zo zijn we.
Het is 2017, dus iedereen en zijn moeder heeft toegang tot internet en daarmee de mogelijkheid die mening ook daadwerkelijk te uiten, al dan niet met gebruik van hoofdletters en leestekens. Soms blijft dat beperkt tot de eigen Facebookvriendjes, maar bij andere social media reikt die mening een stuk verder. Dan is de invloed ook een stuk groter en de meningen daar weer op vervolgens veel heftiger. Aan het einde van deze post volgt een remedie, dus lees gerust even verder.
Anoniem
Dat het uiten van een mening (of in de gevallen van digitale verkrachtingsfantasieën) relatief anoniem kan, heeft voor- en nadelen. Zit er een puberende troll achter die nickname of een getrouwde veertiger met twee kinderen? Je weet het niet. Je weet niet wie het zijn en dat is misschien maar goed ook. Stel je voor dat het jouw dochter, vrouw, zus of vriendin zou zijn over wie gezegd wordt dat die eens stevig overdwars in alle gaatjes… nou ja, vul het maar in, je hebt die comments vast wel ergens kunnen lezen. En stel je dan voor dat jij wéét wie het getypt heeft. Dan verandert de situatie denk ik wel een stukje en is de typer in kwestie niet meer zo veilig.
Beledigd
In de anonimiteit kan een hoop en dergelijke ‘satire’ wordt gewoon geaccepteerd, want vrijheid van meningsuiting. Ja, mensen zijn vrij snel beledigd tegenwoordig, dat vind ik ook, maar dat komt misschien ook omdat er met de komst van social media een veel breder publiek voor is. Mensen leren dat ze nu ook beledigd kúnnen zijn door dingen. Als je hard genoeg roept dat iets niet kan, dan wordt er vanzelf naar geluisterd, kijk maar naar de hele Zwarte Pietendiscussie. Er wordt geluisterd naar de boeroepers, ook al zijn ze anoniem. (Totdat het vrouwen zijn. Dan is het anders, blijkbaar.) Intussen zitten de roze boys enorm in hun handen te wrijven, want ook negatieve publiciteit is publiciteit, dat hebben we onder andere bij Greet kunnen zien. Is er een eenduidig antwoord op deze toestand? Nee, want iedereen vindt er wat anders van. En dat mag.
Mening
Als iemand die als kind jarenlang genadeloos gepest is, vind ook ik dingen van dingen, heb ook ik mening. Als vrouw op internet vind ik weer andere dingen en als redactie van Retecool (‘bloggleufje’ zouden sommige mensen zeggen, al zou ik me daardoor niet eens beledigd voelen, want ik weet hoe mensen op internet zijn) vind ik sowieso al chronisch dingen. Soms is mening hebben retevermoeiend. In the grand scheme of things, echter, is deze ophef eigenlijk helemaal niks, slechts een piskleurig zandkorreltje op een strand van 14 kilometer breed. Als volgende maand de derde wereldoorlog uitbreekt, denkt niemand nog aan aanzetten tot seksistische comments, aan manifesten, beledigde vrouwen, aan adverteerders of aan de veertienduizend meningen hierover. Dan zijn andere dingen belangrijker.
Remedie
Even een kleine anekdote van één woord: pestverleden. De mening van mijn pesters was dat ik stom, raar en lelijk was en zij uitten die mening verbaal, maar verre van anoniem en recht in mijn gezicht. Voelde ik mij gekwetst daardoor? Beledigd? Verontwaardigd? Verdrietig? Boos? Ja. Maar ik had toen geen social media of medestanders. Dus ik ging poesjes tekenen, want poesjes helpen tegen alles. Waarom denk je dat kattenfilmpjes zo ongelooflijk populair zijn op JouwBuis? Daarom geef ik jou nu de remedie voor deze ophef: een livestream van Kitten Academy. Ga achterover zitten en kijk hier een kwartiertje naar. Of zo lang als je wilt! Je zult merken dat al je mening, irritatie en/of verontwaardiging vervaagt.
Hoe kan ik schieten?
Er is een verschil tussen het hebben van een mening en treiteren/uitschelden.
De eerste valt onder vrijheid van meningsuiting; de tweede niet.
Helaas is er geen duidelijke scheidslijn tussen die twee en zul je in het schemergebied er tussenin af en toe de verstandigste moeten zijn en het van je af laten glijden. Zo simpel is het. Zodra het persoonlijk wordt terwijl de partijen elkaar niet persoonlijk kennen zit je sowieso aan de verkeerde kant van de lijn.
Verder zijn er inderdaad ruim voldoende kattenfilmpjes.
Dat is precies wat ik probeer te doen, al is dat niet altijd even makkelijk. Als ik anoniem aangevallen wordt op mijn mening, dan laat ik dat van mij afglijden, meestal met een van humor doorspekte reactie. Het geeft mij een air van ontastbaarheid, iets wat ik in het echte leven veeeeeeeeel minder goed kan, want irl vat ik vrijwel alles (in ieder geval teveel) persoonlijk op.
Ach ja, iedere gek heeft zijn gebrek hè
Vroegah had alleen Ketsman het over poesjes.
Dan betrof het ofwel een ander soort poesje of het ging over voer voor de hondt.
Goh, een lotgenoot? Onverwacht! Komt daar dan mijn enorm liefde voor katten vandaan? Ik houd sowieso van dieren, maar katten staan met afstand bovenaan.
Over de jaren ben ik mijn pesters wel beter gaan begrijpen overigens (wat geholpen heeft met de verwerking van), maar het tekent je wel voor het leven.
Kut dat jij dat ook mee heb moeten maken, maar als ik het zo lees gaat het ook met jou best goed tegenwoordig en daar gaat het om 🙂
Reet vraagt of je op wil houden over dit niet nader te noemen onderwerp.
http://www.retecool.com/hou-toch-sop-en-leave-geenstijl-alone/