De Publieke Omroep heeft van gemeenschapsgeld een retehandige app gemaakt waarmee je van gemeenschapsgeld gemaakte televisie kunt kijken op je mobieltje. Maar als u daar naar wilt kijken, dan moet u wel even wat informatie delen met de Publieke Omroep. Daarvoor zendt de app als service tot op de seconde nauwkeurig terug op welk punt de kijker in een televisieprogramma zit. Omdat de applicatie kan vaststellen wat iemand kijkt, kunnen programmamakers (lees: de Ster) en de Ster de kijker voorzien van “extra informatie” (lees: reclame). Beiden hopen daarmee de mogelijkheden van het tweede scherm te gaan benutten. Stelt de applicatie vast wat het televisietoestel vertoont, dan krijgt de kijker automatisch – bijvoorbeeld op zijn pc -aanvullende informatie voorgeschoteld (lees: reclame). Gerelateerde onlineartikelen en reacties op sociale media zijn daarvan voorbeelden. (Of reclame natuurlijk). ‘Als aanvulling op een programma zou een autofabrikant via Ster Extra een proefrit of ander extraatje kunnen aanbieden.’ Ah.
Jeroen Kramers, marketingmanager (lees: reclamelul) bij de NPO, vindt het belangrijk dat alle extra’s (lees: reclame) die programmamakers willen bieden in één applicatie zijn te vinden. Als alle apparatuur in uw huis exact op elkaar is afgestemd, maakt dat het bovendien mogelijk de kijker inhoudelijk te betrekken bij een programma. ‘Ik zie het juist als een publieke taak de kijker op nieuwe inhoud (lees: reclame) te wijzen.’
Ongevraagd, dus.
Verdere aanpassing van het programma-aanbod op het kijkgedrag is een mogelijkheid, maar de NPO realiseert zich dat privacyrichtlijnen dergelijke stappen niet zo makkelijk maken.
Ja dat is toch kut. Die fucking privacyregeltjes zitten gewoon zijn serviceverlening in de weg! Hoe kom ik nou in godsnaam aan een proefrit?
‘In Nederland leeft de opvatting dat we opgeslagen informatie zouden misbruiken’.
Tuurlijk niet.
‘Ik zie het daarentegen als een service waarmee we de kijker helpen.’
Dus als je Heel Holland Bakt kijkt (wie niet), wordt je daarna automatisch doodgegooid met reclames voor Albert Heijn. Maar dat is niet voor Albert Heijn! Dat is een service waarmee ze jou helpen. Maar ja, die kloteregeltjes hè. Het zou gewoon het recht van de Publieke Omroep (en “zorgvuldig geselecteerde derden”) moeten zijn om te weten wat jij waar en wanneer kijkt.
Jeroen, als je vanavond naar huis rijdt, rij dan even tegen een boom.
Nee, niet tegen een boom rijden! Dan krijg je autoreclames, en die zijn altijd het irritantst.
Daarna krijgt de familie van Jeroen allemaal reclames van Monuta.
En die van die dikzak van de Dela met een lulverhaal.
Handig man.
En eentje van Second Love
@G. de Vader; je artikel liet voor wat onderbelicht dat de app actief luistert naar wat je op je vaste TV-toestel kijkt. Dat vind ik vrij bizar.. dat is nog maar 1 stap verwijderd van ‘meeluisteren waar je met je huisgenoten over praat’.
In dit geval hoef je misschien niet eens te wachten tot je tegen een boom bent gereden voor de reclames van Second Love overal opduiken.
De paar keren dat ik televisie keek recentelijk zag ik hem ook voorbij komen. De STER extra app. Dat ik die vooral op al mijn devices moest installeren, want dan kreeg je extra STER. Dat begreep ik niet. Dat blokje hindernis dat tussen programma A dat ik mogelijk wil zien en programma B dat ik mogelijk wil zien dient slechts een beperkt aantal doelen. Bijvoorbeeld kijken of er op een ander kanaal niet programma C gaande is, wat leuker is dan B. Of eens uitgebreid gaan schijten, zodat je opgelucht programma B kunt kijken.
Dus dan heb je een appje die je hindernis ook op je telefoon of tablet geeft. Dat je dan tijdens het schijten tussen programma A en B op de wc je tablet pakt en dan voor je lol dan alsnog naar die hindernis gaan kijken. Ik begreep dat niet. Waarom zou je dat doen in plaats van en grappig YouTube filmpje. Of desnoods een filmpje van de -edet- videotheek, wat gezien hun naam veel toepasselijker zou zijn op het toilet.
Ik moest tijdens het schijten denken aan de moeder van klasgenootje van mij op de basisschool. Die veerde op als de brievenbus klepperde, want de folders waren er. Verwoed spitte ze dan door de aanbiedingen van de lokale super of drogisterij. Af en toe vlogen scharen door de blaadjes en werden bonnen uitgeknipt voor 3 pakken wc-rollen voor de prijs van 2. Alleen deze week. Met bon. Die extase, die opwinding, dat begreep ik niet.
Terwijl ik mijn reet afveegde met een stukje -edet-, doemde het beeld in me op van die moeder en hoe het nu met haar zou zijn. Vermoedelijk inmiddels bejaard, op de wc met haar oma-onderbroek op de enkels en tegenwoordig met tablet op schoot, al swipend door de STER extra app op zoek naar een aanbieding wc-papier van de lokale super. Pas toen begreep ik het.
Alle TV-kijkers: Ster-kte. [/is het alweer tijd voor een versethje?)
Asjemenou!
G, ik snap je niet meer.
Die NPO-rebranding om makkelijker te kunnen concurreren met internationale zenders, een app om meer STER te kunnen pushen -> allemaal gericht op het scoren op kijkcijfers en reclame-inkomsten. In het vorige topic vond je dat geen probleem – maar met dit logische gevolg van die trend (want waarom op kijkcijfers richten als je er vervolgens niet lekker mee kan cashen voor de NPO) moet er meteen iemand tegen een boom rijden.
“Terwijl ik mijn reet afveegde met een stukje -edet-“ B-sting heeft nu dus een bruine tablet…
Nee, ik vind het geen probleem om naar de kijkcijfers te kijken, niet zozeer om mee te cashen, maar om een breed publiek te bereiken. De Publieke Omroep kost namelijk op dit moment zo’n zevenhonderd miljoen en het lijkt mij wat bizar dat je dat geld uitsluitend gaat inzetten om een paar intellectuelen met een afwijkende hobby te bedienen. Dat we de halve avond klassieke concerten en hondenshows gaan uitzenden omdat daar bij de commerciëlen geen ruimte voor is.
Bovendien heb ik niet de indruk dat deze observatie-app bedoeld is om kijkcijfers te genereren, maar vooral om jou op het juiste moment die proefrit onder je neus te duwen.
waarom heeft iedereen t toch altijd over service en toegevoegde waarde terwijl het echt het omgekeerde is.
Kijk eens sjofels: http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/het-verkopen-van-shit~a3274495/
Nou, zoals ik het zie is het doel van de app 3-ledig:
1. Betere performanceindicators over live TV-gedrag genereren dan het huidige steekproefmodel kan realiseren. Daarbij kan je dus denken aan hoeveelheid kijkers, maar met Big Data ook: hoe lang voor iemand afhaakt, of er onder het programma over het onderwerp gepraat wordt of dat het gewoon achtergrond is (keyword analysis), of het geluid uit gaat tijdens de STER, etc. Hetgeen dan al naar gelang het positief of negatief is weer een verkoopargument naar adverteerders is.
2. Het gebruik van de bovenstaande indicators door de zendermanager om het programma-aanbod mee te evalueren zodat men beter kan concurreren.
3. Direct targeting en conversiemeten door het aanbieden van getargette reclames via een secundair apparaat, inderdaad. Inderdaad: advertentie-inkomsten.
Allemaal volstrekt logische acties van een publieke omroep met een reclame/marketing-afdeling – inherent verbonden aan een focus op kijkcijfers, helemaal in combinatie met een schrinkend budget vanuit de overheid.
Mijn ontgaat het echter nog steeds wat dan nog het nut van de NPO is. We hebben minstens 6 commerciele zenders die al in diezelfde vijver vissen zonder dat het belastinggeld kost. Als de NPO zich daarmee moet gaan meten is de toegevoegde waarde weg. Wat ongetwijfeld ook het doel van deze strategie is: net zo lang commercialisering tot het praktisch als valse concurrentie kan worden bestempeld, en dan opheffen.
Dan heb ik liever dat er wat eliteprogramma’s gemaakt worden die anders geen kans zouden hebben, ja. Want waarom 700 miljoen uitgeven aan vergelijkbare bagger als wat al door de commercieëlen gemaakt wordt?
Zonder dom entertainment kijken de meeste mensen helemaal niet meer naar de publieke omroep en dan valt het draagvlak weg om daar 700 miljoen aan uit te geven. Een publieke omroep heeft dergelijke bagger nodig, meestal is het ook niet gek duur om te maken en van de rest kan je dan nog wat betere programma’s maken.
Alsof maatschappelijk draagvlak ook maar 1 gram meeweegt in de besluitvorming…
Maargoed, stel dat dat zo zou zijn, dan is dat toch alsnog niet hetzelfde als compleet sturen op kijkcijfers en het zendermanagementbestel inclusief stukje extragratis marketing, wat er dus nu wel gebeurd?
Of wou je beweren dat de Leukste Thuis, Ter Land Ter Zee en in de Lucht en Lingo van die hoogstaande stukjes jaren 90-tv waren? Ik in ieder geval niet. Wat voor mij genoeg reden is om de waanzin richting commercialisatie als een licht verhulde tactiek richting privatisering te vermoeden. Zodra de NPO commercieel genoeg is, verkopen we de hele teringzooi aan John de Mol.
Eens met Mac. Al denk ik dat de oorzaak vooral in de tijdgeest zit. Overheden willen de afgelopen jaren allemaal “bedrijfsmatig”:werken. Onderneminkje spelen zegmaar. Dat brengt wel wat voordelen mee, maar ook een sterke vervaging van de grens tussen het overheidsdomein en de markt, met alle rotzooi tot gevolg waar we nu mee zitten.
Veel politic en overheden kijken te veel op naar de markt en zijn zich er vaak niet van bewust dat het in het merendeel van de grote ondernemingen net zo’n grote puinhoop is.
En die befaamde tucht van de markt dan hoor ik u zeggen? Weinig van gezien moet ik zeggen. Mijns inziens draaien de aandeelhouders vaak niet op voor de verliezen, maar worden de werknemers op straat geschopt. Of wentelen bedrijven hun verliezen af op de belastingbetaler of verhogen de winst nog flink door belastingvoordelen. Ook zo’n mooi staaltje grensvervaging tussen bedrijfsleven en overheid.
@ER: goede redenering: we geven 600 miljoen uit aan bagger zodat we “draagvlak” hebben om voor 100 miljoen nog wat goede programma’s te kunnen maken.. Wat klopt hier niet?